One century has passed since the world witnessed the formation of the legendary South Korean boy group BTS, also known as Bangtan Sonyeondan when the song Whalien 52 unexpectedly appeared in Millicent's nightmare. She started to believe that her mys...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Lavenn, Ytterna June 12, 2113
IN my 21 years of existence, I used have questions about my self. Maayos ang pamumuhay ko pero hindi ako kuntento marahil dahil pakiramdam ko may kulang sa buhay ko na hindi ko alam kung ano at saan ko matatagpuan. Isang simpleng tao lang naman ako ng Ytterna na nais mabuhay ng payapa at malayo sa gulo ng mundo pero ang mga pangyayari sa nakaraan ang pumigil para makamit ko iyon.
Noon, hindi ko alam kung bakit bata pa lamang ako, inilalayo ko na ang sarili ko sa politika. Noon, hindi ko alam kung bakit every May 28, isang panaginip ang hindi ako nilulubayan. Dumating sa punto na sinukuan ko na ang pag-iisip at paghahanap ng sagot sa panaginip na iyon pero ito na mismo ang gumawa ng paraan para malaman ko ang katotohanan na kahit ilang taon na ang nakalipas ay hindi naibaon sa limot.
Nagising ako ngayon ng maluwalhati dahil walang panaginip ang gumulo sa pagtulog ko. Maayos ang pagtulog ko ngayon hindi tulad noong mga nakaraang araw pero sa paggising ko nandito naman ang sakit na dala ng mga nalaman ko kahapon.
Kahit papaano masaya ako na bumalik ang mga alaala ko pero hindi ko kayang lokohin ang sarili ko at sabihing hindi ako nasasaktan. Bringing back the past has its advantages and disadvantages. Its a good thing na nalaman ko ang totoo pero kapalit nito ang sakit na nararamdaman ko.
And now I'm asking my self..
Dapat ba hindi ko na lang inalam ang totoo dahil bahagi na lang ito ng nakaraan?
Dapat ba hindi ko na lang inalam ang totoo para hindi ako nasasaktan ngayon?
Sa gitna ng pag-iisip, isang melodiya ang naging dahilan para mapabangon ako mula sa pagkakahiga sa kama ko.
"Take my hands now, You are the cause of my euphoria"
That voice.. I will never forget that golden voice of my bias.
Before, Euphoria was my comforting magical song na pakiramdam ko isa akong batang dinuduyan sa tuwing pinakikinggan ito. Every performace ni Jungkook sa mga concert noon, inaabangan ko ang pagbitin niya sa harness habang kinakanta ito. Pangarap ko makita iyon noon pero siguro talagang hindi binibigay lahat ng biyaya sa tao.
Yes, I became a powerful president of Ytterna na hindi lahat ng tao kayang makamit 'yon pero ang makapunta sa concert ng BTS, ni isang beses hindi ko nagawa.
I may have a lot of money to do everything I want pero kaakibat niyon ang apelyidong nagpahirap sa buhay ko.
"Euphoria"
"Euphoria"
Iisipin ko na sanang hallucination ko lang ulit na bigla kong narinig ang Euphoria ngayon ngunit isang boses ang sumabay sa tugtog.
Sa pagbukas ko nang pinto mg kwarto, tumambad sa akin ang naglulutong si Cole sa may kitchen. Kung ibang pagkakataon ito, gusto kong sabihin sa kanya na para siyang tanga habang ginagamit na microphone ang pang-lutong spatula. He even swayed his head following the rhythm of Euphoria.
