UMUT IŞIĞI (KİTAP OLUYOR.)

GİRİFT.BÖLÜM 52.

BÖLÜM ŞARKISI:Kazım Koyuncu;
Hoşçakal İşte Gidiyorum🎶

Merhabalar Canolar👻Öncelikle bölüm ismini anlamayan arkadaşlarımız olabilir diye açıklamak istiyorum.Girift farsça kökenli olan bir kelime.İç içe girmiş,karmaşık,bir birine dolaşmış,çapraşık anlamına geliyor.

Oy ve yorumlarınızı esirgemeyin lütfen🥰

Sizlere öpücüklerimi iletir ve bölüme geçerim akideşler

İnsanın bazen ayağa kalkacak gücü olmuyor.Dışarıdan düşmüş gibi görünmek değil de,herkese günlük güneşlik çiçekler açtığını gösterirken,içinde köklerinin yok olduğunu bilmek gibi..Bir miktar kendine yenilmek,kendinle savaşacak gücü yitirmek..sevdiğimiz yerden kırgınız,inandığımız her şeye biraz yorgun..

Yarım nefes illaki kalıyor içimizde.Karanlıklar düşüyor bir yerde aydınlığa.Umudu yitirdiğimiz yerde geçmez denilen ne varsa geçiyor..geçmeli..geçecek..

Gitmek gerekir bazen..fazla yormadan..daha çok bıktırmadan..Eğer vaktiyse ardına bile dönüp bakmadan.Aslında gitmekte çözüm değil ama başka türlüsü de elden gelmiyor ki..

Daha önce hiç gelmediğim bir şehirdeydim gece yarısı.Uçaktan inmiş öylece bakıyordum geldiğim yere.Doğru mu yapmıştım bilmiyordum ama kalbimin sesi beni buraya getirmişti.

"Ee şimdi ne yapıyoruz?Nereye gideceğiz?"

"Önce bir dinlenelim istiyorsan."

"Hayır ben buraya tatil yapmaya gelmedim.Nereye gideceksek bir an önce gidelim."

"Tamam."

Taksiyle geldiğimiz yer on beş dakika sürmüştü.Taksiden indikten sonra durduğumuz yer ise bir yalının karşısıydı."Duru,içeride duyacakların sana ağır gelebilir.Öncelikle senden güçlü olmanı istiyorum."

Kinaye ile gülümsedim."Sen şaka mısın?Bu dediklerinin samimiyetine sence ben inanır mıyım?"

"Haklısın bana inanmamakta,beni samimi bulmamakta ama,seni temin ederim ki duyacakların yüzde yüz gerçek ve bu işte benim bir parmağım yok.Keşke bu işle hiçbir alakam bile olmasaydı.Hatta keşke bu kadar geç kalmasaydım."