CREEPYPASTA UZUN BÖLÜMLER->∆

--|uzun bölüm|---20*

Arkadan gelen birkaç ses ve bağırışlar, ve o unutulmaz duman kokusu işleri korkunç bir yere götürürken ,  artık sen ve  Jeff yorulmuştunuz. Liu'yu bir ağaca yaslatarak oturdunuz. Nefes nefese liu'ya baktın.

" Evi siz mi yaktınız "dedin. Jeff sana bakmıyordu. Ama ikinizde doğru cevabın evet olduğunu biliyordunuz.

" Evet bizdik. Görev'di"

Jeff 'e baktın. Hala mark ve alexin gidişini hatırlarken içinde bir ürperdi oluyordu.

" Peki deydimi? Az kalsın kardeşini kayıp ediyordun!? Bu saçma görevi yapmak zorunda mıydınız!!?" dedin. Sesin titriyo ve bağırmak için deli oluyordu.

Jeff yumruğunu sıktı.
" Ne yapıp , yapmadımız seni ilgilendirmez anladın mı!" dedi jeff ve Liu yanına yanaşarak onu uyandırmaya çalıştı.

Derin nefes verdin. Yutkundun. Sonu olmayan bir başlangıçta gibiydin, sonu varsa bile bu ölüm mü yoksa yaşam mı. Hiçbirşey belli değildi.

Liu gözlerini hafif açtı. Yaklaştin.
" Liu iyi misin"dedi jeff. Liu jeff in elini tuttu ve kalktı.

Ve sana dönüp baktı zaman , gözlerindeki o bakış ve yeşil renk 'in verdiği his ile titredin.

" gerçekten hayatını mahfediyorsun." dedi Liu ve ellerini bağlamaya başladı, ellerini hareket ettirerek kaçmaya çalıştın ama arkadan Jeff tutuyordu.

" Sorun çıkartma" dedi Liu. Sade bir sesi vardı ve o sesle duygularını anlamak çok zordu.

Karanlık ormanda tekrar yürümeye o eve gitmeye başladınız, hala o sahne gözünden ayrılmıyordu. Liu seni kurtarmış ve kendi hayatını riske atmıştı...

"Liu..." dedin. Sesinde korkaklık belirtisi yoktu.

Liu biryandan yürüyor ve bir gözlerini sana çevirmişti.
" Teşekkür ederim..."

Liu tek kaşını kaldırdı, ve önüne döndü. Jeff ise ikiniz arasında gidip geliyordu.

" Beni neden kurtardın bilmiyorum ama...teşekkür etmek istedim..."

Liu sana tekrar döndü.
Ama hiçbirsey demedi. Sonunda tekrar o eve gelmiştiniz , kargalar sesiz ormanda bağırmaya başlamıştı ve buda korkunç bir hava veriyordu..

Kapının önünde Slender man duruyordu. Her zaman seni en çok korkutan kişiydi. boyuyla, ifadesiz yüzü ile, yüzü bile yoktu ve size bakıp bakmadını anlamak zordu.

Slender man 'nin karşında durdunuz.
" Getirdik slendy " dedi jeff ve ellerimdeki ipleri çözdü.

" Kaçmaya bir daha asla çalışmayacaksın!!!" diye bağırdi. Sesi kalın ve robotike benziyordu ve korkmamak imkânsızdı.

" T-tamam! Lütfen bana bağırma!" dedin.

Slender man~

(Adin) kaçmıştı üstelik birde tutsağımı kaçırmıştı. Gerçekten hayatını bitirmek çok isterdim. Öldün zaman kanlarını görmek ama içimde bir his var ve...bu bana engel oluyor. Şimdi olduğu gibi.

" T-tamam lütfen bağırma bana!" o anki sesi, ve yüz ifadesi. Bana, bana kızımı hatırlamıyordu.

Evdeyken ona bir kere kızdım zaman banada böyle demişti. Neden hayat bana geri dönüş yapıyor.

Sen~

" Götürün bunu odasına!" dedi Slender man ve jeff , Liu ile eve girdik. Merdivenlerden çıkarken içimdeki korku ve dürtü ile ağlamak istiyordum. Hemde gün boyu.

Merdivenin en son basamağına bastım zaman kafamı kaldırdım an önümde onu gördüm. Yüz ifadesi çürümüş bir zombie gibiydi ve buda korkmama geri adım atmama sebeb olmuştu.

Geriye doğru savruldun ve gözlerini kapadın ellerin denge kurmak isterken , belinde bir el hissetin. Gözünü açtın zaman yeşil gözler karışıladı seni, yüzünü kızarmıştı ve bukadar acı çekmesine rağmen hala seni kurtaran Liu...

" Özür dilerim...sadece orda biri vardı ve-"

"ssh...ölüleri görebildini unutmadık " dedi Liu.

Liu 'nun arkasindan jeff koşarak geldi için Liu 'nun sırtına çarpmıştı ve bu hepinizin dengesini bozmuştu.
Merdivenlerden düşüyorken , en üst basamakta kardeşini gördün ve sana kafanı işaret ediyordu....

Gözlerini kapadın ve yumruklarını sıktın.
Yere düşmüştünüz ama sanki bir el tutuyordu seni hatta eller.

Gözlerini açtın zaman hepiniz yerde uzanıyor ama evin eski tahta dösemelerinden çıkan birkaç soluk tenli el sizi tutmuştu. Şok olmuş bir ifade ile etrafa baktın,

Devam edecekkk

Bu sefer erken atam dedim😊