TİKTOK MU?

TTM (3)

Evet Nasılsıniz?

Beni soracak olursaniz öyle yuvarlanip gidiyoz işte.
Neyse
Bölüm geçebilirsiniz.
(!)(!)(!)(!)(!)(!)(!)(!)(!)(!)(!)(!)(!)

Üç gün sonra....

Cenazeleri bi saat önce defnedilmişti. Ve ben çaresiz bi şekilde ağlamışımtım.
Çaresizdim zaten.

"Kuzum ağlama artık harap ettin kendini"

"Nasıl ağlamayayım Lila nasıl!? Canım canlarım gitti hepsi gitti"

Dedim ağlamaktan değişen sesimle.

"Bak biz şimdi gidelim. Sen kafa dinle sonra yine gelicez tamam mı? "

Basımı salladım hafifçe.
Onlar evden çıkınca etrafa baktım.
"Eee Dila"

"Her zaman en çok istediğin şey oldu.....sonunda yanlız kaldın"

Kendi halime güldüm ve ayağa kalktım. Odama geçtim ve makyaj masamın üstünde olan telefona baktım.
Ani bi kararla sandalyeye oturdum ve telefonu aynaya dayayıp instagrama girdim ve canlı yayın açtım.
Açtığım an iki kişi girmişti bile.
Bunları şimdi hatırladım. Bunlar sürekli benim fake olduğumu söyleyen kızlardı.

Oha lan fake değilmiş

Neden ağlıyorsun?

Yazdığı şeye güldüm.
"Bu yayını neden açtığımı bilmiyorum açıkçası"
Dedim ve yanda duran kalemi elime alıp oynamaya başladım.

Üç kişi daha girdi yayına.

Hey hey artık neden ağladığını söyle?

Aynen merak ettim

"Bilitormusunuz? "

Dedim ve derin bi nefes aldım.
"Bundan üç gün önce ailem....oldu"
Demem ile gözlerimin dolması bir oldu.

Üzüldüm

Başın sağolsun

Geçmiş olsun

"Çok aptalcaydı belkide bu yayını açmak bilmiyorum"

Dedim ve yanağıma süzülen yaşı sildim.

"Her dakika kavga ederdik ailemle. Her dakika. Onlar için varsa yoksa erkek evlattı"

Dedim ve telefona baktım.

Yaaaaa

Öyle aile olmaz olsun

Kırdı be Güzelim

"Her erkek konusu açıldığında"
Dedim ve yutkundum.

"Her neyse. Dedigim gibi....Bu yayını neden  açtım gerçekten bilmiyorum ama.....onları çok özledim"

Dedim son yerde ağlamaya başladım.

Ağlama

Unutursun zamanla

Hey kime diyoruz

Kızım ağlama dim dik dur

"Sanırım onlar olmadan yaşayacağım"

Dedim ve ayağa kalkıp mutfağa gittim.

Aklımdan geçen olmayacak dimi