Sudden Flashback…
“Yah. Yah. YAH!”
“Mmmmm.”
“Wake up, will you?! Where the f*ck am I?”
Agad naman akong napamulat, gising na ang bwisit. Nagawa pa niyang sigawan ako ah! Ang aga-aga ganito bubungad sakin, try niya kayang magtanong ng maayos noh? Hmmm?!
I glared at him, “Sa bahay, malamang! At tyka hoy! Ang dami mong atraso sakin, letche ka! You made me-“
“I don’t care.” And he started walking away from me.
Napatayo naman ako mula sa sofa, “HOY! BASTOS KA AH! NASA PAMAMAHAY KITA KAYA UMAAYOS KA!”
“I’m going anyway there’s no need to tell me anything else, I’m not interested to know. All I wanted to know is where I am and you answered it. Tss.” And he vanished just like that.
End of Flashback.
He didn’t say “Thank you” at all. ANG BASTOS NIYANG KAUSAP! ANG BASTOS! BASTOS! BASTOS NIYA! Gusto ko siyang balatan ng buhaaaaay! Babalatan ko siya na parang patatas ni Sarah! UGH! Walang utang na loob! Pwede bang magmura? Ngayon lang oh. P*TANG INA NIYA!
“Uy, Faith!”
“ANO?!”
“Hala? T-tinawag lang kita… galit ka na agad?”
Si V pala yun. Hindi na lang ako nagsalita, baka sumabog pa ako sa sobrang galit eh.
Umupo naman siya sa tabi, dito sa may mga benches. “Bakit parang 800/680 na yang blood pressure mo. Anong nangyari sayo?”
“Wag.mo.nang.tanungin!”
“Okay. Okaaaaay. Para kang papatay ng tao, sigurado ka bang ayaw mo talagang pag-usapan yan?”
“Sinabi ko na nga diba?! Pwede ba?! Wag kang tanga!”
Natahimik naman siya dahil sa sinabi ko. Tsk. Ang kulit naman kasi niya, nasama pa siya sa init ng ulo ko.
“Sorry. Masyado lang talaga akong bwisit ngayon.” Pagta-try kong mag-calm down.
Tahimik parin siya at may blank na expression, tinititigan niya ako na para bang binabasa niya kung anong nasa isip ko.
“Hoy. Ano na namang kalokohan yan, V? Wag mo kong titigan ng ganyan, nagpapaka-alien ka na naman eh.”
“Binabasa ko kasi kung anong iniisip mo, ayaw mong sabihin eh. Edi hulaan ko na lang.”
Haaaay. Kahit kailan, engot talaga siya. -____-
“Fine. I’ll tell you.”
At nagsimula na ang maala-SONA kong pagku-kwento sa kanya.
After 238457474 years…
“So yun. Basta-basta na nga lang umalis ng bahay at iniwan akong parang tanga. End of story.”
After kong magkwento, he stayed still at parang nag-isip ng sobrang lalim. Wow. Marunong pala mag-isip ng malalim ‘tong si V. Tss.
“Si Jungkook yan. Sigurado ako.”
BINABASA MO ANG
He's Dark And Wild
Fiksi Penggemar❝ ma-in love ka na sa lahat, wag lang sa kanya. ❞
