Tag Your İt (Ebe Sensin)

Bölüm 1: Geçmiş

Namjoon:
Anneeeee dur anne durs-Ahh kız kafama neden terlik atıyorsun

"Mutfağımı yakan bendim sanki seni sakar çocuk"

N:Anne hahahahahhahahhahah dur tamam yaktım da az yavaş mı vursan terlikle hm?..

Annemi öyle özledim ki gökyüzüne ona bakıyorum gözyaşlatımı sildim ve mutfağa su içmeye  gittim ve burnumu çekerek içtim.

Babamı da bebekken kaybetmişim yani babamı hiç görmedim ama annem iyi bi adam olarak anlattı anneme çiçek getirirmiş herşeyini yaparmış babam annem için.

Seokjin:
S:Yenge annemler nerde niye ağlıyorsun

"Ölmüşler Tanrı rahmet eylesin"...

İşte dünyam o zaman dünaym başıma yıkıldı daha 10 yaşındayken (bebeğim :( )

Yoongi:
Bende mi sıra?

(Y:Yooo ben de öylesine adını yazdım tövbe ya sende tabi ki

Yo:Tamam ya ne kızıyorsun?)

Annemle babam küçükken araba kazasında vefat etti annemle babamı çok hatırlamıyorum doğal olarak teyzemlerde yaşıyordum ama o da kalp krizi sonucu gitti.

Kuzenlerim beni sevmiyorlar neymiş ben öldürmüşüm yah 2 yaşındaydım teyzem ölürken ben nası öldürim sapasağlam kadını.

Neyse geçiyorum sinirlerim bozuldu amcam zaten yok o da ölmüş yani anlayacağınız kimsem yok.

Gözyaşlarımı sidim ve yataktan çıktım  salona gittim ve TV yi açtım karaoke yapmaya başladım.

Hoseok:
Benim ailem yok yani yetimhane yavrusuyum (bebesiyim çok kırıcı oluyordu o yüzden yazmadım) ailem yok neyse eve geldim ve kapıyı kapatıp yere kaydım çığlık çığlığa ağlamaya başladım

Jimin:
Okuldan çıktım markete girdim ve yiyebileceğim bişiler aldım parayı ödedim ve eve geldim ailem yurt dışındalardı ve bi daha Koreye dönmediler yani orada hayatlarını kaybettiler.

Bende hem kardeşim Ae Ra yı alıp Seoul e geldim ve kardeşimde trafik kazasından sonra komaya girdi 5 senedir komadaydı dün vefat etmiş öğrendiğimde yıkılmıştım.

Sessizce çığlıklarımı ve hıçkırıklarımı yutmaya çalışıyordum ama olmuyordu yapamıyordum. Onları çok özledim...

Taehyung:
Annem babam ablam ve abim oyun oynardık ebelemece ondan sonra doktorculuk ve en son karaoke yapardık ama hiç biri hayatımda değil hepsini kaybettim bende 2 sene komada kaldım.

Öldüklerini öğrendiğimde yıkılmıştım kedimi alıp kendi evime çıktım ne zaman gözlerimden yaşlar süzülmeye başlamıştı bilmiyorum ama silmeye niuetim yoktu hazırlandım ve mezarlarına gittim

Jungkook:
Aileme ne olduğu hakkında hiç bi fikrim yok ama beni 1 yaşımda sokağa atan bi aileyi istemiyorum o yüzden ben mutluyum sadece abimi buldum ve her şeyi anlattı o beni çok aramış.

Ama gel gör ki 2 sene önce kaybettim onu mezarlığına gidemiyorum çünkü bilmiyorum bana söylemediler.

Ben ailem olan tek kişiyi kaybettim...

Evet ilk bölümü yazdım ve mezarlıklarını bulunca oyunumuz başlıycak hatam var orayı düzelticem hatta burda düzeltiyim

Şimdi mezarlıklara gityikten sonra pembe bi kağıt bulcaklar oyun falan orada yazıcak 2. bölümle ilgili spoş verdim gençler öpüldünüz emojiniz sizi çok seviyor ❤❤❤😘😘😘😘💜💜💜💜💜 diğer bölümde bekleyin beni 😈😈😈