The Heart's Reason to Love (Monteremo Series #1) COMPLETED

Chapter 1

Dedicated to: KriesthalZeiah

First Encounter

Kriesthal's POV

Annyeong! Im Kriesthal Zeiah Monteremo, Half-korean. Half asawa ng anak mo tita. Just kidding. Im also half pinoy. My pamilya is mayaman kasi yung mama ko, Korean Actress. While my father owns the largest company sa Korea. If you are wondering kung sino diyan sa mga magulang ko ang may lahing pinoy............

Well, my dad and mom are half pinoy and half korean also. Kaya naging ganon na rin ako. Ay basta, im 17 years old and im pretty. Well bagyong Kriesthal kaya ako. Kaya mahangin ako. If you cant accept that, then who cares? Not me. Not them.

Tinuturing akong princesa sa bahay namin. I have an elder brother and a cute little bunso. My brother is 20 years old, while our bunso is 14 years old. Sayang nga at hindi na nasundan. Baka tinamad sina mom and dad. Back to the topic, princesa nila ako kasi ako ang nag iisang babae sa amin. The company also treats my like their boss-princess!

Me and my other siblings loves Pilipinas. Kahit di kami doon lumaki well, i find the people there fun to be with, at mabilis ako nagkakaroon ng friends doon. Dito rin naman sa korea, kaso nauumay nako eh. Hehehe

Sabi ng mom and dad ko na pupunta kami sa Pilipinas para doon na daw kami mag-aral ni bunso. Si kuya na kasi yung CEO ng isa pa naming kompanya. Sana all. Actually 4 yung kompanya namin. Well, siguro sa Pilipinas ko na mahahanap yung future ko. Dito kasi sa Korea, maraming gwapetssss kaso di ko type. I actually like Yeonjun from TXT. Ang cute niya kaya. Kaso may gwapo akong nakita noon sa Pilipinas.

Stalker niya kaya ako, ang cute niya. Tas basketball player and marunong mag guitar. Nakakainggit nga. Di sa pagmamayababg pero nagyayabang talaga ako, Piano at Ukelele lang kasi alam ko. Yes guys, pinapa inggit ko kayo. Just kidding.

Kaso bestfriend ko yung tinutukoy ko WAHAHAHHAHAHAH at ang panget nung bff ko kaya for me. Kung buong babae nagkakagusto sakanya, siguro hindi talaga ako babae ^o^.

This is my 10th time na pupunta sa Pilipinas. Well sa Korea kasi kami nakatira kaya minsan lang kami napapadpad sa Pilipinas. I love Philipinnes kaya. Mababait kasi yung mga tao roon. Specially my bestfriend Lharqin, siya yung tinutukoy kung panget guys. Actually gwapo siya, kamukha niya nga ng kaunti si Jimin eh. Kaso iw si Lharqin HAHAHHAHA. Im an Army and Moa. Alagang Bighit kaya ako.

++ Kinabukasan ++

"OWEMJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!!!!!!!! DITO NA TAYO SA PILIPINAS FOR HOW MANY YEARS! OMG DI AKO MAKAGET OVER!" sigaw ko. Narinig ko kasing sabi ng Pilot na nasa pilipinas na raw kami kaso malayo pa yung lalandingan na airport. "Damn, ate im trying to sleep here. My body still can't adapt with the Pilipinas" sabi ni bunso.

Syempre di ko siya ipapakilala sainyo. Baka magustuhan niyo pa si bunso. Pft. Sa susunod ko na siya ipapakilala. Warning: wag magkagusto sa kapatid ko. 14 pa yon tas ikaw ilang taon???

Nailagay na namin sa mansion namin yung mga maleta namin ni Bunso. May bahay na kasi kami dito noon pa man. Syempre sa lolo ko pa nga to sa side ni Daddy eh. "Bunso, mamamasyal muna ako ah. Namiss ko kasi dito. Or if you want pwede ka sumama" sabi ko kay bunso. "Ate ayoko maiwan dito, kaya sasama ako sayo. But can we buy some strawberry cake muna. Im craving for it." sagot niya. "Sure, libre ko pa. Wag ka ng tumanggi. Blessings na kaya yung libre" sagot ko at nagpunta na kami sa garage. Kinuha ko yung aking Red Volkswagen Sports Car. Marunong ako magdrive noh.

***** Nasa media yung Red Volkswagen Sports Car****

++++

Andito kami ngayon sa Mall para mamasyal and para bumili ng mga extra things. Gosh, may bumangga sakin na lalake. Mga nasa 6, 5 ata height niya. Pft di man lang marunong lumingon sa dinadaanan. Lalo na dahil may magandang nilalang na nabangga niya. Tsk, pero ang ganda ng hubog ng katawanan niya ah, in fareness. Omg namamanyak ako. Para siyang may hinahanap kaya pinabayaan ko nalang.

May nakita kaming babaeng bata, mga nasa 5-6 na taong gulang pa ata. Baka eto hinahanap nung lalake. Anak niya siguro? Tsk, eh di pa nga niya ako nabubuntis. Tas may anak na kami? Joke. "Mama! Kuya!" sigaw nung bata. Kawawa naman, siguro nawawala siya. Nilapitan ko ito kasi ang cute niya.

"Hi baby girl! Tulungan ka namin maghanap sa mama at kuya mo okay?" tanong ko. Please lang, sana naintindihan niya ako. Baka mapahiya ako, nasa may bench pa naman kami. "T-talaga po?" sabi niya habang sumisinghot pa.

Naglilibot kami ngayon ni bunso kasama yung bata dito sa mall. Pumunta na rin kami sa cafe dito para kumain. Nagugutom na kasi ako, and im sure na sila rin. Umorder ako ng dalawang strawberry cake, isang chocolate cake. At tatlong orange juice. At nagsimula na kaming tatlo sa pagkain. Ng biglang may sumigaw----

"OMG babyyy Zairea! Sorry at nawala ka kanina" sabi nung ginang habang nakatingin dun sa bata na nakita namin kanina. Mabilis naman tumayo ang bata para yakapin ang ginang. Mama niya siguro-- omg may gwapo dun sa likod ng ginang- pero parang eto yung lalake kanina ah. Omg destiny naba to? Aga ko naman makahanap ng asawa.

"Mama, okay ako. Salamat kanila dalawa." sabi nung bata, omg ang cute. "Salamat iha ah, akala namin kung ano na nangyare kay Zairea eh. We owe you talaga! Raf, magpasalamat ka." sabi nung ginang. Raf pala pangalan mo ha! Antayin mo lang ako future-husband. Magiging akin ka rin.

Hihihihi. Landede ko. Ooops natamaan yung readers. Char

Lumapit ito bigla kaya nagulat ako. Pero i tried to suppress my shock. Baka hahalikan niya ko. Omg prince charming lang ang peg? Di nako ngumuso para di mahalata na gusto ko magpahalik sa kanya ng biglang----

"Ang panget mo ngumiti. Para kang baliw jan sa kinauupuan mo. Kaya wag ka ngumiti" sabi nito sakin. ๏_๏ wtf. Pinapahiya mo ba ako? Tignan natin kung sino mananalo.

"Mworago?" pag k-korean ko para kunwareng turista ako HAHAHAHAHHA. Pahiya ka boy? (⊙_⊙ ;) ganyan itsura niya. MWAHAHAAHAH. at dali dali itong umalis. Blehhhh. Sayang ka naman prince charming.

Pag nakita ulit kita Raf, ibig sabihin non ay tayo ang para sa isa't isa. Kaya humanda ka. Ako unang nakakita sayo, kaya aangkinin kita. What's mine is mine. Ayokong maki-share sa ba kaya, get ready sa pasabog ko.

~~~~~~~~~~~~~

Annyeong! This is the first story that i made. And im just 13 so. Pasensya na po. Hihihi love lots.