ASYA (Basıldı)

1. Tren Garı

Merhabaaaaa 🌺

Kitabım HitReads adında yeni bir uygulamaya geçtiği için sadece tanıtım amaçlı ilk üç bölüm bulunmaktadır.

Yeni bir kitap yeni bir hayat demek. Hadi gelin birlikte yeni bir hayata misafir olalım.

Başlama tarihini bırakmak isteyenler buraya lütfen. 🧚

Keyifli okumalar.... 🤩
(Sizden ricam kitapla ilgili düşüncelerinizi, satır arası yorumlarınızı eksik etmemeniz...❤️)

"Hayat bazen sen bitti dediğin anda yeniden başlar."

Sessiz sessiz, hıçkırıkları arasında ağlayan Asya'nın dermanı kalmamıştı. Tren rayları üzerinde, dizleri üzerine çökmüş, içini kaplayan korkuyla başını öne eğmiş, titreye titreye ölümünü bekliyordu.

Çaresizdi...

Yardım isteyeceği kimsesi yoktu.

Yıldızlar bile küsmüş görünmezken dolunay üzerlerine vurmuş, bu gece olacakları belgelemek istercesine ışık tutuyordu.

Asya başını kaldırarak biraz yana çevirip bir kez daha baktı abisine yalvaran gözlerle.

"Yapma abi!"

Cılız çıkmıştı sesi. Gücü kalmamıştı daha fazla. Abisi Çetin silahı biraz daha sıkı kavradı. Kardeşinin yaptığı hatanın telafisi yoktu. Hapse girmek daha otuzunda zor olacaktı ama namusu ortada olmaktansa daha şerefliydi. Hiç yoktan namusunu temizlemiş olacak, paşalar gibi yatacaktı. Karısıyla iki yaşındaki bebeğini pek düşünmedi o sıra. Düşünürse işin içinden çıkamazdı. Hem babası vermişti bu emri. Pekala karısına da, çocuğuna da bakardı.

"Sen istedin bunu Asya. O şerefsiz kimse söyle adını."

Asya bakışlarını yere düşürdü.

Bora... Biricik sevgilisi...

Nasıl söylerdi abisine? Kendisi için zaten hüküm verilmişti, ölecekti... Bir de sevdiği adamın sonunu kendi elleriyle nasıl hazırlardı? Biliyordu ki onun adını verirse babası onun da ölmesini isteyecekti. Abisi ise öldürmekten çekinmeyecekti.

Onunla olan günlerini hatırlayınca dolan gözlerine inat bir tebessüm belirdi dudaklarında. Bora onun üniversite aşkıydı. Çok uğraşmıştı Asya'yı etkilemek için. Sevgili olana kadar elinden geleni yapmıştı, başarmıştı da. Asya'nın ilk aşkıydı o. Şimdi bu halde olduğunu bilse onun için her şeyi yapmaz mıydı?

Fakat çok geçti. İsminin bilinmesi bile sadece ölüm sebebi olacaktı.

Oysa ne kadar da mutlulardı. Sadece bir kerelik hataya düşmüşlerdi. Asya çok üzülmüştü ama yine de sevdiği adam olduğu için bununla avutmuştu kendini.
Sadece bir gece bütün hayatını alt üst etmişti Asya'nın. Hoş o geceyi de pek hatırlamıyordu. Nasıl yapmıştı hala aklı almıyordu ama olan olmuştu çoktan. Hem zaten son seneleri kaldığı için okul bitince evleneceklerdi.

Ta ki beklenmeyen misafir çıkıp da gelene kadar...

Yaz tatili için eve döndüğünde bayılınca çıkmıştı her şey ortaya. Babası ve abisi hastanede öğrenmişti her şeyi. Asya da onlarla birlikte öğrendi ne yazık ki. Fakat hiçbir şey hissetmedi çünkü hissedecek zamanı da olmadı.

O gün koptu kıyamet...

Şimdi ise karnındaki masum bebeğiyle kendi infazını bekliyordu...

Babası Hasan, Asya'nın etrafa saçılan saçlarını yakaladı. İçindeki öfkeye hakim olamıyordu.