2.Bölüm

702 38 30
                                    

Yoğun bakıma tam girerken kalbim durmuştu.doktor ve hemşire bunu fark etmemişlerdi hemşire ve doktor benim için elinden geleni yaptırlar ama olmamıştı adem beni beklerken yanına ece gelir onunda haberi olmuştu simge gelmemişti ecede titremeye başladı korkudan doktor yavaşca yoğun bakımından gelir gelmez adem doktora sormaya başladı "merve nasıl? " der doktor diyecek birşey bulamıyordu ama söylemek zorundaydı yavaşca

Doktor: elimizden geleni yaptık

Adem: yoksa öldü mü ??

Doktor:  geçmiş olsun (doktor oradan gider)

Adem: hayır hayır hayır hayır hayır

Ece: (ağlamaya başlar) merve gerçekten

O sırada yoğun bakımından ölü bedenimi götürürken adem durdurur hemşilere bakarak "onu görebilirmiyim? " der hemşiler izin verir adem yüzümü açar ağlamaya başlar gökyaşları yüzüme dökünüyordu yanağıma dokunur ve güzel renkli mavi saçımı sever bırakırken dudağımdan hafifce öper ve " seni hiç unutmıcam" der ölü bedenimi götürmüşlerdi adem ve ece hastaneden çıkmıştı ece ademle vedalaşırlar

1 Gün sonra -

Öğlen arasında Cenazemi yapmışlardı herkes yavaş yavaş gitmeye başlamıştı bir tek adem kalmıştı adem elindeki kırmızı gülleri mezarıma koyar ve mezarımı dokunur " merve sonunda seninle sevgili olmuşken daha bir gün geçmeden sen ölüp gittin söyle şimdi ne yapcam ben sensiz kalırsam sadece acı çekerim başka kızla sevgili olmam bir gün geçsede seni özledim " der ağlamaya başlar uzun süre yanımda kalır gözleri ağlamaktan kızarmıştı saat 17:00 di adem yavaşca oradan kalkar yavaşca mezarımdan uzaklaşır çıkış kapısından çıkarken mezarıma bakar tam ağlamaya başlarken sakin olması için kendine sokat geçirir

Adem sokaklarda alkol içmiş gibi geziniyordu gerçi alkol içmedi onun kafası gitmişti resmen evine dönmeye başlardı evine dönerken arkasından simge gelir

Simge: adem dur

Adem: (arkasına bakmadan) ne var

Simge: özellikle geçmiş olsun

Adem: ..................... O değilde cenazede seni görmedim neden gelmedin

Simge: (elini sıkar) çünkü ondan nefret ediyorum

Adem: (şok olur) ne dedin?

Simge: nefret ediyorum ben onunla arkadaşlık oyunu oynuyordum çünkü o sana aşıktı

Adem: bana aşıksa neden nefret ediyorsun

Simge: çünkü bende sana aşığım seni seviyorum onu rakibim olarak gördüm eee adem ne diyorsun sevgili olalım mı ?

Adem: (kafasını az yana çevirir) sevgili mi ???

Simge: evet sevgili

Adem: (önüne döner ve havaya bakarak) olmaz

Simge: neden??!!

Adem: (simgeye bakarak) sadece merve ile sevgili olurum

Simge: o artık yok öldü sil onu kafadan !!!

Adem: kes sesini !

Simge: onun neresini seviyorsun!

Adem: senden daha güzel senden daha iyi birisi

Simge ağlamaya başlar adem onu takmaz ve arkasına dönüp evine dönmeye devam eder evine girer odasına koşarak girer yatağına yatar yan tarafa döner hemen telefonu çıkarır ve mervenin resimlerini bakarken uykuya kalır

Devam edecek&

ölü animeciHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin