Zawgyi
ေ႐ွာင္းက်န္႔ အခုမိတ္ကပ္ျပင္တဲ့ အခန္းထဲမွာ...
အဆင္မေျပရင္ တစ္မ်ိဳးျပန္စီစဥ္ေပးပါ့မယ္
ဆိုတဲ့ဖခင္ေၾကာင့္ အဆင္မေျပေအာင္ တမင္
လုပ္လာခဲ့ပါတယ္ဆိုမွ ခုေတာ့မဂၤလာပါ
ေဆာင္ေနရၿပီ။
တမင္မလုပ္လဲ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ဟိုသေကာင့္သား
ကို သေဘာမက်ပါဘူး။ အေခ်ာင္လိုခ်င္ေနတဲ့
စိတ္ဓာတ္က အံ့ေလာက္စရာေကာင္းသည္။
သူသိမ္းတိုင္းပါသြားရေအာင္ ေ႐ွာင္းက်န္႔က
သူသံပတ္ေပးထားတဲ့ အ႐ုပ္လား။
မ်က္နွာေလးက စူပုတ္ေကာက္ခ်ိတ္ေနတာ
ေၾကာင့္ မိတ္ကပ္ဆရာမေတြက အခက္ေတြ႔
ေနရၿပီ။
တကယ္! ဒီတစ္မနက္လံုး ဒီသတို႔သားရဲ႕
မ်က္ႏွာက စူပုတ္ေနတာ ျပင္ရမယ့္ သူတို႔
ေတာင္ ခပ္လန္႔လန္႔။
တစ္ခ်က္တစ္ေလ လြဲသြားရင္ ထထိုးေတာ့
မလားဆိုၿပီး ေၾကာက္ေနရေသး။ သို႔ေပမယ့္
ေျပာမယ့္ ေျပာတာမဟုတ္။
သတို့သားရဲ႕ မ်က္ႏွာက မိန္းကေလးတန္မဲ့
ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးနဲ႔ သိပ္လွသည္။ ထို႔ေၾကာင့္
သတိထားေနရာမွ တစ္ခါတစ္ေလ အငမ္း
လြန္သြားတဲ့ အခါမ်ိဳးလည္း႐ွိသည္။
"ဟို...ေမာင္ေလးရယ္ မ်က္ႏွာေၾကာကို ေျပက်
ေပးလို႔ရမလားဟင္ မ်က္ခံုးေမႊးဆြဲေပးမလို႔ပါ"
မဝံ့မရဲနဲ႔ ေတာင္းဆိုမိေတာ့ ျပန္ေျပက်သြားတာမွ
ခ်က္ခ်င္း။ ထိုအခါမွ စိတ္ေအးသြားကာ စိတ္ခ်
လက္ခ်ဆြဲႏိုင္ေတာ့သည္။
"ဟို...က်ဲ ကြၽန္ေတာ္အေပါ့သြားခ်င္လို႔"
"အို..ခဏ က်ဲႏႈတ္ခမ္းနီေလးေတာ့ ၿပီးေအာင္
ဆိုးေပးလိုက္မယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ က်ဲ"
ခုဏကမွ တြန္႔ခ်ိဳးေနေသးတဲ့မ်က္ႏွာေလးက
အခုေတာ့ သူမကို က်ဲလို႔လည္း တရင္းတႏွီး
ေခၚေသးတဲ့အျပင္ အျပံဳးေတြပါ ေပးကမ္း
ေနတာမို႔ မိတ္ကပ္ဆရာမမွာ အေပ်ာ္လြန္ၿပီး
လက္ေတြပါ တုန္ခ်င္ခ်င္။
"ကဲ...ကဲ ၿပီးသြားၿပီ"
"ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ က်ဲ"
YOU ARE READING
Only You (Complete)
Fanfictionပထမေျခလွမ္းက ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကို ကူညီတာဆိုရင္ ဒုတိယေျခလမ္းက ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္မိတာပဲ... ပထမခြေလှမ်းက ကျွန်တော်ခင်ဗျားကို ကူညီတာဆိုရင် ဒုတိယခြေလမ်းက ကျွန်တော်ခင်ဗျားကို ခ်စ္မိတာပဲ...
