Welcome to the world of the maffia ✔

*hoofdstuk 79*

pov River

Ik lik mijn droge lippen terwijl ik nog half slapend mij omdraai in het bed. Ik glimlach als ik terug denk aan gisterennacht. Na de seks hebben we nog lang gepraat. Over de gewone dingen in het leven maar ook over hoe we het hadden toen we uit elkaar gingen. 

Ik was niet de enige die het moeilijk had. Beide moesten we zoeken hoe we nu zonder elkaar moesten leven. Het was raar, en dat is het nog steeds. Maar na gisterennacht voelt het alsof dat verloren deeltje terug is. 

Of nee laat maar. Dat verloren deel is opnieuw verdwenen. Ik ben alleen in de kamer. Geen Chloé te zien. Zuchten laat ik me terug neer ploffen in het bed nadat ik de badkamer had gecheckt. Zou het een one night stand zijn geweest? Ik schud mijn hoofd als die gedachte in mij opkomt. Chloé is zo niet. Ze zal vast al beneden aan het ontbijten zijn. 

Met die gedachte sta ik terug op en kleed me aan. Vlug ga ik de trap af en loop de ontbijtzaal in. Na even zoeken herken ik mijn vrienden tussen de andere vakantiehangers en loop er naar toe.

'Waar is Chloé?' Vraag ik meteen als ik merk dat ze niet aan de tafel zit. Ik draai me om richting het buffet en speur die plaats af opzoek naar die ene speciale vrouw.

'Ze is naar huis.' Die woorden laten me abrupt omdraaien.

'Wat?' Meteen is mijn aandacht enkel gericht op Chase. 

'Ze is gebeld geweest 's morgens vroeg. Er was iets thuis en ze heeft meteen het eerste vliegtuig terug genomen.' Verduidelijkt Chase verder. 

'Met de maffia? Dan zou jij toch ook mee moeten gaan?' Vraag ik nog steeds verward.

'Nee, het was niet voor de maffia. Het was voor iets persoonlijks.' Zegt hij voorzichtig met zijn woorden. Ik merk dat de rest stil is geworden en aandachtig naar ons gesprek luistert. 

'Met degene die thuis op haar wacht?' Vraag ik door.

'Ja ja, oh heeft ze je daar over vertelt. Oef. Ik was al bang dat ik wat zou zeggen wat ik niet mocht.' 

Ik slik en probeer de opkomende brok in mijn keel weg te slikken. Het was dus wel gewoon voor het plezier deze nacht. Anders zou ze toch niet meteen het vliegtuig terug pakken als er iets was met haar vriendje. Maar het blijft me verbazen dat Chloé seks met mij zou hebben als ze thuis een lief heeft. 

'Weet je al wat je nu gaat doen. Ga je je vaderschap opeisen, of wil je niets te maken hebben met je dochter.' 

'Wat? Vaderschap? Dochter?' Vraag ik verward. 

'Ja. Jullie hebben het daar toch over gehad. De persoon die thuis op haar wacht. Haar dochtertje. Jullie dochter.' Zegt hij en ook bij hem ontstaat er een verwarde frons op zijn gezicht.

'Dochter? Nee, ze zei gewoon dat er iemand thuis op haar wacht. Ik dacht dat ze een nieuwe vriend had. Maar een dochter. Heb ik een dochter? Heeft Chloé een kind dat van mij is?' Schuldig werpt Chase mij een blik toe en meteen weet ik een antwoord op mijn vragen. 

Verslagen ga ik me neer zetten op de stoel naast hem en leun met mijn ellebogen op tafel. De stilte die er hangt is op te snijden en ik voel hoe alle ogen op mij gericht zijn. 

'Ik heb een dochter?' Nog steeds kan ik het niet geloven dat Chloé me dit niet vertelt heeft. 

'Ze ligt in het ziekenhuis, daarom is Chloé naar huis.' Gaat Chase zacht verder. 

'Sorry, ik dacht dat je het al wist. Ik wou je niet van de kaart brengen.' Mompelt hij

Gefrustreerd ga ik met mijn handen door mijn haar. 

'Ik moet naar hen toe.' Fluister ik en kijk op. Twijfelend kijkt Chase me aan, maar vastberaden sta ik op.

'Ik heb een dochter en wil haar zien. Ze draagt mijn DNA, ik heb het recht om haar te zien na zoveel jaar niet. Ik wil naar mijn meisjes toe. Nu.' Ik merk dat mijn stem luider gaat naar het einde toe en zuchtend haal ik een hand door mijn haar.