PALINDROME ~

Chapter 9 ~

DREW’s POV

andito na ako ngayon sa university. oh well. anu pa nga ba, nakaka good vibes kaya yung date namin ni Xandy. oh, well. hindi ko alam if kino-consider nya na date yun. basta para sakin, ang saya ko, salamat na lang kay Rei. ahahah! kung hindi tinopak yun.. hindi ko masosolo si Xandy. yiiii.

napaaga ata ako ah? peru okay lang, wala pa naman class so, tambay muna ako d2 sa baba. third floor pa kasi yung class room namin.

makapag lakad lakad nga muna.

lakad..

lakad..

lakad..

“ma’am, baka naman po pwede pa akong mag enroll, kahit special class lang po. I just need to be enrolled, sige na po please, I am willing naman po na magbayad dun sa terms na hindi ako naka pasok..” yan yung sabi nung lalaki sa tapat ng registrars office. super late na nga naman xa para makapag pa enroll.

“uh, excuse me ma’am..” oo na, naawa naman ako, kasi naman ee, baka merun naman xang valid reason kaya kailangan talaga na makapag enroll xa.

“yes mr. fajardo?” yii, mukhang masungit yung registrar na to aa.

“baka naman po pwd pa po xang sumingit sa class namin, sabi naman po nya kailangan lang daw po makapag enroll xa..” ayan binigyan ko ng super smile c ma’am registrar ^______^ bumigay ka please?

“mr. Bustamante, sa engineering department ka if ever makakagawa ako ng paraan para mapasok ka sa block nila mr. fajardo? okay lang ba sayo?” yiii. creepy naman c ma’am registrar. kung makatingin. Xandy, sana ganito mo ako tignan.

“okay lang po ma’am.” ang tipid naman sumagot nito.

at inayos na ang mga papers. oh well, nadaan sa charm. sa totoo lang kasi, hnd naman madaling pumasok sa university na to. akalain mong pinaghiwalay ang babae at lalaki. kakainis. peru okay lng, may mga occasions na pinagsasama ang parehong campus.

“pare, salamat ha? I just don’t want to make my mom upset. ang laki ng tulong mo.” ayun naman pla ang reason, peru, un lang nga ba? whatever. basta nagawa ko na mission ko. okay na ko.

“okay lang pare. drew nga pla.” inabot ko ang kamay ko para makipag shake hands sa knya.

“sai pare.” at nag shake hands nga kame.

“so tara na. sooner or later mag be-bell na. you don’t want to be literally late sa first day of class mo? right?” then I smilled, I think I found a brother in him.

“yes. thanks talaga pare.” yun lang at pumasok na kames a room.

aware na ang mga prof namin sa pagdating nya kahit pa nga ba, late enrollee tlga xa.

REI’s POV

grabe yung nangyari kahapon. at feeling ko effective naman. kasi sabi sakin ni Xandy nakakapag text na daw sila ni kuya, oh! improvement na yun no! sa tinagal tagal ba naman nilang magkakilala, jusko.. ngayun lang sila nagpalitan ng number.

“Rei, sobrang thank you talaga.. tatanawin ko tong isang malaking malaking blessing.. hahaha! wag na utang na loob okay?” parang gusto ko ng magsisi? adik kasi tong best friend ko.

“at dahil jan.. dapat hindi lang ako ang masaya, hahanapan kita ng textmate! buwahahahah!”

O_____O

yes. that’s my reaction, panung hindi? aba! bakit pa ti ako nadamay?! okay na yun, sila na lang.

“dapat ba talagang textmate? hindi ba pwedeng new friend na lalaki? yung mga ganun? Xandy baka mapahamak naman ako nyan sa ginagawa mo..”

-____-

baliw talaga tong kaibigan ko.

“okay na yung text mate. kasi, feeling ko, kapag tao tlga ang pinakilala ko sayo, ang dali mong irereject, katulad na lang nung mga lalaking umaaligid sayo nung high school pa tayo.” bakit ba napaka mean nito?

“whatever. basta ayoko.”

“whatever, basta ipamimigay ko number mo. hahahah!” kita nyu na, demonyitaaaaa!

>___<

anu ba? araw ko ba talaga? feeling ko mas gusto ko ng umuwi kesa ipag patuloy ang pag-aaral ko kasama ang baliw na best friend ko.

(_ _) nakakawalang gana tlga. huhuhu..

-- 

REI -- sa side. hehe. doomed kasi xa. ayan nag eemo.