Μένω βράδυ μόνος ξενυχτώ
Το πρόσωπό της λησμονώ. Οι σκέψεις μου αλλάζουν σταδιακά
Η όψη της η μόνη συντροφιά
Μεστο σκοτάδι είναι το φως
Τα μάτια της μπλε σαν ωκεανός.
Η απουσία της θλίψη προκαλεί
Με έχει κουράσει να βλέπω το γυαλί.
Σε αυτή την αγάπη δεν υπάρχει γυρισμός
Μόνο πόνος και οδυρμός
Θέλω να ξεφύγω, να δραπετεύσω προσπαθώ
Στο άγγιγμα της όμως δύσκολο να αντισταθώ
Τώρα πια, δεν ξέρω τι είναι αλήθεια τι είναι ψέματα
Ένα χάδι της και μια αγκαλιά
Όλου του κόσμου τα λεφτά
Η πένα γίνεται βαριά και το χαρτί γεμάτο σαν καρδιά.
Αργά ή γρήγορα έρχεται το τέλος
Δεν ξέρω ποσο ακόμα θα τη διεκδικώ με σθένος.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Μεταβαλόμενες σκέψεις
ПоэзияΜερικά ποιήματα που είχα γράψει σε μια δυσκολη περίοδο, με αρκετα εμπόδια. Ποιήματα για την αγάπη αλλα και για σκέψεις που είχαν εσωτερικευτεί μέσα μου στο παρελθόν. Ελπίζω να σας αρέσει
