Mnie też czasem boli słowo, nie wierz ile razy upadam na nowo.
Ile wysiłku kosztuje każdy dzień, by na nowo zacząć uśmiechać się.
Tyle ran, tyle blizn, ale cóż poradzić mam? Gdyż w bezsilności zamknięta ja.
Ból się nie kończy, nie odpuszcza zapuścił tu już swoje bluszcza.
Żaden cud nie sprawi, że uśmiech się pojawi.
Może jeden dzień, jedna chwila sprawi, że żyć mi się zamarzy.
Jestem jak gwiazda, która jak spadnie to się potrzaska, i nie da rady skleić się jak zepsuta zabawka.
Serce bije coraz wolniej aż w końcu stanie nieprzytomnie.———————————————————
Witajcie... to mój pierwszy wiersz mam nadzieje że się spodoba. ❤️
YOU ARE READING
Wiersze Prosto z Serca
PoetryWitaj... zapraszam do moich porąbanych myśli które ukryłam w autorskich wierszach. Miłej zabawy....