How To Be A Princess #scifi2020

👑Κεφάλαιο 47👑

Σήμερα ήταν η μέρα της κηδείας. Παρότι λεχώνα, έπρεπε να παρευρεθώ να πω το τελευταίο αντίο στον Ραγιέν.

Είχαμε αποφασίσει η κηδεία να γίνει σε κλειστό κύκλο. Αναβάλαμε μέχρι και τα εγκαίνια της Εκκλησίας μετά από αίτημα του Μητροπολίτη.

Η ατμόσφαιρα ήταν έντονη. Παρότι κανεις δεν έκλαιγε, όλοι έμοιαζαν να έχουν επηρεαστεί από τον χαμό του βασιλιά. Ίσως επειδή για χρόνια ήταν αυτός που είχε αναλάβει την διακυβέρνηση οχι απλώς την Ορτίλια, αλλά ολόκληρης της Ένωσης με τα λεφτά του.

Όταν όλα τελείωσαν επιστρέψαμε στο παλάτι. Πρόσεξα πως από όλους η πθο ήρεμη ήταν η Ίζαμπελ. Ίσως έτσι να ήθελε να θρηνήσει τον άντρα της.

"Είσαι καλά μητέρα;" Την ρώτησα;

Εκείνη δεν απάντησε. Παρά μόνο με κοίταξε με ένα απροσδιόριστο χαμόγελο.

"Όλα καλά. " Απάντησε ανεβαίνοντας την σκάλα.

Κάτι με ενοχλεί εδω. Είναι υπερβολικά χαλαρή για κάποιας της οποίας ο αντρας μόλις πεθανε.

Η Ίζαμπελ είναι πολυ έξυπνη και είμαι σίγουρη πως κάτι κρύβει. Ίσως απλά να είναι η ιδέα μου και να βλέπω παντου κινδύνους.

Έπρεπε να ξαπλώσω αμέσως. Η ορθοστασία και τα γεγονότα με έχουν εξαντλήσει. Άλλωστε πρέπει να φροντίσω και το μωρό.

[...]

Κλεισμένη στο δωμάτιο της και έχοντας όλες τις αισθήσεις της σε εγρήγορση, η Ίζαμπελ ετοίμαζε τα πράγματα της ώστε να γυρίσει για μερικές μέρες στο Μάνιντορ, την γεννέτηρα της.

"Πέρασε Μπιάνκα." Απάντησε ξέροντας πως η κόρη της θα βρισκόταν πίσω από την πόρτα που χτυπούσε.

Χωρίς να την βγάλει ψεύτρα, εκείνη άνοιξε και μέσα μπήκε η Μπιάνκα. Ήταν περίεργη να μάθει τις προθέσεις της μητέρας της τώρα που όλα φαίνονται να παίρνουν έναν αβέβαιο δρόμο.