CREEPYPASTA UZUN BÖLÜMLER->∆

| UZUN BÖLÜM | *15

Bu soru karşısında tuhaf hissedin ve ne diyeceğini bilemiyerek kolyeyi aldın,
" Sende kimsin?" dedin.

Kız gülümsedi,ufak tefek birseydi...

" Beni tanımaman normal... Çünkü beni senden sakladılar. "

Yutkundun. Nasıl yani?

" Ne? Ne demek istiyorsun?! "

Kız herkezin toplandı tarafa baktı. Gerçekten onu senden başka kimse görmüyor muydu.

Kiz sana tekrar baktı.

" Kolyeyi sakla... Birgün sana lazım olacak çünkü... "

" Tamam... Ama kimsin sen?"

" Kardeşin..."

Şaşkın bir şekilde kıza bakiyordun. Tuhaf bir şekilde ona sarılma gereği duyuyordun. Ama senin kardeşin hiç olmamıştı... Hem bu kız küçük'dü.

" Ama benim hiç kardeşim olmadı..." dedin.

" Ben doğdum zaman , belki 5 yaşındayken sen doğdun... Annemler beni istemedi ve... Öldürdüler... Sana 'da söylememişler... "

Geri adım attın. Tahtaya yaslandın. Sınıfta herkezin sesi vardı, duvara çarpan kız ise ağlıyordu. Herkez ise senden korkmuş bir şekilde bakışlarını sana dikmişti.

" Bunu nasıl yaparlar... Annemden bunu beklemezdim... Ya babam."

" Artık bunları düşünme...görüşürüz.."

Kardeşin hafif yok oluyordu. Ona sormak istedin bir sürü şey vardı.
" Bekle adın ne!?"

Ama yok olmuştu bile. Elin ile alnını sildin. Neler oluyor böyle. Ailen senden birşeyler saklıyor , mark 'a yardım etmen gerek,  katiler seni bırakmıyor...
Kaçan gerçekten çok karışmıştı.

" hey?" bu mark.

" noldu burda?"

Ona döndün. Ağlamamak için kendini tutuyordun ama gözlerin kırmızı olmuştu bile.

" Şhh. Sakin ol... Charlie 'nin neden kafası kanıyor?"

" ah... Mark bana inanmıyacaksin ama. Benim kardesim varmış!? Ve, ve Charlie bana sataştı sonra biran duvara uçtu. Kardeşim kurtardı beni... Ve hemen eve gitmem gerek!"

Sıradan çantana uzandın ve kapıya koştun sırada kolundan mark tuttu,
" (ADİN ) İnanıyorum. Ama sadece dediklerini anlamadım. Neden eve gitmen gerek!?"

" Annem ve babam kardeşimi öldürmüş, benden gizlemişler! Babam öldü için sadece annem ile konuşabilirim. Şimdi bırak beni mark"

Mark kolunu biraktı.

" Tamam. Git ama dikkat et. Eyer uzun süre gelmez isen, ben gelirim."

Sadece kafa salladin ve okuldan koşarak çıktın. Eve gidersen annene ne diyeceğini düşünüyordun. Ona bağırabiLirdin... Of gerçekten çok saçma bir hayata sahiptin.

Eve koştun ve kapıya vurdun, annen açmalıydı.
Annen açtı. Seni görünce gözlerini kıstı.

" Okulda olman gerekiyordu? "

" evet... Ama birine hesap sormak için koşa koşa geldim!"

İçeri geçtin, annen kapıyı kapadı.
" Ne? Neden bahsediyorsun sen?"

" Anne bilmemiş gibi davranma! Kardeşim benim bir kardeşim vardı! Sen ve babam onu benden sakladınız ve onu öldürdünüz! Neden anne! Neden!!"

Annen yutkundu ve mutfağa koştu. Peşinden gittin.

" Kaçma anne! Kaçma! " dedin.

Annen çekmeceden bıçak aldı ve sana doğru gelmeye başladı. Nefesini kontrol ediyorsun.

" Beni 'de mi öldüreceksin!? Senden nefret ediyorum! Babam ve senden! Beni öldürünce sorun çözülmeyecek anne!"

" Sesiz ol! Sesiz ol lanet olası!"

Nefesini kontrol edemiyiryordun ve damarların daha belirgin hale gelmişti.
Annen hala üstüne geliyordu.

Birşey yapman gerekiyordu yoksa sonuna kardeşin gibi olacakdı.

" Anne bırak o bıçağı! "

Anne kafasını hayır anlamından sallarken eli titriyordu.

" Polise gitmene  izin veremem! Bunu yaparsın. "

Arkanda duvar vardı, gidecek bir yerin yoktu... Sanırım artık çok geçti.

" YARDIM EDİN! "

" Kimse seni duyamaz tatlım!"

" Neden böyle birisin anne neden!?"

" Sen beni hiç tanımamışsın. Annenin deli raporlu olduğunu'da bilmiyorsundur? "

" Herşeyi sakladiniz için olabilir mi?! "

Annen artık sana çok yakındı. Sivri bıçağı sana doğru SAVURMAK için salladı.
Gözlerini korku ile kapadın...

...

Ses geldi.

Gözlerini yavaşça açtın. Annen yerde kanlar içinde duruyordu. Yutkundun ve karşıya baktın. Onu gördün...

Devam edecek!

SELAM OKUYUCULAR. BAKALIM DİGER BÖLÜMDE NOLCAK BAKAM!?😁