The Nerd's Obsession | ✓

Four

Four

I groaned a little when I felt something soft is caressing my cheeks. It's so gentle and light it's almost feather-like. Medyo nakiliti pa ako ng bumaba iyon sa aking panga. This dream seems so real because of the hot breath hitting my face.

The scent of mint and musk filled my nostrils triggering my memories with Jericho. I badly want to open my eyes but I'm too scared that this might be just a dream. Kaya hinayaan ko na lang na kahit sandali ay maramdaman iyon.

I literally choked on my own saliva when I felt someone patted my shoulders. Binuksan ko ang mga mata ko at pasimpleng pinunasan ang gilid ng labi ko at nakitang nasa labas na ang naghatid sakin at hinihintay akong lumabas.

I chuckled embarrassingly and wore my bag. "S-Sorry po. Kanina pa ako tulog?" Tanong ko.

Nginitian lamang niya ako at tinignan ang kanyang wrist watch. "Hindi Ma'am." Aniya.

Nakahinga naman ako ng maluwag at tumango. Tinignan ko ito para magpasalamat ng mapansin ko ang passenger seat na nakasara. "Uhm, may kasabay po ba tayo kanina?"

Nanlaki naman ang kanyang mata at pinilig ang kanyang ulo. "Wala Ma'am." At bahagyang yumuko para magpaalam.

HALOS limang araw na kong pumapasok dito sa opisina ni Jericho mabuti na lamang ay hinahayaan na nila akong gumawa ng trabaho mismo, pero ang totoong pakay ko dito ay di ko pa nagagawa. Limang araw na kong nandito pero ni-dulo ng kuko ni Jericho o ka-hibla ng kanyang buhok ay hindi ko pa nakikita.

Ngayong araw ko rin malalaman kung tuluyang natanggap na ko sa trabaho. And I'm confident that I'm qualified for the job and I will be hired.

Right now, every department is busy and in chaos because this is the day that every department will present what happened for this month. Kaya ako rin ay maraming ginagawa at kanina pa pabalik-balik sa iba't ibang department para gawin ang inuutos nila.

At kapag napapadaan ako sa Admin department ay hindi ko pinapalampas na hindi silipin ang opisina ni Jericho na hanggang ngayon ay nakasarado.

Ngumuso naman ako ng mapansing walang katao-tao sa loob. Natigil naman ang pag-iisip ko at nagulat ako ng may mabangga ako.

"Oh my gosh! I'm sorry." Sambit ko kay Engr. Francisco na nakangiti.

"It's fine. Are you okay?"

"Yes po." Nakangiting sagot ko. Lalampasan ko na sana siya ng hawakan niya ang braso ko para pigilan ako.

"Um, can you assist me later in the meeting? Don't worry, sa likod ka lang ng laptop at mags-slide ng powerpoint. 'Di ko kasi mahanap yung pointer ko." He explained then laughed awkwardly. Ako naman ay natuwa dahil sa offer niya.

"S-Sure." Masaya kong sagot sakanya pero may narinig akong kumalabog mula sa loob opisina ni Jericho.

Ang opisina ni Jericho ay kita ang loob dahil sa tempered glass wall nito, dahil do'n napansin ko na mayroong kayumangging pinto sa sulok nito na sa tingin ko ay doon nanggaling ang kalabog.

Kumabog naman ang dibdib ko at nanlalaki ang matang tinignan si Engr. Francisco na mayron ding gulat at kinakabahan na reaksiyon.

"Y-You also heard that, right?" I asked him.

He looked at me with his eyes wide open and it's filled with shock and nervousness. "Ha? B-Baka wala lang 'yon."

"N-No, I clearly heard it. May tao sa loob?"

"No." Mabilis niyang sagot. "B-Baka... baka multo lang." Sabi niya na kinangunot ng noo ko.

Pinilig ko ang ulo ko. "Multo?" Paglilinaw ko.