How To Be A Princess #scifi2020

👑Κεφάλαιο 10👑

"Χριστέ μου πως περιμένετε να περπατήσω πάνω σε κάτι τέτοιο;!"φώναζα αγανακτησμένη.

"Τι περιμένατε δεσποινίς; Δεν εκπαιδεύεστε για τα καλλιστεία, αλλά για το πως να διοικήσετε ένα βασίλειο!"απάντησε με αυστηρό τόνο ο κύριος Ντε Λούκα και μου έγνεψε να το πάω από την αρχή.

Μέσα σε περίπου τρία λεπτά έχω πέσει πάνω από δέκα φορές. Ο λόρδος επέμενε να δοκιμάσω το νυφικό και τα παπούτσια, ώστε να δούμε αν θα είναι κατάλληλα για τον γάμο. Το νυφικό ήταν απλά ένα άσπρο φόρεμα χωρίς κάποιο σχέδιο, μιας και δεν είχε ολοκληρωθεί, ενώ τα παπούτσια ήταν άσπρες στενές γόβες με διάφορες πέρλες πάνω τους.

Άρχισα σιγά σιγά να βρίσκω το βήμα μου και να περπατάω καλύτερα, όταν στο δωμάτιο μου εμφανίστηκε η μαντάμ Κατερίνα και κάπως έτσι βρέθηκα φαρδιά πλατιά στο πάτωμα.

"Πόσες φορές έχει πέσει αγαπητέ Φρανκ;"ρώτησε τον σύζυγό της.

"Όχι πολλές."είπε κλείνοντας μου συνωμοτικά το μάτι. Εγώ του χαμογέλασα και σηκώθηκα πάλι όρθια.

"Δεν θα έπρεπε να πέφτει ούτε μια! Το μετάξι είναι πανάκριβο, και τα τακούνια πανεύκολα στο περπάτημα. Ήθελα να 'ξερα τι έχεις μάθει όλον αυτόν τον καιρό από αυτά που σου διδάσκει η κόρη μου! Αν μαθαίνεις και τίποτα!"είπε μέσα στην χολή. Ο κύριος Ντε Λούκα της έριξε ένα αυστηρό βλέμμα αλλά εκείνη δεν έδωσε σημασία. Το κακό είχε είδη γίνει.

Έβγαλα τα παπούτσια και πληγωμένη άνοιξα την πόρτα του δωματίου, αδιαφορώντας για τις φωνές στο δωμάτιο. Δεν ήξερα που πήγαινα, ήθελα απλά να βρω ένα μέρος να ηρεμήσω.

Πως μπορεί να είναι τόσο κακία με τους ανθρώπους; Εκείνη δεν έχει συναισθήματα; Μα τι λέω, αυτή είναι πιο άψυχη και από βράχο! Σιγά μην σκεφτεί πριν πει κάτι, το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να πληγώνει τους άλλους! Ξέρω ότι είναι ανόητο να πιστεύω όλα αυτά που λέει, μα νιώθω τόσο πιεσμένη από όλα αυτά που η παραμικρή προσβολή μου μοιάζει βουνό!

"Αλέξα! Αλέξα στάσου!"άκουσα την φωνή του Χένρι να με φωνάζει αλλά συνέχισα να τρέχω στους διαδρόμους του παλατιού. Ξαφνικά το χέρι του έπιασε το μπράτσο μου, γυρίζοντας με προς το μέρος του.

"Μπορείς να μου πεις τι έπαθες και τρέχεις σαν τρελή και... Για μισό! Έκλαιγες;"ρώτησε και έγνεψα αρνητικά.

"Μην μου λες ψέματα, είσαι πασαλειμένη με μάσκαρα! Τι συμβαίνει;"

Φτου! Ηλιθια μάσκαρα, πάντα με προδίδεις! Και τώρα τι να του πω; Ότι η οχιά Κατερίνα μου πέταξε το δηλητήριο της πάλι και κατάφερε να χαλάσει την ψυχολογία μου; Θα με μαλώσει και με το δίκιο του! Είχα υποσχεθεί ότι δεν θα ξανακλάψω γι' αυτό!