<Even though>||mgl||2020

part11

Өөр нэг Бусаны өглөө эхлээд байлаа. Хөл хөдөлгөөн их энэ гудамжинд хоёр жаал хүү нэгджээ. Энэ нь Жиминий хувьд 5 дахь өглөө нь.

-Мину?
-Мм?
-Чи ер нь хүнд үнэнгээсээ хайртай болж байсан уу?
- Үнэнгээсээ гэнэ шүү. Үгүй ээ би лав охидуудад тийм ч итгэдэггүй.
- Тэгэх л байхдаа угаасаа таарсан болгоноор нь тоглоод хаячихдаг байж. Чамд л харин тэд нар итгэх хэрэггүй!!
- Хөөе хөөе юундаа орилоод байгаа юм. Би сайн хүү шүү. Пак эгч намайг сайн залуу гэдэг юм чинь. Дотно хүмүүсдээ л сайн байхад хангалттай.
- Тэгвэл чи надад сайн биш ойлгов уу
- Хах Үгүй дээ  би чамд сайн Жимин аа
-Айн?
-Айн?
- больж үзээ

Нэг тал нь тэр чигтээ толь болсон сэлүүхэн өрөөнд хөгжмийн хэмнэл явах ба дотор нь хоёр залуу бие халаалт хийн зогсоно.

Оройн 19:00цаг

Нар жаргах дөхжээ. Хотын хөдөлгөөн зөөлөн намуухан. Ойролцоогоор 3 давхартай энгийн нэг шилэн барилгаас Жимин ганцаар гарч ирэн үсээ сэгсэрлээ. Мину 6 цагт эгчтэйгээ уулзах хэрэгтэй гэсэн учираас түүнийг үлдээгээд явсан нь энэ байлаа.

Түүний царай баргар харагдана. Нүд нь цоггүй газар шагайн юуг ч юм гөлрөн алхангаа жаахан томдсон бор малгайтай цамцныхаа энгэрээс сэгсрэн дотроо салхи оруулна.

Тэгээд ойрхон харагдах дэлгүүрлүү зүглэлээ.

-Байна уу?
-Байна миний Жимин тарчихаа юу?
-Тиймээ би одоо дэлгүүр дотор байна. Захих юм аа хэлээрэй. Өнөө орой ямар хоол хийх вэ?
- Юу ч хэрэггүй дээ Жиминаа өөрөө л хурдан хүрээд ир Чиний дуртай хоолыг хийж идэцгээе Мину байгаа биз дээ?
-Мину өнөөдөр ирэхгүй байхаа эгчийнхрүүгээ явсан
-Заа за тэгвэл хүрээд ир дээ
-Заа тасаллаа шүү.

Хэдэн ширхэг жижиг сүү хийжүүлсэн ундаа ойр зуур идэх зүйлс аваад гэрийн зүг алхлаа.
Бараг л гэгээ тасаржээ. Сэвшээ салхи урдаас минь үлээн хажуугаар ганц нэг хүмүүс өнгөрөн одно.

Сургуулиас өгсөн чөлөө удахгүй дуусах нь дээ.