Disdainful Dream (Lincoln Academy Series #3)

Chapter 30

Surprise

" Babe I have a layover in Singapore on Wednesday " anunsyo ko sa kaniya he just kissed my cheek habang nanonood kami ng netflix

" Sure sa office nalang muna ako kailan ang uwi mo?" aniya

" friday lang " ani ko pero ang toto wala talaga akong layover I just want to surprise him its our 4th anniversary on thursday

" Its our anniv on thursday baby bakit naman ganon " nakangusong aniya nagpangap naman ako nalulungkot

" I know babe bawi nalang ako sa friday " he sighed then he nod then kissed me on the cheeks again

I will surprise him on our 4th anniversary dahil sa mga nagdaang taon siya nalang lagi ang gumagawa noon kaya ako naman ngayon I want to make him feel that he also deserve to be surprised like how he does to me

Hinatid niya ko sa airport ng Wednesday morning iyon ang flight ko pa singapore and vice versa pero bago pa pumutok ang araw ng thursday ay lalapag na ang eroplano sa pinas kaya hindi talaga ako mamomoblema hindi nga lang namin masasalubong 12 gaya ng palagi naming ginagawa

Its 3am in the morning nang makalapag ako ng NAIA terminal 1 nagmadali ako dala dala ko din ang mga regalo ko sa kaniya na last month kopa binili dumiretso ako sa mall para pickupin ang mga pandesign na pinareserve ko tsaka ako dumiretso sa condo namin alam kong hindi siya uuwi doon kaya doon ko sietup lahat ako din ang nagluto ng kakainin namin tsaka ako nagayos and in just 12pm tapos na lahat I messaged him earlier pero nakakapagtaka na hindi siya nagrerespond hmmm baka busy lang nagayos ako I wore a halter top fitted dress bago dumiretso sa opisina niya this time ako naman ang susundo sa kaniya pagkarating ko doon ay parang nagulat ang secreatary niya

" Oh is there something wrong?" ani ko

" Uhm Maam Ashwin may bisita po kase si Sir "

" Really client ba?" ani ko

" AH hindi ho kakilala ho ata niya babae po e "

" Okay didiretso na lamang ako doon" ani ko nanginginig ang kamay ko I have a bad feeling about this one

Bubuksan ko na sana ang nakaawang na pintuan nang madinig ko sila ng kausap niya

" Are you insane?" si Benjamin

" Hindi ko lang alam kung paano ko sasabihin" someone said I know that voice its familiar

" That's bullshit Janiela" si Benjamin , and when I heard him say her name para akong mababalian ng tuhod anong hindi sinabi tangina tungkol san to bakit sila magkausap

" Ayaw kitang guluhin Benjamin ayoko kayong guluhin ni Ashwin "

" Kung ayaw mo anong sinasabi mo ngayon? wag kang magsinungaling " si Benj

" Anong gusto mong gawin ko ha? anak mo to anak natin to!" she said outloud at doon unti unting bumuhos ang naguunahang luha ko nabitawan ko ang pagkakahawak ko sa door knob tsaka ako umalis doon kahit pa tinatawag ako ng sekretarya niya pakiramdam ko mababaliw at parang mababaliw lahat ng buto ko sa katawan kaya hindi ko alam pano ko nagawang maglakad papalabas ng gusaling iyon dahil sa mga nalaman ko

He fooled me? It was all a lie?

Then when did it happen? kami na nung ginawa nila iyon ganoon ba? tangina kailan pa nila ako ginagawang tanga?

Nagplaplano kami ng kasal pero ganito? why did he have to proposed to me kung hindi naman pala talaga niya ko mahal tangina deserve ko ba to?

Pwede naman sanang sinabi niya na to noon e edi sana hindi umabot sa ganito , hindi umabot sa puntong pinaplano ko na lahat ng hinaharap ko kasama siya bakit kailangan niyang gawin to? bakit kailangan niya kong saktan? ilang ulit paba? ilang beses siya nagsinungaling ?at alin doon ang totoo talaga o hindi?