BENİMLE OL

AÇIKLAMA + BÖLÜM

Merhaba.. Burada kac yıldır okuyucum ama baska bi hesaptan hikaye yazmak ne kadar dogru bilmiyorum. Sadece bu hesap yeni bu neyinede hikaye yazıyo diyebilirsin. Ama henüz bunu dicek sayıda okuyıcum var mı karar veremedim. İki günde 39 okuyucu iyimi kötümü anlamak için beklemem gerek galiba... 39 kişide bu hikayeyi okuyormuu yoksa bakıp geçti mi bilmiyorum. Bu yazdıklarımı okuyan varmı onuda bilmiyorum rastgele bunu bi yerlerde görüpte "kızım kimse okumuyo yazma" alan diyin de ezik görünmiym.... Belirli bi kurgu henüz çata pat var yazdıkça kurgu oturacak.
Neyse ben hikayeye giriş atayım. Multi esas kızımız. Hala ismi yok. Zaten bulunca hikayede geçicek. Okuyosanız lütfen bi tepki verin.

    

     Herkesin kendine göre sorunları vardır. Herkesin derdide kendine büyüktür. Benim dertlerimden büyük dertleri olanlarda vardır ama benim gördüğüm ve kaldırabilme kapasitem belli değil mi? Şımarık lafını hek ediyor muyum? Gerçi bunları takmıyorum. Dışardan gördüğü kadar ile yorum yapan çenebazlar... Hayatım o kadar sıkıcı ve depresif ki... Aşk yok , mutlu aile yok , bir tane iyi arkadaş dışında diğerleride gidecek... İç huzur tavan gerçekten!

Bunları düşünürken geçiyor işte ömrüm. Lise 4. Bir de sınavlar var. Ders yanında bi sıkıntım yok sıkıldıkça derse saran biriyim. Ama stres işte.

Doing! Okul vakti.

Dolabın karşısına geçip siyah okul eteği ve beyaz bir tişörtü rastgele seçip giydim, hava soğuk değildi ama yüklü bir insanım cebi olan bir de ceket giydim çantama kitapları depip aşağıya indim. Kahvaltı hazır... En güzel zaman dilimi kahvaltı yapılan zaman dilimi değil mi? Babamın karşısına geçip oturdum. Zelal teyze kahvaltıyı halledip izin almış. Nasılda canımız o bizim. Kendini bana oyle bir alıştırmış ki anne gibi. Anne gibi diyebiliyorum çünkü anne sevgisi tatmadım. Herneyse bugün ilk okul günüm. Bugün depresif olmak istemiyorum. Kendimi tutamazsam ilk günden hocalara batmıyım dimi ama.

Babam ile rutin sohbetimizden hemen sonra servis geldi. En arkayı kapmışlar! Normalde bulaşırdım ama sözümü hatırlayım en öne yani serviscimizin yani Ziya Amca'nın yanınaaa. Bugünde müzik yerine Ziya Amca ile sohbet edicez demek ki. Yine bir maziye yönelik hikaye. Ziya Amcayıda eşi terk etmiş. Bir oğlu varmış galiba ilkokulda. Çocuğyla kaderimiz ne kadar aynı ama. Bunlar rutin böyle devam ediyor işte. Herneyse. İndik servisten bakalım bu sene nasıl olacak.

Esin koşarak yanıma geldi ve sarıldı. Yaz tatilinde günü birlik görüşüyoduk halbuki. Beraber sınıfa çıkıp beklemeye başladık. Yeni gelenleri izlemeye başladık. Hepsi kafa insanlara benziyordu. Ve şuan biri önümüze oturdu. Direk arkasını dönüp bizle tanıştı. Adı Yeşim. Babasının tayini ile gelmişler galiba. Diye devam ederken hoca geldi. Yeni gelenleri hemen taradı ve direk Yeşim'e sordu nereden geldin niye geldin. Kızda şaşırdı. Hoca tatilde delirmiş. Neyse. Arka sıramızada yeni bi çocuk gelmiş. Adı Boranmış. Biraz cool takılıyo sanırım. Eminim eski okulunda popüler çetelerdendir.