Furtive Legacy

Rage

Chapter 5
━━━━━━━━ ⸙ ━━━━━━━━

Nagmamadali akong pumasok sa Renoir building. Naka-focus ang utak ko sa galit na nararamdaman ko kaya hindi ko napansin na may mababangga ako pagliko ko ng pasilyo.

"Sorry." wika ko sa nakabangga. Tuloy-tuloy na ako sa paglalakad at hindi na inalam kung sino ang nakabangga ko.

"Rude lady," narinig kong sabi niya ngunit hindi ko na pinansin.

"Good afternoon. Mister Wayne Renoir's office?" tanong ko sa nakaupong lalaki sa likod ng desk habang may kung anong ini-encode.

"Good afternoon, ma'am. Do you have an appointment, ma'am?" the guy pushed his glass that slips his nose.

"I don't but could you inform him that I'm here?" I tried to say as calm as I could.

I know my attitude should not depend on my mood but I can't help it. Nakakalimutan ko minsan ang manners ko kapag galit.

"Yes, ma'am. Have a sit first, ma'am." Iminuwestra ng lalaki ang L-shape couch sa tapat ng desk niya. "Can I offer you anything, ma'am?"

Umiling ako at nanatiling nakatayo sa harap ng desk niya. Kahit papaano ay kumalma ako sa hospitality na ipinakita ng assistant ni Wayne.

Pinanood ko siyang tumawag gamit ang intercommunication system.

"Your name, ma'am?"

"Natasha Lehvrozki."

Inulit ng lalaki ang pangalan ko. Malamang ay tinanong iyon ni Wayne sa kabilang linya.

"Okay, Sir." Hinarap ako ng lalaki. "You may enter now, ma'am."

"Thank you." sabi ko saka dumiretso sa pinto na magdadala sa akin sa loob ng opisina ni Wayne.

Naabutan ko siyang nakaupo sa swivel chair habang ang parehong siko ay nakapatong sa lamesa. Ang parehong kamay naman ay hawak ang maglabilang dulo ng kanyang parker pen.

"Good afternoon, Mlle Lehvrozki. Have you already brought the contract?" Lumipad ang mata niya sa hawak kong folder.

"I'm not here for that, mister Renoir. I'd just drop to your office to say that we will no longer have a deal." Binigyan ko siya ng matamis na ngiti.

Ma-diabetes ka sana sa ngiti ko. Umupo ako sa visitor chair ng office niya.

May sasabihin pa sana si Wayne ngunit naantala dahil pareho kaming binulaga ng lalaking bigla na lang pumasok.

"I still have my guess, Raven."

The man called Raven ignored Wayne's remark. Nakatitig lang siya sa akin. Medyo naasiwa naman ako ngunit pinili kong huwag ipahalata.

"Hi." bati ko rito.

"OMG! You're real! You're real! She's real, Wayne!"

Huh?

"Uh, yes. I'm real but are you okay?" Medyo nag-aalangang tanong ko. Para siyang nasobrahan sa caffeine.

"Don't mind him, Natasha." Ibinalik ko ang tingin ko kay Wayne.

"But he's adorable." Tiningnan ko ulit si Raven. "Raven, right? How did you know me?"

"I followed you on IG and even your mom. She's pretty despite her age. I'm a fan!"

"We are no celebrity but I can get you a video greeting from my mom." Nakangiti kong presinta ko sa kanya.

"I would love that." His eyes twinkled in delight. "You're so nice." Kulang na lang ay yakapin niya ako.