No Ordinary Love

Chapter 6 - It started on the 5th floor

Bea: Bitiwan nyo nga ako.

Lexi: Bakit ka namin bibitawan? Hindi pa nga namin nagagawa ang gusto naming mangyari sayo.

Nasa labas na ng classroom sina Lexi, Joyce at ang kanyang mga katropa sa kakaladkad kay Bea na sumama sa kanila. Nakasalubong nila si Angelo at Joshua na kagagaling lamang sa Canteen nila. Napatingin si Angelo kay Bea. Ganun din si Bea. Nagkatapat ang kanilang mga mata. Nagkatitigan silang dalawa. Parang unti - unting hindi gumalaw ang mga tao sa paligid nila.

Napansin din ni Lexi na nasa harapan nila si Angelo. Pinatigil niya ang mga kaibigan niya na sumulong papunta sa pupuntahan nila at lumapit siya kay Angelo. 

Lexi: Oh! Angelo, kumusta? (Nakatitig pa rin si Angelo kay Bea.) Ah! Sorry sa scene ah! Naging pambungad ko pa tuloy ito sayo.

Angelo: Ano ang nagawa niya?

Lexi: Well, kinalaban niya lang naman ako, I MEAN si Joyce. Alam mo naman di ba pag nagalit si Joyce, wala siyang sinasanto.

Angelo: Ganun ba. (Nakatingin ulit siya kay Bea.) (Binalingan na lang ito ni Bea dahil sa sobrang kahihiyan.)

Lexi: So, gotta go. May gagawin pa kasi ako, eh! (Lumayo kay Angelo.) Tara na girls, kaladkarin nyo na yan sa comfort room.

At kinaladkad na nga nila si Beanca sa may comfort room. Pinipilit na nga ni Bea na makawala sa mga kumakaladkad sa kanya pero hindi niya magawa. Unting - unti na nauubos ang kanyang lakas para lang makawala sa napakalaking eskandalo na nangyayari ngayon in her entire life.

Lexi: Ano ba yan! Bad timing, kung kailan may pinapagawa sa akin si Joyce saka pa ako kinausap ni Angelo.

Bea: Eh! Di balikan mo siya doon. Sino ba si Joyce para sundin ninyo?

Lexi: Sino si Joyce? (Sinabunutan si Bea.) Siya lang naman ang best - friend ko dito sa school na ito, at wala nang iba pa ang makakapantay sa kanya. You disgraced her, ULET. Kaya girls, alam nyo na ang gagawin ninyo sa kanya.

Agad-agad naman nagsikilos ang mga babaeng estudyanteng kumaladkad kay Bea at ikinaladkad siya ulit sa may malapit sa inidoro at isinubsob ang pamumukha niya doon ng maraming beses. Nagmamakaawa na habang umiiyak si Bea sa kanila habang si Lexi naman ay humahalakhak, yanig ang buong CR. Sa bandang huli, si Lexi na mismo ang nag-angat ng mukha ni Bea sa inidoro.

Lexi: Patikim pa lang ito Bea. Kaya tandaan mo, hindi madaling kalabanin si Joyce. So always watch your step, that's my friendly advice. (Binitawan si Bea) Let's go, girls!!! (At umalis silang lahat maliban kay Bea.)

Hindi pa rin makaalis si Bea sa kinatatayuan niya. Naramdaman pa rin niya ang higpit ng pagkakahawak sa kanya ng mga babaeng kumaladkad sa kanya at ang sakit ng pagkakasabunot ni Lexi sa kanya. Di rin niya matanggap na nangyari sa kanya ang ganitong klaseng pambubully na hindi pa niya nararanasan noong nasa La Salle pa siya nag - aaral. Halo-halo ang nararamdaman niya ng mga panahong iyon, galit sa mga taong nakapaligid sa kanya, galit sa Ate niyang nagpupumilit na dito siya mag -aral sa CURSED SCHOOL na ito. Hiya dahil pinagtitinginan siya ng mga tao kanina habang pinagmamalupitan siya ni Lexi at takot na baka mananatili na ganito ang kanyang high school life. 

Maya - maya, may mga lower level na pumasok sa CR at pinagbubulungan siya. 

She can't take it any longer ...

She needed a place ... na malayo sa kahihiyan ...

Then she made up her mind. Alam na niya kung saan siya pupunta.

Sa 5th floor.

-------------------------

Agad - agad at walang pakundangan pa na pumunta siya sa 5th floor. Pagkarating niya sa lugar kung saan niyang unang binuhos ang sama ng loob sa paaralang iyon, ilalabas na sana ng kanyang mga mata ang mga luha na pilit niyang itinatago. Ready na sana siya kaso ...