6.bölüm

395 31 2
                                    

Hava o kadar çok rüzgarlıydı ki beni bile uçuruyordu isa elini benim omuzuma koydu yürümeye devam ettik hatta yürürken ben farkına varmadan eteğim açınıp duruyordu isa da fark etmemişti eteğimi kapatıp duruyordum isa bunu görünce beni önüne çeker sırtım isa'nın göğüsüne yapışmıştı isa benim arkamdaydı utanmıştım kafamı isa'ya çevirerek "ne yapıyorsun?" dedim isa derin nefes alıp "eteğin açılmasını mı istiyorsun aptal" dedi ben orada gülümseyip önüme baktım "dimi dimi " dedim isayla yürürken insanlar bize bakıyordu sinirlenip "aptallar bakıp durmayın bize kendi işinize bakın!" diye derdim ama imkansızdı isa sinirlenip "ne bakıp duruyorsunuz lan işinize bakın aptallar" dedi benim söylemek istediğim şeyi söyledi rahatlamıştım insanlar korkup kendi işine bakıp yürümeye başladılar sonunda eve gelmiştik eve girer girmez donmuştuk çünkü ev buz gibi donmuştu pençereleri açık bırakmış aptal isa salona girdik oturdum isa yorgan almak için üst katta çıktı telefonu açıp anime openingleri dinlicektim ama çarzı bitmişti bende çarzı alıp fişe taktım ha neden açılmadı telefonum bidaha taktım fişe gene olmamıştı y-yoksa hemen ayağa kalkıp ışık düğmesine baktım ışık yanmıyordu bunun anlamı elektirikler yoooookk!! Neden neden gitmek zorunda elektirikler sinir bozucu tamda anime şarkısını dinlicekken of yavaşca yerime oturdum bedenim ölü gibi duruyordu isa aşağıya iner yanıma gelir benim halsiz bedenimi görünce endişelir yanıma oturarak " ne ne oldu ?? " dedi ben yavaşca ölü gibi kafamı sağ tarafa isa'ya doğru çevirdim yüzüm pişman olmuş ifadesi yapmıştım yavaşca "elektirikler yok............tamda anime şarkısını dinlicekken" dedim isa bunu duyunca gülmeye başlar ben şaşırmıştım neden gülüyorki aptal merak edip sordum "neden gülüyorsun?" dedim isa gülümsedi elindeki kendi telefonunu gösterir "benimkinden dinleriz çarzı full dolu" dedi harbiden niye bunu düşünmedim salak kafam isanın telefonuda var oh be sorun yok ama şuan muzik dinleyesim yoktu bu yüzden isa'ya söyledim "şimdi dinlemeyelim sonra dinleriz" dedim isa "tamam olur" dedi elindeki yorganı verir ikimizde yorganı sarmıştık ama genede üşüyordum aklıma fikir gelmişti eğer ikimiz aynı yorganla birlikle olursan iki bedenle daha çok sıcaklanırdık isa'ya bakıp "isa ikimiz birleşelim" dedim isa bunu duyunca mutu olur gülümseyerek "olur" dedi ikimizde birleşmiştik [resimdeki gibi] salon çok sessizdi uykum gelmeye başlamıştı isa'ya bakınca anlaşılan isa'nında uykusu vardı biraz zaman geçtikten sonra uyuduk yavaşca gözlerimi açtım yanımda isa yoktu dışarıya bakınca anlaşılan akşam olmuştu isa arkamdan sessizce gelir benim omuzuma dokunur bende yavaşca kafamı isaya doğru çevirir çevirmez isa benim dudağımdan öptü ve bana bakarak "günaydın prensesim akşam yemeği hazır" dedi ayağa kalkıp isayla yavaşca mutfağa girdim sofra çoook güzeldi güller ,mum filan vardı aşk sofrası gibiydi gözlerim parlamıştı hemen isaya sarıldım "teşekkür ederim" dedim isa bana bakarak gülümsedi ikimizde sofraya oturmuştuk yavaş yavaş yemekleri yemeye başladık biraz zaman geçtikten saat gece olmuştu karnım ton gibi olmuştu ayağa kalkıp toplamaya başlarken isa elimi tuttu ve bana bakarak "sen yat uyu ben toplarım"dedi ilk başta birşey diyemedim çünkü çok tatlı ve mutlu yüzününde hayır diyemezdim bende tamam diyip üstkatta çıkmaya başladım yatağa görür görmez zıplayıp uyumaya başlamıştım isa mutfağı toplamıştı yavaşca yukarı çıkıp yanıma yatıp uyumaya başladı

Devam edecek%&€&&€&€

sevgilim bir animeciHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin