TİKTOK MU?

TTM (30)

Verdiğim emeklerin hepsi boşa çıktı.
Kitap konusunda değil başka bi konu yüzünden ve o konunun başındaki suçlu suan bu kitabı okuyor ve kendini iyi biliyor.

Soruyorum ona

Değdi mi lan böyle yapmana sana gerçekten inanmıyorum daha bi saat önce yüzüme gülerken şimdi ne oldu

Tebrik ederim

Emeklerimin karşılığını çok güzel bi şekilde bana postalıyorsun

Gerçekten ayakta alkışıyorum.
Bölüme geçebilirsiniz

(!)(!)(!)(!)(!)(!)(!)(!)(!)(!)(!)(!)(!)

"Dila bence söyle bu böyle devam edemez"

Gözlerimi oğuzdan çekip cellata baktım.
Akşam olmuş ve biz onun evinde kutlama yapıyorduk. Başta Oğuz ile ufak bi kavga yapmıştım ve cellat şimdi bunu söylüyordu.

"Hayır! Böyle devam edecek"

Dedim sert çıkan sesimle.
Tekrar oğuza baktım.
Bana bakmıyordu bile.

Çünkü seni artık sevmiyor bunu herkes anladı ama sen hâlâ anlayamadın yeter

Oğuz beni seviyor

İç sesimle olan kavgama son verdim ve cellatın balkonuna çıktım.

Yiğit oradaydı.
Doğru ya yiğit de cellatın arkadaşıydı unuttum.
Yiğidin yanına gittim.
"Selam"
Dedim mırıltı halinde çıkan sesimle.

"Selam"

Aramızda geçen uzuuuun sessizliğin ardından gitmek için adım atmıştım ki dedikleri ile durdum.

"Oğuzu hâlâ seviyorsun değil mi? "

Yutkundum.
"Nerden anladın? "

"Aşık insanı anlarım ben"

"Oğuzda anlasa. Ama ondan neden ayrıldığımı anladığında yıkılacak kendini suçlayacak"

Dedim üzüntü ile. Sırf o üzülmesin diye ona sonsuza kadar söylemeyebilirdim.

"Gerçekleri öğrendiğinde sen yıkılacaksın ama neyse"

Yiğitin dediğini tam duyamazken içerden (ooooooooo ) sesleri ve ardından alkış sesleri yükselmeye başladı.
Bi yiğite bi içeri baktım.
"Tamam o zaman sonra görüşürüz ben içeri gidiyorum üşüdüm"
Yiğit bir şey demedi.
Ona tip tip bakıp balkondan içeri geçiyordum ki Beşli karşıma çıkınca durdum.
Cellat, Ceren, eda, Mehmet ve yaren tam önümde duruyordu.

"Çocuklar ne oldu? "

"Ya kızlar siz isterseniz gidin birazdan bitecek parti zaten"

Mehmete baktım.
"Sen bizi kovuyormusun? "
Mehmet tam bir şey diyecekken Ceren atladı.

"Yaaaa Dila lütfen gidelim kendimi iyi hissetmiyorum"

Sonunda kabul edip evden çıkınca cellata veda ettim ve taksiye bindim.
Bu üçünde bi gariplik vardı ama ne.

Eda birden bana döndü.

"Dila bahse varım sen bi kaç gün telefonsuz duramazsın"

Tek kaşımı kaldırdım.
"Yooo dururum ve durup dururken bu soru neden? "

"Ya nedeni yok. Yaren duramaz dimi"

"Duramaz tabi. Ben tanıyorum arkadaşımı"

"Varmisiniz iddiasına"