I was walking down the streets after I dropped by the 7/11.
It’s been 4 months since I entered the Del Castillo Academy.
The air was getting colder as the dark invaded the City. I saw some guys bullying someone at the corner of an apartment.
Hindi ko masyadong makita kung sino ang binubugbog nila.
I went closer to the guys but not close enough for them to see me. I remember the whisle na palaging inihahabilin sakin ni kuya Ethan.
Gamitin ko daw ito pag kinakailangan. I blew the whisle like how the police use it.“tara na! may paparating na mga parak” they hurriedly run as they could,
Nakita ko na ang kabuoang figure ng lalaking binugbog.
Hindi ako makapaniwa na may mga taong may galit pala sa kanya.
Like Kuya Yuhan is too kind para bugbogin right?
Nung nasigurado ko ng wala na yung mga lalaking bumugbug dito. Lumapit na ako.
“Kuya Yuhan, are you okay? Bakit nila ginawa ito sayo?” halos mangiyak ngiyak na ako sa nakita ko.
Inakay ko nalang sya papunta sa school kahit na times two yata ang bigat nya sakin. Ano ba kinakain nito? Bato? Bakal?
Tinulungan ako ng guard na dalhin sya sa infirmary. Hayy salamat naman
“maam wala na po yung school nurse kanina pa uuwi” sabi ni manong guard.“okay lang po manong ako nalang po gagamot sa pasa nya” pag aasure ko kay manong guard, inihiga ko si Kuya Yuhan sa infirmary bed.
Nag init ako ng tubig sa water heater at kumuha ng bimpo.
Inintay ko muna ito maging maligamgam bago idinampi sa mga pasa ni Kuya Yuhan.“ahh”
“sandali lang kuya, hot compress to mababawasan nito ang sakit ng pasa mo” paliwanag ko dito habang patuloy ko pa ring dinadampian ng bimpo yung pasa nya
“bakit ka ba kase binubog ng mga taong yun Kuya ?” nag-aalala kong tanong dito
“he accused me of stealing his girlfriend ” simple nitong ani sa akin
“eh kahit sino naman kasing babaeng gustuhin mo kuya makukuha mo sa gwapo mo ba namang yan ” tugon ko dito
“so inamin mo rin na gwapo ako?” panunuya pa nito sa akin sabay taas baba ng parehong kilay
"anywayz wag mo na akong tawaging kuya, Yuhan will be fine. Parang ang tanda kasing pakinggan eh."
“mas matanda ka naman talaga compared sa akin ah pero yung totoo ang hangin mo pala” diniinan ko ng kaunti ang pagdampi ko dito
“aray! Dahan dahan naman Ciel masakit” angal nito sakin. Abay nagreklamo sya na nga tong tinutulongan eh
Naalala ko hindi ko pa pala nabuksan yung phone ko, hinanap ko muna ito sa bag.
Pagbukas bumungad kaagad sa akin ang 10 missed calls mula kay tita at 25 missed call mula kay kuya Ethan meron ding almost 100 text messages mula sa kanila.
Tumawag ulit si kuya at sa time na yun nasagot ko na.Bumungad kaagad sa akin ang malalim na boses ni kuya.
Paktay galit ata“where the hell are you Yasmine Ciello? alam mo ba kung anong oras na? alas sais na for pate sake Yasmien hindi na to uwian ng matinong babae Yasmien na saan ka ba? ”
“sorry kuya something happened kase nasa school na bugbog si Yuhan nasa infirmary kami ngayon” sabi ko sa kay kuya Ethan
“sige puntahan ko kayo jan wag kayong aalis ha!”dagdag pa nitong tugon sa akin

BINABASA MO ANG
Ona Hoslandim
HumorYasmien Ciello Olivar was born with a golden spoon who lacks family attention. She tried her hardest to reach her parent's patience limits. Until one day, her parent's gave up to her misbehaviour. She was sent to a countryside to live like a normal...