CADET CLAUDETTE

Chapter 12

Pagkatapos kong marinig ang sinabi nyang iyon ay nanatili akong tahimik ng araw na iyon. Parang ang tagal pa mag sink-in sakin ang lahat ng sinabi nya. No, this can't be. Hindi maaari. David Cruise is inloved with me?! Hell no.

"WHAT?!", Jona shouted. Ikinuwento ko sakanya ang lahat ng nangyari ng mga nakaraang araw gamit ang phone.

"Yes, and I dont think he's kidding. He's serious. So serious!", I said.

"Gush, uhh,.. yeah, he's serious", she said and sighed.

"Hm? How do you say so? Hindi kaba magtataka manlang? or..."

"Girl, halata na naman sya una palang, bakit pa ako magtataka?", sabi nya.

Really? Well.

"Im so, so, so shocked!"

"Aminin mo na ding gusto mo sya, halata ka narin"

"Ofcourse not Jona!", I denied.

Denied?! hmm, yes. Gusto ko na din sya. Pero syempre gusto ko ng confirmation.

"Pero, hindi kayo pwede e"

Agad na nagreklamo ang puso ko.

"Bakit?", napalakas ang tanong kaya pinagtinginan ako ng mga ka room ko.

"Haler, parehas kayong cadet, bawal yun no", she explained.

"Excuse me--- AAAAAAAAAHHHHHH!!!", bigla akong napatili ng makarinig ako ng malakas na pagsabog.

Ganun na rin ang mga kasamahan kong babae.

"Ano yun?!", tanong sakin ni Esa.

"Hindi ko alam!", agad kaming lumabas ng kwarto.

Nagkakagulo ang mga cadets. Lahat sila ay lumabas ng kanilang mga kwarto. Tumakbo ako sa gitna ng maraming mga kadeteng natataranta at natatakot. Hinanap ko si David.

"Claudette!", I heared David's voice behind. Agad akong lumapit at agad nya akong niyakap.

"You're fine?"

"Yes", ewan ko but I feel comfortable. His hug. It's feels very comfortable.

"Anong nangyari?", una akong bumitaw sa pagkakayakap.

"Sumabog yung fuse box. Wala tuloy kuryente"

"Akala ko kung ano"

"Magiging okey din ang lahat"

"Sir, kaylangan po kayo sa headquarter", sabi ng isang private sakanya.

"Pupunta nako", bumaling sya saakin "I need to go"

Tumango ako bago sya umalis. Pinuntahan ko ang mga kasama ko at dahil don, nag tawag ang corporal commander at nagkaroon kami ng formation sa kalagitnaan ng gabi. Kinaumagahan, nag start na kami ng rifle training, shooting, obstacles, at first aid. Dahil don, kinansel narin ang competiton at nag focus ang lahat sa pagti-training.

"I know you heared the news", panimula ng aking ama matapos nya akong patawagin at papuntahin sa office nya.

"Opo"

"Hindi natuloy ang competition. Masyado narin pala kayong busy para mag focus sa first aid, military training at rifle. That's all my fault"

"No Dad. It's not"

"I have my decision. You can now leave the military school"

Nagulat ako sa sinabi aking ama.

"What?"

"Within five months, napatunayan mong kahit papano, may dugong Villamor ka. Isa kang matapang na babae. Napag isip isip kong masyado ka na yatang nahihirapan dito sa school. Masyado nang nahihirapan ang prinsesa ko"

Sa bilis ng panahon, hindi ko namalayang five months na ako dito sa school.

"Im not leaving this school"

Bahagya syang nagulat sa sinabi ko.

"Pero hindi mo gusto dito diba?"

"Gusto ko na. Dahil nandito ang mga taong gusto ko makasama"

Gusto kong makasama si David.