Justice In Secrecy [ON-HOLD]

CHAPTER 2: My Dark Past

FLASHBACK

"Look, who's here?" nakangising turan ni Genesis, kasama ang kaniyang mga alipores.

My whole body trembled because of nervousness, when I saw Genesis' group. They're here again to cause trouble and bring chaos to my peaceful life.

Ayaw ko ng gulo. Kapag pinatulan ko pa sila, ako pa ang magmumukhang masama. I'm about to pass them but they immediately blocked my way. I clench my fist in annoyance.

'Self, kalma. Kakasermon lang ni Mrs. Logdat sa'yo kanina.'

I took a deep breath to calm myself down. Mariin ko rin naipikit ang aking mga mata para magtimpi.

"Si ma'am." I tried to divert their attentions. So I can get the opportunity to escape from their mocking gazes, I immediately sat on my chair.

Nakaupo naman ako ng matiwasay at biglang dumating ang aming guro sa Matematika.
Kaya panandalian nanahimik ang buong klase at tinuon ang buong atensyon kay Ma'am Logdat.

The lady who always wore a thick eyeglasses, always bring books and a box of markers and erasers with her. Laging magkasalubong ang dalawang makakapal niyang kilay, kulang na lang ang magdugtong ang mga ito. Malapad din ang noo na palantandaan na matalino ito. I sighed. Panigurado, marami ito kung magbigay ng proyekto o takdang aralin saka baka kuripot rin ito sa pagbibigay ng grado. I rolled my eyes. I'm not judge mental as your thinking. Para sa akin kasi kapag matalino ang isang guro ay mataas ang advantage sa mga estudyante niya. Well, just my opinion.

''Good morning, class." walang ekspresyon pagbati nito sa amin. Tumayo kami at sabay sabay na binati siya pabalik.

Oh yes, she's a math terror. Do not be surprised if she treats us like that. Because, she is an old maiden and has no lovelife so she can be that rude. Life without love is tastless. Just like a sweet food without sugar is tasteless.

Nagtaka naman ako na tumawa ng pagkalakas lakas ang aking mga kaklase. Naguguluhan ko naman silang tiningnan pero mas lumakas ang pagtawa nila. Napadako ang tingin ko kay Genesis na halatang nagpipigil ng tawa.

"Anong problema nila?" I whispered.

"Students, what's the problem?" Seryosong pagtatanong ni Ma'am nang mas lalong kinalakas ng tawa nila.

"Ma'am si Ara po mukhang red day niya ngayon," pigil tawang turan ni Jenny na aming president habang tinuturo ang likuran ko.

I looked behind me to where she is pertaining. I was shocked by the red stain on the back of my skirt. Dahan-dahan ko itong hinawakan. Madulas at malagkit ito. Amoy floor wax. Nagkalat pa ang ibang floor wax sa upuan ko.

Whispers and laughters grew louder onto the four corners of the room.
Napayuko naman ako dahil sa hiya at pinipigilan ang luha na anumang oras ay tutulo. Nanginginig na ang magkabilaang kong balikat sa pagpipigil ng luha.

"Tahimik!" Panandalian tumahimik naman ang aking kaklase pero may munting hagikhik pa rin ako naririnig, at ang mga kaklase kong lalaki ay namumula ang magkabilaang pisngi dahil siguro sa katatawa.

"Ms. Precious Ara Dela Cruz," maawtoridad na tawag ni Ma'am Logdat sa akin.

"Ma'am?" Kinakabahan kong turan sa kaniya. Looks like I already know the outcome of this issue. Ma'am motion me to turn back, so my shameless classmates laughed their asses off again.

"I said enough!" Malakas na pagkakasabi ni Ma'am na naging dahilan nang pagkatahimik nila pero may munting bulungan pa akong naririnig.

"Are you on your red days?"

"Ma'am floor wax po ito. Hindi ko po alam biglang nagkaroon-" Hindi natapos ang aking sasabihin na magsalita ito.

"Go to the comfort room and change your uniform. Mag-usap tayo mamaya pagbalik mo." Tumango na lang ako at nakayukong tinungo ang banyo.