Zawgyi
ဒူ.....ဒူ....ဒူ!!!
တစ္တူတူေအာ္ျမည္လာတဲ့ ဖုန္းသံက
alarmထက္ ပိုဆိုးတယ္။
ဆက္အိပ္လို႔ မရေတာ့ေအာင္ကို ႏွိပ္စက္ေန
တာေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ဖုန္းကိုစမ္းတဝါးဝါး
႐ွာေဖြရင္း ေကာက္ကိုင္လိုက္ရတယ္။
"ဟယ္လို"
"က်န္႔ေကာ ႏိုးၿပီလား!!"
တစ္ဖက္ကထြက္လာတဲ့ တက္တက္ႂကြႂကြ
အသံေၾကာင့္ မ်က္လံုးဖြင့္မရသည့္တိုင္ေအာင္
ေ႐ွာင္းက်န္႔ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိေသးတယ္။
ဘာလဲ! ညကအေႏွာင့္အယွက္ေပးတာ
အားမရလို႔ အခု သူ႔ရဲ႕မနက္ခင္းကိုပါ
လာေႏွာင့္ယွက္ေနတာလား။
ဖုန္းနံပါတ္ေတာင္းလို႔ ေပးလိုက္မိပါတယ္။
ေမ်ာက္အုန္းသီးရသြားသလိုပဲ။ အခုလည္း
အဲ့ဒီေပးမိတဲ့ အက်ိဳးေျကာင့္ အိပ္ေရးကို
မဝရဘူး။
"ဝမ္ရိေပၚ... ေစာေစာစီးစီး အားယားေန
တာလားဟမ္ ငါအိပ္ေနတယ္"
စိတ္မျကည္တာေျကာင့္ သူ႔အသံက စိတ္
မ႐ွည္တဲ့ဘက္ေရာက္သြားမွာ အေသအခ်ာ။
ဒါကိုေတာင္ ဟိုဘက္က ရယ္သံတိုးတိုး
ထြက္လာႏိုင္ေသးေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔မ်က္ႏွာက
ေမ်ာက္အိုႀကီးလို ျဖစ္ေနၿပီ။
"မင္းဘာရယ္တာလဲ"
"မဟုတ္ပါဘူး ... ကြၽန္ေတာ္က က်န့္ေကာ
ႏိုးေနၿပီထင္လို႔ ေခၚလိုက္မိတာ ကြၽန္ေတာ့္
ေၾကာင့္ ႏိုးသြားတာလား"
"အဲ့ေတာ့အားနာလို့လား ရတယ္ ကိစၥမ႐ွိဘူး
ျပန္အိပ္လိုက္မယ္"
ခြီခနဲ ထြက္သြားေတာ့မယ့္ ရယ္သံကို
ရိေပၚ အလ်င္အျမန္ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ရတယ္။
စိတ္ဆိုးသြားရင္ ခက္ရခ်ည္ေသးရဲ႕။
ကိုယ့္ခ်စ္သူက အရပ္ကအ႐ွည္ႀကီးေပမယ့္
စိတ္က လက္တစ္ဆစ္ေလာက္ရယ္။
"အင္းပါ ... အင္းပါ ျပန္အိပ္လိုက္ေနာ္
ကြၽန္ေတာ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးမိၿပီ
ခ်စ္တယ္ေနာ္"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းက မသိမသာ
ေကြးတက္သြားတယ္။ ၿပီးမွ ဖုန္းကို
ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ပိုနီးေအာင္ ဆြဲကပ္လိုက္ၿပီး
YOU ARE READING
Only You (Complete)
Fanficပထမေျခလွမ္းက ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကို ကူညီတာဆိုရင္ ဒုတိယေျခလမ္းက ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္မိတာပဲ... ပထမခြေလှမ်းက ကျွန်တော်ခင်ဗျားကို ကူညီတာဆိုရင် ဒုတိယခြေလမ်းက ကျွန်တော်ခင်ဗျားကို ခ်စ္မိတာပဲ...
