Taste On My Lip ❧ Rosékook

- 0.6

Kulağımdaki kulaklığı çıkarıp önümdeki mikrofona astım ve saçlarımı düzelttim.Aynı şeyi yanimdaki beden de yaptığında sütüdyo kapısına ilerleyerek cam bölmeden çıktım.Arkamda gelen bedeni umursamadan ses yönetmeninin yanına gittiğimde konuşmaya başladı.

"Sesin cidden güzelmiş."

Yaptığı iltifata normal şartlar altında gülümserdim.Gülümserdim ama karşımdaki baska biri olsaydı.Jungkook olunca gülesim gelmiyordu.

"Teşekkür ederim."dedim normal bir ses tonu ile.Daha fazlası olmazdı.

Ses yönetmeni kaydi dinleterek bize döndüğünde başımı salladım.Şarkı daha ayarlanacaktı ama bizim işimiz bu kadardı.En azındam benim işim.Jungkook şarkıyı kendi yapacaktı o yüzden onun daha isi vardı.

Ses yönetmenine selam verip sütüdyodan çıktık.Koridor boyunca arkamdan gelen bedeni takmamaya çalışarak çıkışa yöneldim.Merdivenleri inerek bir taksi beklemeye başladığımda hala beni bekleyen bedeni görünce arkamı döndum.

"Eeee...Ne bekliyorsun daha?"

"Taksiye bineceksin değil mi?"

"Evet arabamı getirmedim."

Tam o sırada kulaklarıma bir guruldama sesi geldiğinde benden gelmediğini umarak gözlerimi kapattım.Tanrım!Neden şimdi?

Karşımdaki beden saniyeler sonra büyük bir kahkaha attığında şu an yerin dibine girmeyi hiç bu kadar istememiştim.Rezil olmuştum hem de Jungkook'a karşı.

"Acıktın herhelade?"

Derin bir nefes aldım."Olabilir.Kahvaltı yapmamıştım doğru dürüst."dedim."Yemek yemeye gideceğim eğer beni rahat bırakırsan."

Gülümsemeye devam etti.Ve birden beklemediğim bir şey yaparak bileğimi tuttu ve ters yöne doğru ilerlemeye başladı.Onun peşinden mecburi bir şekilde sürdüklenirken kaşlarımı çattım.

"Hey!Nereye ya!"

"Yemek yiyelim öyle gidersin."

Şaşkınlıkla gözlerimi açarken o çoktan otoparka doğru ilerlemeye baslamıştı bile.Kolumu ondan kurtarmaya çalışıyordum ama öyle güçlüydü ki hiçbir işe yaramamıştı bu çabam.

"Şaçmalama da bırak beni!"

Beni duymamazlıktan geldi ve otoparktaki arabasına doğru ilerledi.Siyah mercedes'in yanında durduğunda yolcu koltuğuna ilerleyip kapıyı açtı ve oturmam için eliyle uzatarak koltuğu gösterdi.

"Hadi bin!Seni güzel bir resterona götüreceğim."

Bakışlarım arabadan karşımdaki bedene kaydı ve gözlerimi devirdim."Seninle yemek yemeyeceğim."

Gitmek için dönecektim ki beni tekrar durdurdu.

"Sadece yemek yiyeceğiz.Acıktığın belli ve ben de acıktım.Ayrıca partnerler birbirleriyle yemek yermiş öyle duydum.Yememiz gerek."

Derin bir nefes aldım ve gözlerimi devirdim.Evet rol arkadaşları yerdi doğru ama ben Jungkook ile yemek istemiyordum.

"Sana kaç defa senden nefret ettiğimi söylemem gerek?Sohbeti anladım.Beni tanımak istediğini anladım ama bu fazla.Seninle yemek yemeyeceğim."

Bakışları ciddileşti ve gülmeyi keserek bana daha çok yaklaştı.Refleks olarak geriye giderken arkamdaki arabaya değmem ile gidecek yerim kalmamıştı.Aramızda santimler kala durdu ve gözlerime bakmaya başladı.

"Sadece yemek yiyeceğiz.Bir projede yer aldık ve bu proje boyunca nefretini bir kenara bırakman gerek.Profesyonel insanlarız.Iş bitince beni görmeyeceksin bir daha zaten."