Prologue

26 5 7
                                    

"Don't you get it?I said I don't love you,and I never did!You're just a bet!"mariing sabi ni Brent sa akin habang kasalukuyang akong nakaluhod sa kanyang harapan at sa harap ng mga schoolmates namin.

"Please Brent,bawiin mo yung sinabi mo, I know you don't mean it"nanginginig ang boses kong bigkas habang pinupunasan ang luha kong parang gripong patuloy na umaagos.Pilit ko ulit inabot yung kamay n'ya para magmakaawa na bawiin n'ya yung mga sinabi n'ya, ngunit...
*PAK!*
Isang malakas na sampal ang gumising sakin sa kadesperadahang ginagawa ko.

"Ano ba Nathalia!?Hindi mo ba narinig yung sinabi ni Brent?You're just a bet ang he never love you,kasi ako yung mahal n'ya, are you that desperate para ipagpilitan yung sarili mo?I mean look at you, you look like sh*t!"tuloy-tuloy na sabi ng babaeng kilala sa pangalang Stacey, yes she's really famous coz she's what they called 'Queen Bee' ng university. While here I am, I'm just the old fashioned Nathalia Shane Melendez, ang laging biktima ng bullying, backstabs and they all call me Ms. Stupid/Clumsy.

Hindi ko ininda ang mga pangungutya at bulungan ng mga schoolmates ko na nanonood sa kahihiyang ginagawa ko, I know I'm desperate, pero masisisi n'yo ba ako kung nagtiwala ako sa mga sweet gestures at pambobola sakin ni Brent Bryan Aquino, the famous, handsome and friendly guy na nagpaibig sakin?That's what I thought about him.

"Nathalia, ano ba?Pwede ba umalis ka na?Nakakahiya, tignan mo nga yang sarili mo?You're a mess, sa tingin mo talaga katulad mo yung mga tipo ko?"untag ni Brent sakin sabay ngisi at natatawa pa. Puro bulungan at tawanan ang natamo ko sa mga schoolmates ko.Gusto kong umalis at tumakbo palayo dito,palayo sa lahat ngunit wala akong lakas at nanghihina ako na ni gumalaw man lang ay di ko magawa.Do I deserve this treatment?Wala naman akong ginagawang masama sa kanila ah?Why do I have to gain so much pain, all the freakin' time?
Isang paghigit sa aking braso ang pumukaw sa aking pananahimik, hindi ko na kayang magsalita, hindi ko na kayang tignan ang kahit sino man sa kanila.
"NATH!!Stand up!Ano ba?"hinila ako patayo ng bestfriend ko,yes I'm not so alone in here, I have Mica, pero lumayo s'ya sakin simula nung lagi kaming magkasama ni Brent, nawalan ako ng time with her, ngayon lang ulit s'ya lumapit sakin,and I'm thankful that I still have her para isalba ako sa ganitong klaseng kahihiyang tinamo ko.
"Hoy kayo!Ano?Tutunganga nalang kayo dito?Alis na!Tapos na ang palabas, mga chismosa!" Malakas n'yang sigaw sabay irap sa mga taong nakapaligid sa amin bago ako hinila palayo sa lugar na iyon.
Hinang-hina ako sa araw na iyon, hindi ko na alam kung may mukha pa ba akong ihaharap sa school na 'to after what happened.Paniguradong ako nanaman ang laman ng chismis at pambubully sa school.
Should I ignore all this?Should I stay quiet?Or should I start regaining my confidence and face all of them with a strong personality like I used to be years ago?

___________________________________________

So hi!Thank you so much for at least paying attention to my story.I really appreciated your effort in reading this.This story is a short one, and as you can see this one is my first story here in watty, so please bare with me, if there are any grammatical errors and typos, please tell me and forgive me pretty please:)So,uhm I hope you'll like my story.Enjoy reading!!!

Into YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon