LEISHA
Napatanga ako sa sinabi niya, naramdaman kong nag iinit ang mukha ko ngayon, I'm blushing! Mas lalong lumaki ang ngisi niya.
"O-oh please, shut it, what do you need? " pilit kong pinaseryoso ang boses ko kahit na lalabas na ang puso ko.
" I want to make Kyro as my own, hindi mo nilagay ang pangalan ko as his father. I want to turn him to an Alfiro, legally. " seryosong saad niya. That's true, he doesn't have a hold to Kyro. I didn't put his name on Kyro's birth certificate. I looked at him guiltily. Sa totoo lang pwedeng pwede kong ilayo ang anak ko sa kanya, pero ayaw ko namang ilayo ang kasiyahan ni Kyro.
"S-sige, just make sure that you're not going to take my son away from me. Nagkausap na rin kami ni Sean, napag isip isip ko na, kung pwede ay hatiin natin ang araw sa isang linggo kung kelan sa iyo si Kyro at akin siya. " kumunot ang noo niya sa sinabi ko.
" What? I'm not going to take Kyro away from you. Mahihirapan tayo sa set up na gusto mo. Why would I agree to that kung pwede namang mag sama tayo sa iisang bahay?! I'm not going to take a no for an answer. " naghihisteryang sabi niya. Aapela pa sana ako ng biglang mag ring ang phone ko.
Kinabahan ako ng makita kung sino ang tumatawag, it's my daddy's doctor. Agad kong sinagot ito.
"Yes? Hello? Is there a problem? " kabadong tanong ko, sumulyap ako kay Alec na ngayon ay tinitignan ang bawat galaw ko.
"Mrs. Alfiro, Mr. Santillan is in a critical condition, he's heartbeat is slow---" hindi ko na narinig ang susunod na sasabihin niya ng mabagsak ko ang phone ko. Napatayo naman si Alec.
"Hey, what's wrong? " nag aalalang tanong niya. Tumayo ako at dalidaling kinuha ang mga gamit ko at patakbong lumabas ng opisina, buti nalang at naabutan ko bukas ang elevator.
"Hey! Leisha! Calm down! " hinigit ni Alec ang braso ko ng makarating ako sa parking lot.
"How can I calm down! My father is not in good condition! I need to go there now! " naiiyak na sabi ko, nagpapanic.
"Let me drive. " seryosong sagot niya umiling ako.Pero hinila niya na ako, magpupumiglas pa sana ako ng bigla niya na akong pinaupo sa passenger's seat ng kotse niya.
"Let me, Leisha, hindi kita hahayaang mag drive ng nagpapanic ka,baka ikaw pa ang maaksidente kapag hinayaan kita." inistart na niya ang kotse, nanahimik nalang ako dahil tama naman siya. Kinakabahan pa rin ako sa kalagayan ni daddy, Oh god pleasr help him.
Agad kaming nakarating sa hospital , hindi ko alam kung bakit niya alam kung saan but that's my least priority now, deretso ang lakad ko papunta sa room ni daddy.
Napatakip ako ng bibig at dahil sa naabutan ko, hindi ako pwedeng pumasok sa loob pero nakikita ko sa maliit na salamin ang nangyayari sa loob, madaming nurse at doctor ang nag aasikaso kay daddy hindi ko alam ang ginagawa nila pero alam ko na hindi maganda ang nangyayari sa loob.
Nagulat ako ng may mga brasong humawak sa akin, napatingin ako kay Alec,masuyo niya akong hinawakan at niyakap, nakasubsob ang mukha ko sa dibdib niya.I almost forgot tgat he's with me.
"I know it hurts, just cry Leisha, you can hold on me. " kusang lumabas ang kanina ko pa pinipigilang mga luha. Umiyak lang ako doon,habang siya ay inaalo ako, hinahaplos ang buhok ko hanggang sa kumalma ako.
Nasa ganoong posisyon pa rin kami ng lumabas ang doktor, dali dali akong umayos ng tayo at nagpunas ng luha.
" Doc! Is he okay? Is my father okay?! " salubong ko agad sa doctor ng lumapit siya sa amin.
"Yes Mrs. Alfiro, he is okay, for now. Bumagal lang ang tibok ng puso niya kanina pero agad naman naming naagapan iyon. Pwede na kayong pumasok sa loob kung gusto niyo. " napahinga ako ng maluwag ng marinig ang balita na iyon, at least he's okay.
Pumasok na ako sa loob at dumiretso kay daddy, humalik ako sa noo niya. Naupo naman si Alec sa sofa dito sa room ni daddy.
"Daddy please be okay, i love you. " naiiyak na pahayag ko sa kanya.
"Here's your coffee." ngumiti ako kay Alec ng ilapag niya ang kape sa harap ko, nasa isang 24/7 coffee shop kami ngayon. Inaya niya muna ako sa labas to freshen up. Ginabi na kami sa pagbabantay kay daddy, tinawagan ko na din si Ali na doon muna sa kanila si Kyro since hindi pa siya pwede dito sa hospital.
"He's going to be okay. " tumango ako, he's now sitting in front of me.
" Yeah, he's a strong man, and he's also the best, alam mo bang handa niyang ibigay ang lahat sa akin mapasaya lang ako? " i suddenly blurted out. Natahimik kami parehas.
"You know it feels good. " dumapo sa kanya ang paningin ko na kanina ay nasa kape.
"What? " takang tanong ko.
"It feels good, hearing them calling you Mrs. Alfiro. It feels like you are really mine. " he said smiling.
I think my heart just sank.
a/n: I just published the Prologue today huehue.
08-15-20
BINABASA MO ANG
Battered Wife : Alec Alfiro [COMPLETED]
Teen Fiction" If letting you go is the only way for us to be safe and for you to be happy. I'm letting you go Alec. "