Ben Zeynep, Zeynep Yıldız. En büyük hayallerimden birini gerçekleştirip Mimarlık Fakültesini bitirmiştim. Her zaman tuttuğunu koparan isteklerinden asla vazgeçmeyen, herşeye cesareti olup tek birşey cesareti olmayan bir kız. Aliye aşkını itiraf edemeyen bir kız.
Uzun yıllar boyunca mimar olmak en büyük hayallerimden biri. Liseyi bitirdikten sonra yani 17 yaşımda rahatsızlığımdan dolayı Almanya'ya taşınmak zorunda kalmıştık. Kimseye söylemeden duyurmadan gitmiştik buralardan. Mahalledekilee biraz mutluluk birazda hüzünle yolcu etmişlerdi bizi Almanya'ya.
Oturduğumuz mahalledeki insanların özelliklede Ali'nin bana acıyan gözlerle bakmasını istemezdim. Hele hastalık döneminde, sürekli bayılmalarımın fark edilmemesi imkansızdı.
O zaman diliminde üniversiteyi kazanmış hastalığım yüzünden 1 yıl ara vermek zorunda kalmıştım. Daha sonra 3. Sınıfta acilen kalp nakliyle ameliyat olup sağlığıma kavuşmuştum.
Daha sonra Almanya'da çok iyi bir şirkette mimar olarak ise başlamıştım. Daha sonra Türkiye'ye şube açılmasıyla Türkiye'ye transfer olmuştum.
İşte dönüyorduk memlekete, evimizi hic bozmamistim yine ayni yerde oturacaktik, havasına suyuna, mahalleme, dostlarıma ve sevdiğime Ali'me hasret kalmıştım görmek için can atıyordum.
Arkadaşlar daha ilk hikayem ve çok acemiyim yıldıza basıp daha çok görülmesini sağlarsanız sevirim.Ali'nin tanıtım bölümünde görüşmek üzere hoşçakalın 💙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaybolan Yıllar
RomansSeven bir adam nasıl olurdu aynı bende ki kelime karşılığı aynı Alim gibi olurdu. Yıllar geçsede unutmamıştım Ali'yi aklımda her daim o vardı ve o olacaktı.. Ben Zeynep 24 yaşındayım, Mimarlık bölümünden mezunum , tek zaafim ailem ve Alim.. Ben Ali...
