OMG,I'm Pregnant! [#1]

₪ Bölüm 14 | A Small Warning; I'm Here And I'm Growing

Y/N: Kaç bölümdür aklımda söyleyeyim dedim @E-X-O_BANGTAN sefiliyon okur ♡♥ Ve de artık bölümleri 2 günde bir atacağım. Bütün bölümleri yazdım. 20. bölüm final olacak ve 2 özel bölüm var. Madem yazdın neden 2 günde bir atacaksın diyorsanız mini bir fic yazıyorum. Yine Baekyeol tabisi. 6 partlık ve onu yazmayı bitirene kadar bu fic bitsin istemiyorum. Yazmayı bitirdiğimde profilimde paylaşacağım bu hikayeyi okuyan herkes umarım onu da okur. Paylaşacağım zaman size haber vereceğim.

Baekhyun ani bir hareketle geri çekildiğinde Chanyeol endişeyle ona baktı. Yanlış bir şey yapmadığına göre canı mı yanmıştı. Bir sorun mu vardı.

Chanyeol'un beklediğinin aksine Baekhyun suratında kocaman bir gülümsemeyle kafasını kaldırdığında Chanyeol'un şaşırdığı suratından belliydi.

"Tekme attılar" Baekhyun gözleri sevinçten dolarken söyledi. Sonunda bebeklerinin varlığına dair bir şeyleri hissetme fırsatı olmuştu.

Chanyeol'un gözlerine baktığında daha önce görmediği bir duygu gördüğüne emindi Baekhyun. Bu farklıydı...mutluluk vardı gözlerine ve aynı zamanda heyecan. Ve sanki biraz aşk? Baekhyun son duyguyu kendinin uydurduğuna emindi. Chanyeol kısa olanı kucakladığında bulundukları kabin sallandı. Bu sayede Baekhyun Chanyeol'a daha da fazla yakınlaşmıştı.

Ellerini büyük bir hevesle Baekhyun'un karnına yerleştirdi.

Baekhyun tekrar hissettiğinde Chanyeol da neredeyse ağzı yırtılana kadar gülümsedi. Bebeklerini hissetmişti. İlk kez bebeklerini hissetmişti ve bunun tarif edilemeyecek kadar mükemmel bir duygu olduğuna emindi. Bebekleri doğduğunda ve onları kollarına alacağı zaman nasıl hissedeceğini tahmin edemiyordu bile.

Baekhyun bu tekmenin bebeklerinin kendilerinin de burada olduklarını göstermek için olduğunu biliyordu. Buradalardı ve büyüyorlardı.

Chanyeol Baekhyun'u tekrar geri çekti ve dudaklarına yapıştı. Bir açıklama yapmak zorunda hissetmiyordu, sadece onu öpmek istiyordu. Onunla sevişmek istiyordu ve en gizlisi, kendisinden bile sakladığı duygu, onu sevmek istiyordu.

Baekhyun anında karşılık verirken Chanyeol turlarının bittiğini fark etmişti. İnsanların olumlu ya da olumsuz bakışlarını önemsemeden kısa olanı kucağına aldı ve öpüşmeyi bozmadan kabinden indi.

"Baekhyun" fısıldadı Chanyeol. Alınları birbirlerine yaslanmıştı ve dudakları arasında hala az bir mesafe vardı.

"Sana değer verdiğimi biliyorsun değil mi?" Baekhyun'un dudakları yukarı kıvrıldı.

"Her zaman" Baekhyun kollarını Chanyeol'un boynunda gezdirirken söyledi.

"Mutlu oldum çünkü beni yanlış anlamanı istemiyorum. Bebeklerimizi ve seni seviyorum" Baekhyun'un gözleri büyüdü ve Chanyeol'a baktı.

O az önce 'seni seviyorum' mu demişti yoksa kendisine mi öyle gelmişti? Chanyeol anında utançla kafasını eğdi fakat suratları çok yakın olduğundan Baekhyun onun suratındaki kızarıklığı görmüştü.

"Benim demek istediğ-"

"Açıklama yapmana gerek yok" Baekhyun gülümseyerek söyledi. Aslında şu an ki pozisyonlarının topluma açık bir alan için fazla aşırı olduğunu henüz fark etmemişlerdi fakat mırıldanmalar artınca ikisi de utançla ayrıldılar.

****

"Baekhyun bunu istediğine emin misin?" Chanyeol belgeleri bir kenara bırakıp tüm dikkatini Baekhyun'a yöneltti.

"Sonuçta sen hamilesin ve bu zor olabilir" Baekhyun omuz silkti.

"Eğer zorlanırsam sen varsın değil mi?" Baekhyun'un kendine güvenmesi garip bir şekilde Chanyeol'un acayip mutlu hissetmesini sağlamıştı.