Disdainful Dream (Lincoln Academy Series #3)

Chapter 18

give up

" Ashwin Brille! "

I still continue my steps that separates me from his presence I hate him , I hated him to the core , I hated him for feeling the agony that I have in my heart because of loving him too much 

Kahit anong bilis ng lakad ko ay inabutan niya padin ako , parang nararamdaman ko na kahit anong takbo at tago ko , kahit anong tangi ko at kahit anong galit ko nandidito padin , its just hiding deep inside me, I just buried it but it never really disappeared and I hated him even more for that reason 

" Hey , I'm sorry " aniya sabay hawak sa pulsohan ko 

Sorry? 

Apologizing always makes me scoff , why apologized when you will do it all over again and why apologized if you are really not sincere of saying it to the other person , its better to just stay wrong than saying sorry pero uulitin din naman at kung hindi naman talaga iyon ang nararamdaman 

" Just stay away " ani ko 

" I can't " he said softly after heaving a deep sigh 

" Don't make me laugh Benjamin " nakangising ani ko " you can't? tanginang yan! wag kang maguilty dahil sa noon its over hinding hindi maitatama ng ginagawa mo ngayon lahat ng ginawa at nasabi mona noon ! , hinding hindi maitatama ng mali ang isa pang mali Benjamin! " inis na ani ko full of fury and wrath to him tsaka ko siya tinangkang talikuran 

" I'm inlove with you Ashwin Brille "he said softly tsaka siya dahang dahang napaluhod sa harapan ko then he embrace my body in that position and try to bury his face at my stomach

" Let go of me! " inis na ani ko habang pilit siyang tinutulak at pinipigilan ang pagbagsak ng mga luha ko 

No Ashwin you will never cry for him again

" I'm sorry it was all on me , it was all my fault baby" he said then I felt his tears running down to my uniform

Why is he crying?

" I'm sorry for all my flaws and for all my faults , I'm sorry for hurting you while I'm sorting my feelings out back then , I'm sorry If I can't gave you up ,If I can't gave us up even if you already did" he said that take all my words to never land I don't know how I will react

"I'm sorry for hurting you first before I realized that I'm falling for you , I'm sorry for letting you slipped from my reach because of my asshole ways I'm sorry for all the pain baby, I really am and I'm sorry If I can't just let you go , I can never walk away from you because its real and it will never disappear " aniya tsaka patuloy na humihigpit ang pagkakaakap sakin 

Dumaan ang mahabang katahimikan sa pagitan naming dalawa hindi ako nagsalita hinaplos ko lamang ang buhok niya habang patuloy padin siya sa pagluha ayoko siya tingnan dahil nararamdaman kong may nagbabara sa lalamunan ko I can feel his pain and somehow its makes me sad too like his emotions are really important to me like the good old days when I still admit that I adore every inch of him but now after hearing those words from him and watched him like this hindi ko na alam 

I'm still mad , the pain is still here inside me nabawasan man dahil sa mga sinabi niya pero nandito padin kahit anong gawin ko nasasaktan padin ako and it will take a while to erase this heavy thing inside my chest 

Hindi ko padin magawang maniwala ng buong buo 

Dahan dahan siyang tumayo at hinarap ako he wiped his tears with his bear hands tsaka tumingin ng diretso sakin 

"Paulan na ihahatid na kita " aniya tsaka kinuha ang mga gamit ko hinayaan ko na siya dahil alam kong malalim ang iniisip niya 

_

After that day palaging bumabalik sa alaala ko ang imahe niya sa harapan ko habang pumapatak ang mga luha niya at sa posisyon naming dalawa parang sa akin siya kumukuha ng lakas ng mga oras na iyon pero sa pagkakataong iyon ay bumigay na siya 

It must be heavy for him dahil alam ko na hinding hindi niya ipapakita sa kahit sino na mahina siya at nasa ganoong kalagayan kung kaya niya pa , I'm starting to worry for him and how he felt in those 2 years na wala akong ginawa kundi itaboy siya wala akong ginawa kundi insultuhin siya at wala akong ginawa kundi baliwalain ang mga ginagawa niya at pakiramdam ko sa mga ginawa kong iyon wala na din akong pinagkaiba sa dating siya na binaliwala at ininsulto ako ng ilang ulit but I must admit that he's tougher than me 

Because all my wrong doings towards him since then are much more insulting and humiliating nagawa ko pa noon na itapon ang binigay niya sa harapan kong bouquet of roses noong completion rites at sa prom night namin na wala siya maski isang inayang sumayaw ako lang nagiisang ako lang na tinangihan siya habang inaasam ng ilang babae na makasayaw siya kahit ilang segundo lang 

I suddenly realized how wrong I am then and it turn me into a monster now , that pain that used to scare and hurt me turn me into something I don't wanted to be kahit kailan hindi ko naisipang gumanti sa kahit kanino at ngayon lang ako nalinawan na mahigit dalawang taon ko na palang ginagawa iyon dahil nasaktan ako dahil galit ako at dahil may nararamdaman ako 

Pain was never a licensed to hurt someone while you are hurting too 

I'm preoccupied in the following days before the first rehearsal of the upcoming play for the foundation day , I have a vacant for 2 hours kaya sinamantala konang pumunta sa batibot para doon gumawa ng ilan sa mga paper works ko sa minors kaunti nalang naman iyon kaya kong tapusin ng dalawag oras 

Patapos na ako at ang huli kong gagawin ay ang pre calculus its hard for me math is really not my thing nagpalinga linga ako sa paligid nagbabakasakali na nandiyan siya muli para tulungan ako pero kahit anong lingon ko walang bakas ng siya I suddenly felt so down because of that 

Bumuntong hininga ako tsaka sinimulan iyon nang biglang tumabi sa akin si Saiyren 

" Wow nandito ka di busy sa case studies? " ani ko tumango lang siya 

" Tulungan na kita hindi dadating iyon " nangaasar na aniya habang nagcocompute sa scratch 

" Hoy hindi ko naman hinihintay wag ka nga " inis na ani ko mas lalong tumawa ang ingrata 

"Busy kase iyon lab nila ngayon kaya hindi ka napuntahan " paliwanag niya 

" Ah... " ani ko 

So he will not give up? hindi naman siguro siya basta basta na lamang susuko sakin diba? its been 2 years since he started chasing me and that confession of his the other day will not be the end , I hope so 

" Bakit iniisip mo bang susukuan ka na nung ugok na iyon " aniya ni Sai hindi ko siya nagawang sagutin

Minsan talaga nababasa niya ko isang tingin niya lang o kahit hindi niya ko tingnan kahit kilos ko lang nababasa niya hindi ko alam kung ganoon ba niya ko kakilala o ganoon lang talaga siya kagaling bumasa ng kilos mahilig kase siya sa psychology related stuff 

" Wag kang magalala hindi susuko iyon sayo " aniya 

What she said gave me hope sana nga hindi niya ko sukuan , sana hindi siya basta mapagod dahil aminin ko man o hindi nawasak niya nang muli ang pader na nilagay ko sa sarili ko at ang galit na inalagaan ko ay unti unti na ding naaabo hindi ko man maipapangako na maibibigay ko muli ang buong ako pati ang tiwala at paniniwala ko sa kaniya pipilitin ko at susubukan ko after all love is sweeter the second time around right? 

I hope you won't get tired and you won't let go of me cause I'll admit that I never let go of you and I never really forget because the pain from you keep me from holding on in a negative way but leaves me with a lesson , I will hold on till the sun rises again till this dark days of ours end 

till our miseries disappear and leave a stronger love that will remain