R

43 5 2
                                    



" excited na akong makipag date sayo. I mean, natuwa talaga ako nung pumayag ka na pumunta sa bahay ko para lang kumain."   halata nga. Dahil galak na galak ito kung magsalita. Animo'y parang bata na binigyan ng iilang kapirasong candy.


Karamihan naman ata nang lalaking kumakausap sa akin para lang yayain akong kumain ay natutuwa kapag pumapayag na ako sa mga nais nila. Hindi ako marunong tumanggi sa grasya tutal libre naman ang lahat, wala na akong hahanapin pa daahil ibibigay na nila sa akin bago ko pa man sabihin. Kung sa ibang babae ito natural lang na tumanggi sila o kaya naman ay magdalawang isip kung papayag ba sila o hindi sa alok ng lalaki. Pero para saakin? Gustong - gusto ko pa nga eh. Napailing na lamang ako dahil alam ko naman ng ginagawa ko, hindi na ako bata para limitahan ang bawat galaw at sasabihin ko. 


" Bakit mo naman naisip na hindi ako papayag? " tanong ko pa sa kanya. Well , i don't have any reasons not to come. I'm not busy at all too. So why not na di ako papayag sa alok niya. At isa pa kakain lang naman.


" Nalimutan mo na b? we used to be rivals when it comes to academics before? Akala nga ng lahat di na tayo magkakasundo kasi nga lagi kitang tinatalo sa mga quizes and recitations, kahit nga sa projects di ko pinapalampas. Naging magkaibigan naman tayo, pero pagkatapos ng 4th year highschool natin bigla ka naman nawala. Di ko din alam saan ka nag college. " Oh right! I almost forgot that we became rivals when we we're highschool.


" Ano ba! noong highschool pa yun. Past is Past. Kalimutan mo na yun ano. " sabi ko sa kanya at hinampas siya ng mahina sa braso niya at napatawa na lamang kaming pareho.


Nakarating na kami sa sasakyan ko dahil hinatid niya ako sa parking lot. He already offered me about riding me home, but i rejected him kasi nga may sarili naman akong kotse at magkikita naman kami mamaya for dinner sa bahay nila. Pagpasok ko sa kotse ay binaba ko agad ang tinted window ng sasakyan ko.

" So I'll  guessed, I just need to prepare dinner and wait for you in my condo "

" sure " he  already turned around and walked away when i called him again, lumingon naman siya para hintayin ang sasabihin ko.

" Make sure the dishes are too tasty for me " i said and drove off. Alam ko naman kung saan banda ang condo niya dahil sinabi niya na ito saakin kanina habang nag uusap kami. I can feel his full of energy. Maybe because i'm coming to his house? Marahil ay  dahil sa kakain kami ng kami lang dalawa? or pede ring parehas sa pinagpipilian.


While we're eating at his condo i felt his foot finger touchings my legs. I can feel warmth in my body. When i looked at him he looks like his not that bothered. Shit. If it continues, it may get worse for me. I turned my gaze to him again while chewing the meat in my mouth. Kumakain parin naman siya na parang wala man lang nangyari dahil halata sa bibig niya ang pag nguya at tila walang pakialam. Tanging paggalaw lamang ng kanyang kamay na nasa lamesa habang patuloy ang pagkain ng steak at paglunok ng nguya nito ang makikita mo sa itaas ng lamesa kung pagmamasdan kaming kakain, ngunit sa ilalim nito ay tila ba alam kong may nais siyang ipahiwatig saakin.

 Hindi ko na lamang ito pinansin, Iinumin ko na sana ang wine ko ng mapangiti ako at tila naging agaw pansin sa mga mata ko ang candle light handler na may nakaukit na pangalan doon. Hinawakan ko ito upang makumpirma nga na pangaraln ko ang nakalagay. Napaisip tuloy ako na masyado niyang pinag handaan ang lahat ng ito. My eyes are now stuck in the candle. To the candle light handler design to be specific. Narinig ko namang tumikhim si Michael kaya napatingin ako sa kanya.

RAGAZZA CANNIBALETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon