Battered Wife : Alec Alfiro [COMPLETED]

18

LEISHA

            " Daddy! Look! These are my toys! " dumako ang tingin ko sa anak ko na ngayon ay ipinapakita na ang mga laruan niya kay Alec.Nasa bahay kami, nandon sila sa may kama nagkekwentuhan habang ako kay nag iimpake ng mga gamit namin ni Kyro. Napailing nalang ako ,imbis na tulungan ako andon sila at nagpapasarap sa kama.

            Natawa ako sa huling pumasok sa isip ko, nagpapasarap sounds weird .

           "Mommy why are you laughing? " napatingin ako sa dalawa na ngayon ay parehas ba nakakunot ang noo, cuties.

           "Nothing baby, I just remembered something. " naiiling na sagot ko, at ipinagpatuloy na ang pag liligpit.

           Mag aalas dyis na ng matapos ako, hindi man lang ako tinulungan,tsktsk. Palabas na kami ng bahay, si Alec ang may bitbit ng lahat ng gamit, mga damit lang naman yon,habang si Kyro ay hawak hawak ang mga stuff toys niya.

           Pumayag na rin ako sa kondisyon ni Alec since mas magiging madali nga naman para sa amin kung sa iisang bahay lang, at inaayos na rin ata ang mga kailangan para mapalitan ang apelyido ni Kyro. My baby is so happy when I told him that we're moving out, I guess tama ang desisyob ko. Seeing your child happy feels like  heaven.

          Nasabi ko na rin kila Ali at Sean na doon na nga muna kami, ayos lang din naman sa kanila, mas ayos nga daw iyon para hindi na magulo pa.

          Pero lilipat lang kami, I don't know, Alec is giving me signals but I think I'm still not ready to face it, kaya iniiwasan kong mapag iwasan ang mga bagay na ganoon.

       Ipinagbukas ako ng pintuan ni Alec, nakaupo na ako ngayon sa may passenger's seat habang si Kyro ay nasa back seat, sinuotan na rin siya ng seatbelt ni Alec.

      "Mag grocery muna tayo, walang stocks sa bahay. But let's have our lunch first. " sabi ni Alrc pagkasakay na pagkasakay niya.Desisyon ka ghurl?

     "Yay! Foods! " nakangiting sigaw ni Kyro na ikinatawa namin.Why is he so cute?Manang mana sa akin.

     Ganon nga ang nangyari, kumain muna kami sa isang restaurant na nadaanan namin bago pumuntang mall para mag grocery.

      Iniwan ko sila sa may snacks section para pumunta sa mga toiletries. Kanina ko pa inaabot yung isang bundle ng tissue pero masyadong mataas.

      "Let me get it for you miss. " napalingon ako sa likod ko ng may magsalita, a handsome chinito guy. Ngumiti ako at gumilid, walang hirap naman niyang naabot iyon, sana lahat matangkad.

       "Here, by the way I'm Kenjie. " nakangiting sabi niya, kinuha ko ang tissud at sasagot na sana ng biglang may humawak sa bewan ko, si Alec.

      " My wife said thank you, you can go now. " seryosong sabi niya, naghand gesture pa na parang umalis. Bigla namang nahiya yung chinito at dali dali umalis.

      "Aw!" naalis ang hawak niya sa akin ng sikuhin ko siya, nakakahiya ang ginawa niya, ako na nga itong tinulungan nung tao eh.

      "Ano sa tingin mo ang ginawa mo? " singhal ko sa kanya, sinamaan niya ako ng tingin at inirapan ako, napataas naman ang kilay ko sa ginawa niya.

     Binuhat na niya si Kyro at sila nalang ang nag usap, ang arte nito, parang hindi lalaki.Hanggang sa maka uwi kami ay ganun siya, at hindi ako pinapansin parang gago.

      " What the heck is you problem? " hindi ko na napigilan ang sarili ko na kausapin siya ng tumakbo ang anak namin papuntang sala para manood.

     "Wala. " mataray na sagot niya.

       "Then why are beinh so grumpy? " tumahimik siya at inirapan na lang ako. Napabuntong hininga ako.

       "Okay, whatever it is that made you so grumpy, I'm sorry, I'll cook for you nalang. " pambawi ko, napangiti naman siya.

      "Really? You'll cook for me? " nakangiting tanong niya.

       " For us, I'll cook for our dinner. " sagot ko.

       " Can I help? I want to help you cook? " he hopefully said.

        Tumango nalang akoat para naman siyang bata doon. Pinahiwa ko nalang siya ng mga sangkap habang ako ay nililinis yung meat na gagamitin.

      "Aw! " agad akong lumapit sa kanya at natulos ako sa kinatatayuan ng makakita ng dugo, bumalik ang alala ko noong nahulog ako sa hagdan noon.

      "Hey, Leisha are you okay? " tanong ni Alec dahil alam kong namumutla talaga ako. There's blood, so many blood, napapikit ako.

       "Blood, clean it, now, please, I don't want to see it. " seryosong sagot ko sa kanya. Agad naman niyang nilinis ito, naging tahimik ang buong gabi na iyon.

       Nasa may veranda ako, hinihintay silang matapos, pinapaliguan ni Alec si Kyro ngayon, we'll sleep in one room, it's Kyro's request.

       "Hey, it's cold out here. " lumabas na rin si Alec at tumabi sa akin, may ipinatong pa siyang tela sa may balikat ko, para siguro hindi ko lamigin.

      "Nagpapahangin lang. " sagot ko. Nanahimik siya ,lumingon ako sa kanya at nahuling nakatitig siya, pero hindi niya inalis ang mga mata sa akin.

       "Leisha, can you please give me a chance? I really  want to make things right. " napaiwas ako ng tingin.

       "Sorry, i, i don't know, give me some more time. " sabi ko sa kanya bago pumunta sa may kama, andon na si Kyro at parang hinihintay kami, naupo ako sa kama at tinakpan ng comforter ang mga paa ko.

       "Daddy can you please sing me a song? " napatingin ako kay Alec na kakapasok lang din bago dumiretso sa kama at naupo doon.

        "Sure baby, para sayo. " ginulo gulo pa niya ang buhok ni Kyro, nagulat ako napumayag siya, I didn't know he can sing, kaya umayos ako ng upo at humarap na rin sa kanila, waiting for him to sing.

I love the way it feels when you touch my hand

Don't wanna let you go

I love the way you say that I am your man

Don't understand why we can't go on and go on

Don't understand why

You don't belong in my arms

         I know this song, and I don't know why did he chose this song to sing for our child. Nasa akin ang paningin niya habang kumakanta na para bang para sa akin talaga iyon. Sinabayan ko ang titig niya.

     And even if I cried a thousand tears tonight

Would you come back to me

And even if I walked on the water

Would you come out to sea

Now I can't spend my life standing by

Cause even when I miss you

You're still not missing me

        Hindi ko alam kung bakit nararamdaman ko siya sa kanta niya, I can feel the sincerity in his voice. Nakatitig pa rin kami sa isa't isa hindi na napansin ang anak namin sa pagitan namin.

       Hindi ko pa kaya, ako na ang naunang umiwas ng tingin at tumalikod na para umayos ng higa, bago pa mahulog ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan.

a/n: na lss lang talaga ako sa kanta na yan ,tapos naisip ko pwede siya dito kaya ayun HAHAHA. Try niyo pakinggan magandan talaga "Missing me by Rj Helton"

08-16-20