A thousand times (UNPUBLISHED)

PROLOGUE

Halos oras narin pala at malapit ng mag dilim nang simulang magpalabas ng studyante ang teacher namin.

Ang sabi pa ni mom hindi daw nya ko masusundo dahil may importanteng tatapusin pa daw sya sa office nya, so I just thought of walking nalang.

Hindi narin naman ako sumakay dahil dadaan nalang ako sa malapit na kanto. Anong oras na ba? Yumuko ako para tignan ang oras sa wrist watch at alas-

Halaa!! Alas syete na pala hindi ko manlang napansin ang oras dahil sa pag-iisip!

Binilisan ko na ang lakad, ang layo pa naman ng bahay namin. I'll just go where the shortcut goes to us. Para makauwi ako agad

Ang ikinakatakot ko ngalang ay niisang ilaw sa paligid ay wala. Kahit poste ng ilaw man lang sana.

Lumiko na ako sa kanto kung saan shortcut at kinuha ang cellphone para gawing flashlight.

Ang dilim naman masyado rito... At chaka ang sabi ni Zaylee, sya ang kaibigan ko, dito ko raw madadaanan ang bakanteng lote ng bahay na wala ng nakatira, pero curious naman akong makita kung anong itsura ng bahay.

Naglakad ako ng naglakad halos wala narin palang ganong dumadaan sa lugar na ito.

"Arf! Arf!" Halos mapatalon ako sa gulat nang may malaking aso sa katapat ng malaking bahay na nasa likuran ko.

"Syu! Syu!/ Arf! Arf!" Bugaw ko sa aso na tahol parin ng tahol.

Halaaa~ ano ng gagawin ko?! Takot pa naman ako sa aso---

"Arf arf--- grrr!! Arf!" Sigaw nya at umaatras naman ako nang magsimula syang lumapit.

"Pakiusap~ lubayan mo nako pleaseee" huhuhu, atras parin ako ng atras nang may malaking bakal na dumikit mula sa likuran ko, kinapa ko ito, halaaa... Gate na pala 'to. Pero umatras pa'ko, teka... b-bukas?

"Arf-" When he rushed to jump on me, I quickly entered the big gate without knowing whose house it was. Mabilis kong isinara ang gate.

"Hayyy~" buntong hininga ko. Buti nga sa'yo! Tsk. Tsk.

Napahinto ako nang may bigla akong narinig na nag pa-piano. I turned away from behind, and a huge house opened up to me. I was amazed at its size. But who do I hear playing the piano?

Hinarap ko sa dinadaanan ang flashlight ng cellphone na dala ko.

Eto na kaya yung sinasabi ni momo na isang malaki at lumang bahay na walang nakatira?

Tumingin ulit ako sa gawi ng aso kanina. Paikot-ikot pa sya sa daan, I can't go out yet. Kaya pangungunahan ko na ang pagka-curious ko na malaman kung may nakatira na ba sa bahay na 'to, chaka kung sino ang taong tumutugtog ng musika na 'yon

Wala naman sirgurong mawawala kung susubukan ko diba?

Nagsimula na'kong maglakad papuntang main door ng bahay na'to.

Nakakatakot naman dito ang dilim-dilim. Kung aatras ako dahil sa takot baka lapain naman ako ng aso dun sa labas. Hayy... Kaya magpapalipas muna ko ng oras para maka-alis na 'yung aso dun sa labas.

Pinihit ko ang doorknob nya at sakto bukas naman pala 'to eh. Nagulat ako pagkabukas ko ng pinto,

"Wow~~ napakalaki naman pala ng masion na'to~" Sabi ko at nagpalinga-linga sa paligid. Sino kaya ang bagong nakatira sa bahay na'to?