KÖTÜ SÜPRİZ

293 28 3
                                    

Yaklaşık 10 dakikadır yürüyoduk benim gözlerim kapalı olduğu için Güneyin yardımıyla yürüyodum ona çok yakındım bi yandan ona bu kadar yakın olduğum için çok mutluydum diğer yandan başıma neler geleceği hakkında bi fikrim olmadığı için korkuyordum

-Evet geldik işte

-Artık gözlerimi açsan

-Bekle biraz

Biraz sonra gözlerimi açtı bi evdeydik ev çok büyüleyici duruyodu bi erkek olmasına rağmen ev turkuaz ve pembe uyumunda düzenlenmişti mavinin bir tonu olan turkuaz çok güzel duruyodu aynı hayalimdeki gibi mavi olacaktı evim çok sevdiğim bir kocam ve evimize kız atan oğlumuz aslında ben hep bi kızım olsun isterim  ben evi incelemeyi bırakıp Güneye döndüm

-Burası neresi?

-Evimiz

-Nasıl yani evimiz derken

-Evimiz işte birlikte yaşıycagımız ev senin bana söylediklerinin cezasını cekiceğin ev

-Ne sacmalıyosun sen ?

-Çok konuştun kapa çeneni şimdi yukarı odana çık

-Annemi aramam gerek

-Unut onu bi daha bu evden çıkamazsın telefon kullanmak yasak artık burda benimle yaşıycaksın" dedi ve hızla çantami aldı içinden telefonu alıp aynı hızla yüzüme attı bizim evimiz diyo ya Allahım sen bana yardım et annem napar şimdi beni arar hep ya kendine kötü bişey yaparsa ben nasıl kurtulucam burdan

-Gitmek istiyorum

-Odana çık

-Ben müneccimim zaten öküz bey hangisi benim Odam bulurum hemen

Dedigim an beni kolumdan sürüklemeye başladı merdivenlerden çıkmaya başladık tabi Güney beni sürükledi bi odanın önünde durduk kapıyı açtı ve beni içeri attı ardından kapıyı kilitledi

-Aç şu kapıyı gitmek istiyorum seni istemiyorum senden nefret ediyorum öküz, pislik ...

Uzun bir sure kapının açılmasını bekledim ve ağladım ağladım ağladım ama bir ses bile vermedi merak etmedi burdan kaçmam lazım ama nasıl onunla asla mücadele edemem.Uzun bir süre düşündükten sonra yatağa geçtim korkudan titriyordum tüm bu düşünceler içinde kısa süreli bi uyku molası verdim  kapının kilit sesiyle uyandım Güney elinde tepsiye bana yaklaştı ve yatağa oturdu çok  ağladığım için gözlerim kesin şişmişti ve cok ağrıyodu Güney elindeki tepsiyi komidinin üstüne bıraktı ve ellerinin arasına aldı yanaklarımı alnımdan öptü

-Seni çok seviyorum Eylem

-Ben seni sevmiyorum ama bırak beni gitmek istiyorum Lütfen sen ve ben olmaz olamaz biz farklıyız ben okuyorum benim ideallerim var seni istemiyorum bırak gidiyim"  yalvarıs dolu gözlerimle ona baktım sinirden gözleri koyulasti ve beni hızla yatağa atıp üstüme çıktı ve uzun bir süre gözlerime baktı ona nefret dolu bakışlarımı yollamaya çalıştım ama suan utançtan kıpkırmızı olduğuma eminim onunla şu pozisyonda olmak beni utandırıyordu ama o gözlerindeki duygusuzlukla derin bir anlam ararmışçasına bakıyordu aniden dudaklarımın üzerine baskı uyguladı ve aç bir şekilde öpmeye başladı ellerimi göğsüne koyup ittirmeye çalıştım ama pek bi fark yoktu ortada yine dudaklarımız birleşikti biraz zaman sonra nefes almak için dudaklarımdaki baskıyı ortadan kaldırdı

-Beni büyülüyorsun sana karşı koyamıyorum anlıyo musun ilk gördüğüm andan beri hersey aynı sevgim hiç eksilmedi artık benim olman için hiç bir sorun yok benim evimdesin kısa bir süre sonra evlenicez   seni bırakmam daha artık burada benimle kalıcaksın beni sende seviceksin mutlu olucaz güven bana Eylem

-Hayır kalmıycam seni sevmiycem bu olmaz olamaz anlıyo musun hem ne evlenmesi ne sacmalıyosun sen bu olmaz sana en son bu sabah güvendim sonuç ne kaçırdın beni

-Kalıcaksın dedim sana konu kapandı ve seviceksin

-Hayır dedim bende

-Bunu sen istedin Eylem

Diyip üstümden kalktı  beni yataktan sertçe kaldırdı ve merdivenlerden sürüklemeye başladı bodrum kata geldiğimizde çok üsüdügümü hissettim burasi buz gibiydi bir anda Güney beni yere attı

-Sana cezanı cekiceğini söylemiştim şimdi zamanı geldi aklın başına gelene kadar bu soğuk odada kalıcaksın belki birazda olsa akıllanirsın

Diyip kapıyı kilitledi ama ben burada kalamazdım ki burası hem soğuk hem karanlık   yaz ayında olmamıza rağmen soğuktu bi köşeye sinip ağlamaya başladım bu ev benim ölümüm olucak burdan sağ çıkamıycam hiç mutlu olamıycam annem şimdi beni arıyordur kim bilir ne kadar endişelendi ağlamaya başladım ağladım ağladım ağladım bugün hep ağladım ve bi köşede sogugun verdiği uyusmayla hissizlestim kısa bir süre sonra bilincimi kaybettim.

TATLI SERSERİ#Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin