Stavros 7: Too Good At Goodbyes

10

Namimigat ang mga mata kong pilit kong minumulat. Ang sakit ng buong katawan ko... I groan in pain and I am hearing small worried voices calling my name...

The place smells alcohol and the walls painted white...

"Chaos..."

"Liebe..."

"I'll call her doctor"

Naramdaman kong may pamilyar na mga kamay ang humawak sa akin kaya tila napapaso kong tinabi iyon sa hindi ko malaman kadahilanan... Kinapa ko ang sinapupunan ko ng maramdaman kong tila may kung anong kulang roon...

"B-bunso... My bunso..."I frantically asked... Pilit akong pinipigilan ng kamay na iyon...kaya napatingin ako sa may ari ng mga iyon... Dumagsa ang ala-ala at sakit na idinulot niyon sa akin." N-NO! FUCKING DON'T TOUCH ME! THIS IS YOUR FAULT! I HATE YOU SO MUCH! I FUCKING ABHOR YOU! I DON'T WANT YOU HERE!" histerikal ko.

I saw the pain in his eyes... No... My baby...

"Chaos... H-hey... Chaos...c'mon down... Liebe... Please... H-hear me out... I-I... Lo--"

"NO! LEAVE US ALONE!" tumingin ako kay Rebel at Ate Zen na nasa tabi ko at pinakakalma ako. I held Rebel tightly... I face her with so much anguish... "R-Rebel... Please... Paalisin mo sya... I-I can't take a sight of him... Please... M-masakit... Masakit na... Just seeing him... Makes me hard to breath... P-please..."

"leibe... P-please... Let me explain... Damn... I... I lo---"

"PLEASE!!! MAKE HIM LEAVE... AHH..." nakaramdam ako ng kirot sa aking sinapupunan.

"Call the fucking doctor?!" Rebel shouted. "Carlos Ytan... Paalisin mo muna so Renolve."

"Let's go, brother." kasabay ng tila unti unti nitong pagkatalo at paglabas nito ng silid  ay pagpasok ng mga doctor.

"M-my baby..." inalalayan ako ng mga itong humiga at pilit nila akong inakalma.

And a news came shattered my broken pieces into a dust...

"...I'm so sorry... The baby...."

Yumakap ako ng mahigpit sa unan at pilit pinipigilan ang mga luha ng hinagpis... At tuluyang nagpatangay sa kawalan

--
"Tell me. What happened to my sister? Why did they do to her?!" halos mawalan ako ng lakas ng makita ang estado ni Serene. She look lost and empty.

Napatingin ako sa isang panig ng silid ng marinig ko ang isang iyak ng sanggol. Bigla akong tinulak ni Serene at nagmamadaling nilapitan ang crib na naroroon. Agad akong inalalayan ni Rebel na may pag-aalala sa mukha.

"Are you okay? Chaos?" alalang tanong nito

Wala sa loob na kinapa ko ang sinapupunan ko at nakaramdam ako ng kalungkutan.

"Yeah... I'm fine... But... What happened to my sister?" alalang tanong ko

Ngumiti ng malungkot si Rebel...

Niyakag nya ako palabas ng silid matapos itong ibilin sa butler and nurses si Serene. Dinala nya ako sa aking silid at pinaupo sa aking kama bago ako tinabihan.

"Remember... When we planned to conquer your mother's captors before you went to that island? They got Serene... S-she was... Abused and violated... S-she... Even had miscarriage..."

Tila gumuho ang mundo ko ng marinig ang buong pangyayari sa kapatid ko ng umalis ako. Kung sanang hindi ako umalis noon... Kung sanang sinamahan ko sya noon... Kung sanang hindi ako nagpadala sa emosyon ko...

" W-what... What about that Stavros?! W-why he didn't..?"

"Ymar did his best to keep her safe but... Serene got tricked... And everything was escalated... And out of hand. Then after months of being there... Ymar and your mother managed to save her..."

"M-mutter? B-but... Wait... Our mutter is alive? Where is she? Oh God.. Wh--"

"Chaos... Calm down... Please... Hindi maganda sa kondisyon mo ang stress... Please... Calm down..." huminga ako ng malalim upang kumalma. Tama ito... Hindi maganda sa condition ko ang mastress...

"But where is my mutter?"

Matagal na katahimikan ang namayanin sa silid. Ang nabuhay na pag-asa sa aking puso ay unti unting namatay... Alam ko... Alam na alam ko ang pakiramdam na ito... No... Please... No...

"She's gone... Chaos. She was killed by that Pablo...while saving Serene... We failed... I'm sorry..." umiiyak na sagot ni Rebel.

"M-mutter... N-no..." halos bulong lamang na sabi ko... This is too painful....

Mariin akong napapikit ng maramdaman ang pamilyar na kirot sa sinapupunan ko...

"C-Chaos... Oh god... Please... Stay still..." alalang saad ni Rebel ng makitang salu salo ko ang aking sinapupunan.

"Clara... Call the family doctor...ASAP." tarantang utos nito sa assistant niya
Na agad sumunod.

"Hang in there bunso...  Mutter can't take another loss...please...hold on..."
Bulong ko sa aking anghel.

Agad na dumating ang mga doctor at inasikaso ako. Sinabihan ako ng mga ito na mahina nga ang kapit ni bunso sa sinapupunan ko tulad ng sinabi ng naunang doctor ko sa isla isang linggo na amg lumilipas. Nang masigurong maaari na akong bumyahe ay sinabi ko agad kay Rebel na gusto kong bumalik na rito sa Germany... Sa House of Poseidon... The elders didn't knew about what really happened yet. Even my pregnancy. Alam kong malaking kaguluhan na naman ito pag nagkataon lalo na at malalaman nila kung sino ang ama ni bunso.

But I don't want to think about it yet... I need to be brave... I have to hold on and stay strong for my bunso... Hindi ako maaaring mawalan muli... I am Eris Chaossiean Hellios, the future Head of House of Poseidon... A royal heiress who will rule the royal circle...
This won't pull me down... Pagbabayarin ko pa ang lahat ng nanakit sa pamilya ko at pumatay sa aking ina...

I will make them pay...

"Rebel... Can you make me invisible? Can you hide me to the world... Let me make them pay for what they had done to my family... And I will start with... The House of Wolsey..."