Chapter 3

1 2 0
                                    

Arniel's POV



Na alimpongatan ako dahil sa gumalaw kaya napatingin ako kay Jiesel, na gising na. Tumingin sya sakin na may pagtataka pero hindi ko na iyon pinansin at nagmamadaling lumabas at tinawag ang nurse at doctor.

Ako ang nagbantay sa kanya buong gabie dahil may tinatapos na group project sina Faith at diritso na sila ng school. Dalawang gabie silang mag o over night kaya dalawang gabie akong matutulog dito sa hospital.

"Shes fine, kailangan nya munang magpahinga at may test kaming gagawin sa kanya. Kapag na complete na nya ang lahat, makakauwi na sya" tumango lang ako habang wala namang reaksyon si Jiesel, sa sinabi ng doctor.

Umalis na ang doctor at nurse kaya naiwan kaming dalawa pero halatang wala pa rin sya sa sarili nya.

"Nagugutom ka ba? May prutas dito" kumuha ako ng grapes at binigay sa kanya.

"Sino ka? Nasaan ang kapatid ko? Anong nangyari at bakit ako nandito?" sunod sunod nyang tanong.

"Nabangga ka ng sasakyan, kaya dinala ka dito sa ospital. Youre three months in Coma-

"Ano?" i know na magugulat sya kapag sinabi ko, tatlong buwan ba naman kasing tulog.

"Wag ka mag alala, inaalagaan ko naman ang kapatid mo at ngayon ay nasa school na yun" bumuntong hininga sya saka ulit tumingin sakin.

"Sino ka? Bakit ikaw ang nagbabantay sakin?" napakamot na lang ako sa olo sa tanong nya.

"Ako ang nakabangga sayo-

"Ano? Eh, ikaw naman pala dahilan kaya ako na coma ng ilang buwan, hindi ko tuloy nabantayan ang paglaki ng kapatid ko!"

"Kalma. Hindi ko naman sya pinabayaan at isa pa, nag aaral naman sya ng mabuti. Nagkataon lang na may tinatapos silang project, bago ang party nila ngayong byernes" alam ko namang mag aalala sya sa kapatid nya. Syempre, dalawa nalang sila kaya malamang na mag aalala sya.

"Anong araw ngayon?"

"Wensday"

"Kailan sya babalik dito?" wensday ngayon kaya malamang bukas ng hapon.

"Bukas ng hapon after class. Nag over night kasi sila kaya hindi sya makakadalaw sayo" tumango tango na lamang sya kaya magpapakilala na lamang ako."Im Arniel by the way. You are?"

"Jiesel" saka nya tinanggap ang kamay ko.

Nag kwento ako sa kanya, sa mga nangyari habang tulog sya at mukhang comfortable na sya sakin. And i am also, lalo na kapag tumatawa sya.

Pangarap ko lang marinig ang boses at tawa nya pero ngayon? Naririnig ko na nang harapan mula sa kanya.

"Kumain ka muna ng prutas" inalalayan ko syang umupo at sumandal sya sa headboard.

"Salamat" nag kwento sya sa buhay nya. Kung anong nangyari sa mga magulang nya and im thankfull dahil kinakausap nya ako.

This is my happies day.

Agad sinimulan ang test para sa kanya at nagawa nya naman ng maayos ang ibang test kaya bukas ay ipagpaatuloy na nya.

"Kumusta, Kuya?"

"Okay naman, ikaw?"

"Yun nga kuya, eh! Mag e extend kami ng isang gabie dahil may ipapabago si Maam, sa project naman. Hindi na tuloy tayo makakapag mall" nakalimutan ko tuloy, mabuti at sinabi nya.

"Nasa school ka pa ba? Susunduin muna kita, habol ka nalang sa kanila. Hindi ka pa nakakabili ng susuotin mo at ng gift mo" dapat kasi ngayon ang pamimili namin. Kailangan nyang mag madali at nang makabili na kami at para naman, makapag wrap pa sya ng gift.

"Sasabihin ko kuya, hihintayin kita sa parking lot. Bye" binaba na nya ang tawag kay tumingin ako kay, Jiesel.

"Pupuntahan ko muna ng kapatid mo. May-

"Thank you. Thank you kasi nandyan ka para samin. Nagpapasalamat ako kay God, dahil dumating ka samin ng kapatid ko" bakit ba bukang bibig nila ang dyos nila. Walang dyos. Gawa gawa lang nila yun.

"Wala yun. May ipapabili ka ba? O gustong kainin? Bibili na lang din ako"

"Fried Chiken, nalang. Favorite ko yun" nagpaalam na ako sa kanya kaya umalis na ako.




Jiesel's POV

Sa tagal kung natulog, hindi ko alam kung ano ang mga nangyayari pero dahil kwenento sakin ni Arniel, nawala yung akward feeling na nararamdaman ko.

Hindi ko alam pero, magaan ang loob ko sa kanya. Naalala ko pa ang sinabi ni Mama at Papa sakin.

Hindi pa ito ng tamang panahon  para magsama tayo. Kailangan mong bumangon at alagaan ang kapatid mo. We love you both.

"Ma, kung nasaan man kayo ngayon, mahal na mahal ko kayo ni Papa. Bantayan nyo lang kami palagi. We love you" pinikit ko na lamang ang mga mata ko hanggang sa makatulog.




Faith's POV

"Kuya, ang mahal dito. Sa ibang shop nalang tayo" kasi naman, isang price ng damit 1k agad ang price. Ang hirap kayang mag hanap ng pera.

"Its okay, para naman sayo yan at isa pa, dapat maganda ka sa party mo. Wag mo na iisipin ang pera, ako naman magbabayad" ang bait talaga ni kuya. Tumango ako at naghanap na rin ng mapansin kung, naghahanap din sya.

"Kuya, para kanino ang bibilhin mong damit?" napatingin sya sakin na parang nag aalinlangan kung sasagutin ba ang tanong ko.

"Bibilhan ko sana ang kapatid ko-

"Wala ka namang kapatid na babae, kuya" tinanong ko sya noon kung may kapatid ba syang babae pero sabi nya, lalaki daw ang kapatid nya.

"Fine. Bibilhan ko sana ang ate mo" sos, si kuya may pa hiya hiya pang nalalaman.

"Ako na pipili kuya" tumango na lamang sya kay naghanap na ako ng para sakin at kay  Ate.

"Damihan mo na, Faith" tumango ako kay Kuya, kaya namili na ako. Iniwan nya ako dito sa mga damit kaya napatingin ako kung san sya pupunta.

Bag?

Oww, ang gaganda. Erase erase erase. Wala kang pera Faith, wala. Damit lang bibilhin mo kaya wag ka nang tumingin sa iba.

Nakapili na ako at ang dami kong napili. Binilhan ko nga rin si Raw, pero hindi ko nalang ipapaalam kay kuya. Sasabihin ko nalang na sakin. Ngayon lang naman at isang damit lang.

"Tapos ka na?" tumango ako at dumiritso na kami sa cashier."Para sayo"

Napatingin ako sa binigay ni kuya na Paperbag kaya tinignan ko ito at OMG, Sling bag? Ang ganda!!

"Thank you, kuya. Gagamitin ko ito sa friday"

Binayaran na ni kuya ang mga damit at ngayon ay papunta kami sa isang shoe store. Bibilhan daw kasi ako ni Kuya ng shoes at sandal, basta babagay sa susuotin ko. Im so excited.

First And LastWhere stories live. Discover now