OMG,I'm Pregnant! [#1]

₪ Bölüm 3 | The Same Home But Different Feelings

Chanyeol aralarında geçen konuşmadan 3 gün sonra Baekhyun'u aramıştı. Madem kendisine ve çocuğuna bakmasını istiyordu, yapacaktı. Baekhyun için en zor olan şekliyle. Hiçbir şekilde Baekhyun'u önemsemiyordu karnında büyümeye başlayan bebeği de. Eve her gün kız getirecek ve Baekhyun'a her konuda hayatı dar edecekti.

Bir kaç haftaya kalmaz Baekhyun'un inadından vazgeçeceğine emindi. Chanyeol kimseye yaptıklarının hesabını vermezdi. Babasını ve annesini zorlarsak yılda en fazla 3 kere görürdü ve bu zamanlarda konuşmaları sadece evlilik ya da para hakkında olurdu. Chanyeol MinAh'la evlenmemek konusunda ailesini ikna etmiş sayılırdı.

Şimdi evine Baekhyun'u alırken, yine kimseye hesap verme zorunluluğu duymamıştı. Oysa Baekhyun ailesini ikna etmek için dört dönmüştü ve sonunda izni kapıp eşyalarını toplayarak - gerçekten çok fazla vardı. Chanyeol 5 kere arabaya gidip gelmek zorunda kalmıştı - evine gelmişti. İtiraf etmesi gerekirse Chanyeol bunu kıskanmıştı. Önemseyen bir aile ve karşısında görünmeyen bir aile.

Baekhyun'un bavullarını taşırken küçük olan daha önce yattığı rahat koltuğa yayılmıştı ve hafifçe uyukluyordu. Tüm gecesini eşyalarını toplamakla geçirdiğini varsayarsak yorgun olması gayet normaldi.

Baekhyun zengin değildi ama fakir de değildi. Bir sürü kıyafeti, bir çoğu Kyungsoo ona kalmaydı, vardı.

Chanyeol son bavulu da salonun ortasına bıraktığında belini esnetti ve ellerini kıtlattı. Cidden, bu kadar eşyayı ne yapmayı planlıyordu bu bücür?

Yorgun bedenini salona taşıdı ve kısık, anlaşılmayan sesler çıkararak uyuyan çocuğa göz attı. Lanet olsun, gerçekten sevimli görünüyordu. Kafası öne düşmüştü ama yine de yüzü görünüyordu. Chanyeol onu tatlı bulmuyordu, hayır. Sadece şu an biraz tatlı görünmüş olabilirdi. Düşündü, daha kendisi bir bebeğe benzerken nasıl bir bebekleri olacaktı? Ah, bebekleri demişti. Bebeği değil, bebekleri, onların bebekleri...

Chanyeol iç kavgasını bitirdiğinde salona girdi ve kısa çocuğu biraz dürttü. Baekhyun uyanmamakta inat edince Chanyeol mecburen kısa olanı kucaklamak zorunda kalmıştı. Kısa olan hafifti fakat Chanyeol'un aklında hamileliğinin ileri ki aylarında alacağı kilolar ile nasıl görüneceği gelip duruyordu. Nasılsa, Chanyeol'un hayal ettiklerinin hepsinde Baekhyun oldukça sevimliydi.

Baekhyun'a bir oda ya da yatak hazırlamadığını fark ettiğinde kısa bir küfür ritüeli geçti ve Baekhyun'u kendi rahat ve kendisinden daha da dev olan yatağa yatırdı. Kısa olan hemen cenin pozisyonu aldığında Chanyeol örtüyü onun üstüne çekti ve ona kısa bir bakış attı. Rahat görünüyordu, ah durun tabi ki rahat olacaktı. Chanyeol'un hayatına aniden girip sevgilisinden ayrılmasına neden olmuştu, hamile olduğunu söylemişti ve eğer kendisine ve çocuğuna bakmazsa babasına söylemekle tehdit etmişti ve şimdi Park Chanyeol'un yatağında rahatça yatıyordu.

Chanyeol o günden sonra bir kaç araştırma yapmıştı ve sonunda DNA testinin bebek anne karnında 3 aylık olduğunda yapılacabileceğini öğrenmişti. Kesinlikle bunu yapacaktı. Ne olursa olsun bu bücürün para avcısı olup olmadığını bilmiyordu.

Chanyeol salona tekrar indiğinde bavulları nereye koyacağı ile ilgili büyük bir problem yaşadı. Tanrı aşkına ona daha bir oda bile hazırlamamışken bavullardaki giysileri nereye sokuşturabilirdi ki zaten. Bavulları boş verip mutafağa girdi ve 'sadece' kendi için bir şeyler hazırlamaya başladı. Rameni tabağa yerleştirip soğumasını beklerken merdivenlerden gelen tıkırtıyla Baekhyun'un aşağı indiğini duyabiliyordu.

"Bavullarım neden hala salonda?" Baekhyun huysuz bir tonda söyledi. Yeni uyanmıştı ve saçları tamamen dağılmıştı. Chanyeol ona baktı ve ah yine. Baekhyun bu sefer de yavru köpeklere benziyordu, ne harika. Chanyeol omuz silkti.