OMG,I'm Pregnant! [#1]

₪ Bölüm 15 | A Baby....From You | HunHan Special |

Ek Not:Wattpad bildirim göndermediği için ikinci kez paylaştım.Bilginiz var mı neden hikaye mobilden açılmıyor şu an? Daha önce size de oldu mu? Ben endişeliyim de bu konuda yardım ederseniz gerçekten sevinirim.

Y/N: Özlediniz mi? *.* Dün bölüm atmayınca bir tuhaf oldum. O.O Neyse karne gününde siz bir one shot yazdım ve paylaştım. Okursanız sevinirim. Adı, You Know, You Can Be Gay profilimden ulaşabilirsiniz.Yorumlardada linki var. Ayrıca yarın bölüm atarım hızlı bir şekilde 6 bölümlük mini fici yazmayı bitirdim sayılır. Umarım bu bölümü seversiniz...

Luhan şaşkınca elini karnına götürdü ve gözlerini pörtleterek doktora baktı.

"Şaka falan yapıyor olmalısın" doktor olumsuzca kafa salladığında Luhan'ın yüzü ciddileşti. Ne yapacağına karar vermeye çalışıyor gibi görünüyordu.

"Aldırmayı düşündüğünü söyleme" JongIn yüksek sesle söyledi.

"Hayır, tabi ki hayır. Sadece Sehun'a bunu nasıl söyleyeceğim?" Luhan bayıldığında Jongin onu hastaneye getirmişti ve hiçbir şekilde akıllarında Luhan'ın hamile olması gibi bir fikir yoktu.

"Kötü karşılayacağını zannetmiyorum. Uzun süredir sana yakın davranıyor. Emin ol eğer olayı bilmesem sizi aşık evli bir çift zannedebilirim." Luhan gözlerini devirdi.

"O sadece tuhaf ve fazla ilgili. Ama kesinlikle bebeği istemeyecek" Luhan omuz silkerek söyledi. Sanki önemsizmiş gibi davranıyordu ama Jongin Luhan'ın bunun sadece kendini kandırmak olduğunu biliyordu.

Son bir kaç haftadır gerçekten de Luhan ve Sehun 'un ilişkisi çok düzenliydi. Sehun, Luhan'a bir hazine gibi davranıyordu ve bunun yanında arada yaptıkları bir kaç sexte çok kibar oluyordu.

"İddiaya varım ki isteyecek. Onun senden rahatsız olmadığına eminim" Luhan suku gözlerle Jongİn'e baktı.

"Ona söylemesem olmaz mı?" Jongİn gülümsedi ve kafasını olumsuzca salladı.

"Sadece senin değil Sehun'un da bebeği" Luhan kafasını eğdi ve karnına baktı. Jongİn haklıydı ama yine de Sehun'un vereceği tepkiden ölesiye korkuyordu.

Kendi anne ve babasının bunu isteyeceğine emindi fakat Sehun'la olan daha ne olduğu belli olmayan ilişkilerinde Sehun'un bebeği istememe gibi bir seçeneği vardı.

"Beni eve bırakır mısın?" Jongİn anlayışla kafasını salladı.

Luhan'ın ailesi çifte evlilik hediyesi olarak bir ev almışlardı. Sehun ve Luhan bu hediye karşısında sadece aptalca gülümseyebilmişlerdi. Luhan'ın ailesi onların ilişkisini sonuna kadar destekliyordu ve bu Sehun'a Luhan'dan ayrılmanın ne kadar zor olacağını gösteriyordu.

Ailesine göre Luhan bir altın değerindeydi. Öncelikle o çok hassastı, kolay incinebilirdi bu yüzden kötü insanlardan uzak durmalıydı. Bunun haricinde becerikli ve sevimliydi. Fazlasıyla hem de. Sehun bunların hepsinin farkındaydı. Bu yüzden her zaman Luhan'a iyi davranmaya çalışıyordu. Özel bir nedeni yoktu fakat seviştikleri gün olduğu gibi Luhan'ın bir daha ağladığını görmek istemiyordu.

Sehun kapının çalındığını duyduğunda bilgisayarının başından kalktı ve kapıya yöneldi. Kapıyı yavaşça açtığında görmekten nefret ettiği manzara karşısındaydı.

Luhan kızarmış gözleriyle kendisine bakarken Jongİn ona destek olmak ister gibi elleriyle omuzlarını kavramıştı.

"Sana söylemesi gereken önemli bir şey var" Jongİn Luhan'ı öne itekledi ve arkasından da kendi girdi içeri.

"Sorun ne Bambi?" Sehun'un son günlerde ağzına takılan lakap buydu.

"Kızma ama" Luhan söylemeden önce önlem almak istedi. Tanrım, şu an bir çocuktan farkı yoktu. Sehun alışıldığın aksine sevimlice gülümsedi ve kafasını salladı.