[Completed] The Breakers Corazon Sociedad Batch 2 Book 5: Nico Santiago

Chapter 20

NAPAUNGOL si Dianne pagkagising kinabukasan dahil sa sensasyong nararamdaman. She could feel a tongue licking her already wet desire. Iminulat niya ang mga mata at ibinaba ang tingin kay Nico na ang mukha ay nasa pagitan na ng kanyang mga hita.

"Oh..." Ang isa niyang kamay ay humahaplos na sa makapal na buhok ng binata. It felt so good waking up like this... always.

Nico looked up at her, grinning. He circled his tongue on her sensitive nub before nibbling at it. Halos mabaliw na si Dianne dahil sa ginagawa ng lalaki. Higit pa niyang isinubsob ang mukha nito sa pagkababae.

She was almost there. She could feel herself breaking. "Y-yes... yess, Nico... ahhh..." Impit siyang napasigaw nang ipasok ni Nico ang isang daliri sa loob niya. Her hips moved fast, meeting his thrusting finger.

Dianne closed her eyes tight and shuddered as she hit climax. Nico pulled out his finger and replaced it with his mouth and tongue, drinking everything she was offering.

Iminulat niya ang mga mata, inabot ang balikat ni Nico para hilahin ito paitaas. Dianne whimpered when the head of his manhood touched her still sensitive desire.

"Good morning," magaspang na bati ni Nico. "Nakapaghanda na ako ng breakfast. Kumain ka na muna."

Naupo na ang binata sa kama at sumunod si Dianne. "Kumain ka na ba?" tanong niya.

Malawak ang pagkakangisi ni Nico nang tumayo. "I just had the best breakfast in the world, baby." Kumindat pa ito.

Pinamulahan ng mukha si Dianne. Mabilis na siyang tumayo at tinungo ang closet ng binata para kumuha ng maaaring isuot na damit. She liked wearing his clothes. "Dapat kumain ka pa rin ng pagkain," mahinang wika niya.

Narinig niya ang mahinang pagtawa ni Nico. Lumingon siya dito, tumalon ang puso nang makita nakalapit na ang binata sa kanya.

Humugot ng malalim na hininga si Dianne at malambing na niyakap sa baywang si Nico. Gusto niya nang sabihin dito ang tungkol sa pagdadalang-tao. Akmang ibubuka ni Dianne ang bibig nang makarinig sila ng katok mula sa front door.

Bahagyang lumayo sa kanya si Nico, kumuha rin ng damit sa closet at nagbihis. "Mukhang may bisita tayo." Ngumiti ang lalaki bago naunang lumabas ng kuwarto.

Si Dianne naman ay isinuot na rin ang mga kinuhang damit at sumunod kay Nico. Hinihiling niya na hindi si Ben Manalili ang naroroon. Hindi niya gustong masira na naman ang kasiyahang natatamasa.

Nagulat si Dianne nang makarating sa living area at nakitang si Arnold ang bisitang naroroon. Nagtama ang mga mata nila ng lalaki. Sandaling sinuyod ni Arnold ng tingin ang kabuuan niya, may bumahid na lungkot sa mga mata.

Humakbang siya palapit kay Nico, ipinulupot ang mga kamay sa braso ng lalaki. Gusto niyang maipakita kay Arnold na wala na itong magagawa para mabago ang desisyon niyang sumama kay Nico.

Tumikhim si Arnold, inilipat ang tingin kay Nico. "Hindi ako nagpunta rito para pilitin si Dianne na sumama sa akin. Wala na akong karapatan sa kanya."

Bahagya namang nag-relax ang katawan ni Dianne, ganoon din ang kay Nico.

"I came here to say sorry." Inilipat ni Arnold ang tingin sa kanya. "Patawarin mo ako, Dianne, kung naging makasarili ako. Kung pina-iral ko ang takot. Nangako ako ng mga bagay na alam ko namang hindi ko matutupad. I know I can't love you enough. Sasaktan at sasaktan lang kita."

Pinakatitigan ni Dianne si Arnold. Sadness was very visible in his face. Napansin niya rin na hindi pa ito nakakapagpalit ng damit, may pasa rin sa mukha. Nakaramdam siya ng awa para sa lalaki sa kaisipang binugbog ito ng sariling ama dahil sa nangyari kagabi.