Just Like Fiction

Chapter 19: Feel na Feel!

Chapter 19: Feel na Feel!

Mira’s POV

Miss niyo’ko? HAHA. Hello Pederasyon! :))) Kamusta ang buhay? Buhay pa rin?

Eh ako? Kamusta na? Heto, nagiging tao na. Alam niyo, hindi niyo alam. Nawawala na ang mga tigyawat ko na mala-bulkan. Pumuputi na rin ako ngg konti, hindi na ako walking chocolate bar. Siguro dahil ‘to sa pagkakahulog ko nung isang araw sa hagyan. Nung hinarana ako ni Nathan. Uwaaaaaaaaaaaaaaak! Kinilig ako ‘dun. T3T

Hmmm. Feeling ko. Feeling lang ha. Sincere si Nathan. I mean, hindi siya tulad ng description ni Jeck na user-friendly. Ang bait niya naman para maging ganon kasama. Gets niyo? Yung parang taba. Ang sarap na hindi niyo iisipin na makakasama.

So, nandito ako sa school. May pasok na naman. Waaaaaaaaa. Nakakatamad todamax. Kung pwede lang, itinali ko na sana ang paa ko sa kama. Si Kuya naman kasi. Feel na feel ang pagkaladkad sa’kin.

“Diba siya si Mia?” Ha? Mia? Mama Mia? At walanjo si Ate. Ituro ba naman ako?! As in nag face to finger ang peg ko!

Teka? Déjà vu? Bakit feel na feel ko na nangyari na ‘to? Yung nagsorry ba naman si Nathan sa harap ng katawan ng estudyante, este, student body. Mehe. Mais. (__ __)v

Kinuha ni Ate yung ID ko. Aba. Sagad sagad ang kabastusan?! Mahirap nang labanan?

Naku. Ang mukha ko pa naman dun parang nilamon ng lupa. Abundant sa mantika at bulkan ang mukha ko. Taong grasa pa ang peg ko. -_____-

Aba’t na-conscious din sa itsura? Huwaw. Ilabas ang mountain dew pederasyon!

“ayy. Ampangit naman.” Side comment nung kasama ng babae.

Huwaw. Ganda mo ‘teh.

Binawi ko yung ID ko at tiningnan yung mga babae. Inexamine lang.

“Teh? Okay ka lang? Taas naman ng tingin mo sa sarili mo. Oily at ma-pimple lang pangit na sa’yo. Nahiya naman sa’yo Ate ko.” Sabay lakad. Echos. Panira agad ng araw?

“Ate mo? Sino?” Sino ngang Ate? Haha. Wala naman akong Ate eh. Ambobo ko rin eh. XD

“Si Ate Anne. Anne Curtis. Oh? Aangal?” ansaveeeh? Haha. Ate ko nga si Anne Curtis. Parehas kami ambisyosa. HAHA.

*lakad lakad*

SI TYLER! HINDI NAKA-UNIFORM! PEKTUSAN!

“Oy! Yakult! Ba’t di ka naka-uniform?” sabay tapik. Ampogi eh. Haha. Ano konek?

“Oh. Nanjan ka pala Mira.” -___________-

“Ayy wala. Hologram lang ‘to. Sige.” Yiiii. May hologram na akong nalalaman. Scientist ang bet.

“Ahh. Kaya pala kasing pangit ng original na Mira. *smirk*” Urggh! Panira ng araw! >.<

*pitik sa noo*

“AMPANGET MO! MAMATAY KA NA. TSE.” Sabay walk out. Umagang umaga eh. Eps ng eps.

“Mag ingat ka sa soccer field!” sigaw ni Tyler. HEH.  Maniwala sa uhugin na yun.

“MAG INGAT SILA SA MUKHA MO! AMPANGET!” Yan ang bawi. Malupit!

Palakad lakad na ako sa hallway. May isang malaking bato na nakaharang sa daan.

“Kelan pa nagkaroon ng quarry site sa school at may gantong kalaking bato sa hallway?”

Yumuko at para iangat yung bato nang may humawak sa kamay ko.

“Gaano man kabigat ang problema, handa akong tulungan ka.”

KILALA KO YUNG BOSES! OHGOSH.

Edward Cullen? Is that you?