SÖZ VER

1.bölüm

O gün yapacağı tek şey o lanet okula gitmekti.O kadar mutsuzdu ki sanki herşey üst üste geliyordu.Sevdiği birini kaybetmisti,dedesini .o cok sevdigi pamuk elli,pismaniye seklinde beyaz sakallı,güler yüzlü,takma disleri olmadigi zaman komik gorunen,güldugu zaman gözleri kaybolan dedesini.Daha cok erkendi,en azından Yağmur icin.

Hocanın adını söylemesiyle kafasını sıradan kaldırdı.

-iyimisin Yağmur?

-Hayır hocam kusura bakmayin dersi dinleyemiyorum

-Yağmur dışarı çık biraz kendine gel istersen dersimde uyumana izin veremem.

-Hocam ama be-

-Yağmur!! böyle şeyleri sevmediğimi biliyorsun, çık dedim!

cantasini alip dışarı cıktı.Nefes alamıyordu sanki kalbi göğüs kafesini delecek şekilde atiyordu.Adımlarını kaplumbağa yavasligindan bile yavaş atiyordu.Rüzgar o uzun sarı saçlarını yüzüne yüzüne savuruyor, gözyaşları ılık ılık yanaklarından süzülüyordu.Bu kadar narin bir kız olmamasına rağmen,bu ani ölüm onu çok yipratmisti.

Aslında dersi dinlemeyen,okuldan kaçan tiplerden biri değildi Yağmur.Sadece bugün hiçbirşey yapmak istemiyordu.Yalnız kalmak,sonsuza kadar ağlamak istiyordu.

Yürüdü sadece yürüdü. O kadar yürüdü ki ayakları artik dayanamadı.Köşede gördüğü bir banka oturdu.Sağ tarafında küçük bir çocuk mendil satiyordu.Eskiden olsa dedesi çocuktaki bütün peceteleri alır.Pecetelerin ederinden fazla para verirdi.Ama bugün boyle olmayacakti.Çocugun yanına gitmek için ayağa kalkti.Hepsini almasa bile bir tane peçete alacakti çocuktan.

O sırada sol tarafta kaykay sürenlerden bir tanesi mendil satan küçük çocuğa carpti.

Çocuk yere düştü ,peceteler yere savruldu.Çocuk hickira hickira aglamaya basladı.Agliyordu ama düştugu için değil peceteler dagildigi için agliyordu.Yağmur'un saskınlıgı geçtikten sonra çocuğa doğru koştu.Çocuğu ayağa kaldirip birseyi olup olmadigini kontrol etti.Birseyi olmadigini anladiginda icinden küçük bir ohh çekti.

Bu sirada çarpan çocuk, yerdeki pecetelerden birini eline aldi.Pantolonunu temizledi.Sonra kaykayini eline almasiyla ufak bir küfür savurdu.Ardından çocuğu Yağmur'un elinden alip sarsmaya başladı.

-Sen ne yaptigini saniyosun.Resmen önüme atladın.Bu kaykay kaç lira haberin varmi senin ?

onun boyle yapmasiyla çocuk daha çok ağlamaya başladı.Bunun üzerine Yağmur dayanamayarak bagirmaya başladı.

-Napıyosun be o daha çocuk ayrıca o senin önüne çıkmadı sen ona carptın!!

Çocuk dediği bu yakışıklı kahve gözlü sarışın tahminen 18-19 yaşlarında zengin görünümlü kisi konuşmak üzere dudaklarini araladı.

-Sakin ol bebeğim bu ne asabiyet .Diyerek sırıttı.

Yağmur daha çok sinirlendi gerçekten bugün iyi bir gün değildi .

-Ne bebeğimi be sen kendini ne saniyosun!!

Çarpan çocuk bir kez daha sırıttı.ve

-Ooo beyler bakın burada asi bir güzel var :D dedi arkasına dönerek.

Bunun üzerine Yağmur gözlerini devirdi.

-bi defolup gider misin ?!

diyerek kücük çocugun yere sacilan pecetelerini toplamaya başladı.Son peçeteyi de poşete attıktan sonra ayağa kalktı.Küçük çocuğa eğilerek iyi olup olmadığını sorduktan sonra çocuğu gönderdi.