Continue
Lily POV
I'm here. Crying at this dark room. I thought i escape this hell, But i'm wrong.
Mula sa madilim na kapaligiran ay natanaw ko ang isang anino. It's a man and i know he's deeply staring at me
"No please" i said. Hindi ko namalayang umiiyak na naman ako pero hindi dahil sa sakit kundi dahil sa takot sa lalakeng nasa harapan ko habang may hawak itong latigo na handang ipamalo sakin sa anomang oras
"I said lay!" Isang hampas ang natamo ko at sa kamay tumama. Pamamanhid at unti-unting kumikirot ang parteng natamaan nang latigo, napaiyak ako habang sumisigaw nang 'tama na' pero hindi niya ako pinakingan
"It's your fault! You killed her!" Isang hampas na naman ang natamo ko. Sa mumunting katawan na meron ako hindi ko magawang makatakas
'Daddy'
Kong saan saan tumatama ang hampas nang latigo sa parte ng katawan ko at lahat nang iyon ay may halong galit mula sa nanghahampas sakin. Ang sakit ay mas lalong lumalala, hindi lang sa mumunting katawan ko kundi narin sa mumunting puso ko.
'Daddy.. it's not my fault please stop'
Unti unting tumulo ang luha ko at napapahagolgol narin ako.
"Lily? Hey.." unti unti kong iminulat ang mata and then i saw Aldrin holding my hands tight. Napakagat labi akong umiyak
"Husshh now Lily. It's alright i'm here" niyakap niya ako and i hugged him back.
"It's all my fault Aldrin. I killed my Mom" he keep tapping my back and comforting me.
"Sana ako nalang ang namatay" napahagolgol ako sa balikat niya. Ang sakit nang nararamdaman ko, parang kahit ano mang panlunas ay hindi tatalab sakin
I keep crying and crying kulang nalang ay makapusan ako nang hininga bago tumahan. What should i do? I looked like a crying baby but i'm stronger, i'm telling you i'm stronger to handle this pain.
Bumitaw ako sa pagkakayakap kay Aldrin tsaka patagong pinunasan ang luha. Nakakahiya sa kaniya.
"What happened to you Lily?" Nag-aalalang tanong niya sakin. Napabuntong hininga akong napaiwas ng tingen sa kaniya
"I-i don't know. Baliw na ata ako at lumabas pa-" napahinto ako sa pag dadahilan nang makita ang sobrang seryuso niyang mukha. I gulp and bite my lips.
"Lied. Tsk, wag monang ipagtangol si Benjie. Lily, please be honest on me. Just for now" hes eyes is pure of sincirity. I feel so guilty. Nagagawa kopang pag takpan ang ginawa sakin nang asawa ko
"He.." i stopped and looked at him. Muli na naman kasing namumuo ang luha sa mata ko and i don't know if magagawa kong pigilan iyon lalo na't masakit talaga ang ginawa ni Benjie sakin
"It's ok. I won't ask for now, i'll wait until your ready" he smiled at me. Napangiti ako tsaka humiga nang maayos, pinakiramdaman ko ang sarili at hindi na ako gaano kainit hindi katulad kagabe.
"Ahm. Nanny changed your cloth" nagkibit-balikat lang ito tsaka napapaiwas nang tingen. I smiled secretly, paniguradong nahihiya siya sakin hehe.
'I met him again... sana, hindi na niya ako hanapen pa.'
Tanghali nong mapagpasiyahan kong tumayo galing sa pagkakahiga. Nanakit narin kasi ang talikod ko at hindi ako sanay na panay lang nakahilata, Dahan dahan kong pinihit ang pintuan at napatingen sa hagdanan. Tahimik ang paligid kaya ok lang naman atang lumabas muna dahil nauuhaw narin ako
Dahan dahan akong lumabas nang kwarto tsaka nagtungo sa hagdan upang bumaba but in my suprised my babaeng papaakyat at may dalang tray na naglalaman nang mga pagkain yon tuloy ay nagutom ako
"Ay nako Ma'am! Gising kana pala, ipinapadala ito ni Aldrin sa kwarto mo baka raw kasi gustom kana" nakangiti pa si manang habang nakatingen sakin kaya napapayuko nalang ako dahil sa nakakahiya naman ang itchura ko
"A-ah salamat po. Ako nalang po magdadala n-" napatigil ako sa pagsasalita nong may marinig na boses
"Nanny, Ako na bahala sa kaniya" its Aldrin while looking at me kaya napaiwas ako nang tingen
"Oh siya. Kumain ka nang marami Iha ah? Nako kigandang babae" nangurot hangen pa si manang na ikinatawa ko nang kaunti. Napabuga ako nang hangen habang nakatingen kay Aldrin na nasa baba at nakatingen sakin ng masinsinan
"Come here." He extended hes hand na parang aalalayan ako sa pagbaba. Nahihiya man ngunit ay sumunod nalang ako pero hindi kona inabalang hawakan ang kamay niya kaya naman napapahiya pa siyang napaubo
"Ahmm what do you want to eat Lily?" Hanggang ngayon ay naiilang ako sa paraan niya ng pagtawag sakin nang pangalan. Sweet and- hayss nevermind. He just calm and caring that's it.
"A-ano kahit ano" i heared him chuckle kaya napanguso ako nang palihim
'May pagkain bang nag ngangalang kahit ano? Ayysss'
Sabay kaming pumunta sa kusina. Doon ay nakita ko si Manang na nagluluto, ang sarap lang sa ilong nong nasisinghot ko. Natakam ako sa naamoy kong pwedi ngalang ay marinig nila ang reklamo nang tiyan ko eh. "Nakoooo" manang said habang nanunuya ang tingen samin. Napakibit balikat naman si Aldrin habang ako ay napapangiwi ng palihim
"Ay nako! Nakalimutan ko ang sinampay pano kaya ito" ani ni manang habang nakatingen sa siling at namomoblema
"Nagluluto ako dito eh baka masunog! Haynako pano kaya" tinignan ko si Aldrin na napapangisi at nong makita niyang nakatingen ako sa kaniya ay nag-iwas ito nang tingen kaya napaismid nalang ako
"Ako nalang po kukuha nong sinampay-" nagulat ako nong ibigay sakin ni manang yong sandok tsaka nakangiting tumingen sakin
"Ikaw na dito ah. Ako sa sinampay, sige Luto well hehe" nagmadali itong umalis habang ako ay natameme lang
'Pano na ito?'
"I guest. I can taste you Again Lily" nanlaki ang mata ko sa sinabe ni Aldrin na kakaalis palang nang kusina
'Jusko. Tama ba ako nang narinig!?'
-------------
Halaa Lily takam nayan si Aldrin sayo Rwr.
BINABASA MO ANG
PAIN IN MY HUSBAND HER POV ||COMPLETED✔||
Short Story||COMPLETED✔|| Lily Cortez. A wife material lady, Pero sa Lalakeng Yaman lang ang gusto siya mapupunta. Her Dad is A Tycoon President pero dahil siya sinisisi nito sa pagpanaw nang kaniyang Ina ay hindi siya nito magawang mahalin bilang Anak She suf...
