Zawgyi
ႏိုးလာေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔က ကုတင္တစ္ခု
ေပၚကိုေရာက္ေနသည္။ ဝါးျခမ္းျပားေတြႏွင့္
ျပဳလုပ္ထားတာေၾကာင့္ အခင္းကေအး
ေနတာမို႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ႏိုးလာျခင္းပင္။
ရိေပၚ!
ႏိုးႏိုးခ်င္း သတိရမိတာက ရိေပၚ။ ကိုယ္ေပၚက
ေစာင္ေတြကို ဆြဲခြာၿပီးအခန္းျပင္ကို ထြက္လာ
ခဲ့သည္။
အခုအေျခအေနအရသူက ေတာထဲမွာပဲ
႐ွိေနေသးသည္။ ရိေပၚသူ႔ကိုခ်န္ၿပီး
ထြက္သြားရင္ ဘယ့္ႏွယ့္လုပ္မလဲ။
"ဟားဟား!"
ရယ္သံၾကားလိုက္တာေၾကာင့္ ေဘးဘက္
မလွမ္းမကမ္းကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
သူတစ္ခါမွမေတြ႔ဖူးေသာ ဝတ္စံုေတြ
ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ လူတစ္စုၾကား ပြဲက်ေနေသာ
ရိေပၚ။
ေ႐ွာင္းက်န္႔အခုမွ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့သည္။
ေဝလီေဝလင္း မနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္က
သူတို့ရွိရာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အလင္းေတြ
ျဖာေပးလ်က္႐ွိေနသည္။
"အို...ေကာင္ေလး ႏိုးလာၿပီလား"
အန္တီႀကီးတစ္ေယာက္က သူ႔ကိုျမင္သြားဟန္
အသံျပဳလိုက္ေတာ့ ရိေပၚက သူ႔ဘက္ကို
လွည့္ၾကည့္လာသည္။ သူလည္း ထိုအနားကို
ေလ်ွာက္သြားလိုက္ၿပီး...
"ဒီအိုးက အႀကီးႀကီးပဲေနာ္ အထဲမွာဘာေတြ
ထည့္ထားတာလဲဟင္"
စပ္စုတတ္တဲ့ သူ႔အက်င့္ေၾကာင့္ ေတြ႔တာႏွင့္
စတင္ေမးျမန္းေတာ့တာပဲ။ အန္တီႀကီး
ကလည္း ျပံဳးလ်က္ျပန္ေျဖ႐ွာပါသည္။
"ေရေႏြးေတြေလ လူေလးရဲ႕... အလုပ္ပင္ပန္း
တဲ့အခါ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္တာေပါ့"
"ေရေႏြး!"
လက္ခနဲ ေတာက္ပသြားေသာမ်က္ဝန္းက
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္အျပည့္ႏွင့္။ အန္တီႀကီး
ေၾကာင္သြားတာလည္း မေျပာနဲ႔၊ ရိေပၚေတာင္
ေၾကာင္သြားသည္။
ေရေႏြးလို႔ေျပာလိုက္တာကို ဟိုက သူ႔အေဖ
အသစ္ကို ေတြ႔လိုက္ရသလိုမ်က္ႏွာထား
ျဖစ္သြားတာကိုး။
"ဟို...ပူေသးလား"
"ပူတာေပါ့ လူေလးရဲ႕ အခုမွခ်တာကို"
YOU ARE READING
Only You (Complete)
Fanficပထမေျခလွမ္းက ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကို ကူညီတာဆိုရင္ ဒုတိယေျခလမ္းက ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္မိတာပဲ... ပထမခြေလှမ်းက ကျွန်တော်ခင်ဗျားကို ကူညီတာဆိုရင် ဒုတိယခြေလမ်းက ကျွန်တော်ခင်ဗျားကို ခ်စ္မိတာပဲ...
