Can I reach You? (DON'T READ)former MhIy HaRa goes to Korea) (editing)

Chapter 2

Chapter 2: Dream

"Huwag!"

Pawis na pawis nang bumangon ng hospital bed si Raina. Nanaginip s'ya. Masamang panaginip. It is nearly a nightmare, and she's so afraid.

Malakas ang pagpintig ng kanyang puso. She is panting. Mas lalo s'yang natakot nang maalala n'ya ang panaginip n'ya.

Hindi ito buo, ngunit ang pinakahuling detalye ay sobrang nagpakaba sa kanya. Isang baril, isang malakas na sigaw. At ang iyak ng isang batang babae.

She never knew who they are. Basta alam n'yang natatakot s'ya. In front of her happened a murder. She shouted as if the killer will listen.

Parang totoo. Sobrang nakakatakot.

"Raina, bakit?" Wika ni Mhaira na nagising na pala dahil sa sigaw n'ya. Kinusot nito ang mga mata at nagtanong ulit, "May problema ba?"

Umiling s'ya dito. Nahiga na lang ulit s'ya. Ipinikit n'ya ang kanyang mga mata pero hindi s'ya makatulog.

Maraming tanong ang pumuno sa kanyang isipan. Sino sila? Bakit napanaginipan n'ya iyon? Bakit may pinatay? Bakit ito pinatay?

All of a sudden, naramdaman n'yang parang may kumirot sa kanang bahagi ng kanyang dibdib. Parang nahirapan s'ya bigla huminga.

Ganunpaman, pinilit n'ya pa ring makatulog.

—

Nag-impake na ulit ang apat. Nanlulumo pa rin sila sa pamasaheng nagastos para sa wala. At ngayon, gagastos na naman sila para makabalik sa Seoul. Kung dito sila mananatili sa Pyeongyang, mukhang hindi rin naman nila maeenjoy.

"Ayos nang gumastos basta sulit!" Wika ni Hana habang pababa ng eroplano. "Kaysa naman makatipid nang walang satisfaction, diba?" Dugtong pa nito. Nagpatangu-tango na lamang sina Iyna at Mhaira habang si Raina ay nahuhuling bumaba.

"Rai! Ang tagal mo naman!" Sigaw ni Mhaira nang makababa silang tatlo habang nasa stairs pa rin si Raina.

"Teka lang!" Sigaw naman nito sa kaibigan. Nagtatagal lang naman s'ya dahil sa bigat ng mga dala. Kung tutuusin, hindi naman talaga iyon mabigat. Mahina kasi s'ya.

Nang sa wakas ay makababa na ng eroplano si Raina, nagtungo na agad sila sa dating hotel. Hindi pa ito okupado at nakatanggap din sila ng fifty percent discount dahil hindi naman nila iyon nagamit nang okupahin nila iyon dati. Laking pasalamat nila dahil bawas iyon sa mga gastusin.

"Punta tayong Busan bukas?" Suhestiyon ni Hana sa nagbabasang si Mhaira. Ito lang naman ang makakausap n'ya sa loob ng kuwarto dahil si Iyna ay nasa banyo habang si Raina naman ay natutulog sa kabilang kama.

"Busan? Yung may beach?" Tanong naman ni Mhaira pabalik. Ayaw ni Mhaira sa mga beach. Hindi naman sa takot s'ya sa tubig pero hindi n'ya lang talaga type ang maaaraw na lugar. She is too concious to darken her skin with that bit of sunlight.

"Oo. Ano ka ba! Di ka mangingitim do'n! Remember, nasa Korea tayo. Hello!" Naiirap namang hirit ni Hana. Tuloy lang sa pagbabasa si Mhaira nang lumitaw mula sa pinto ng banyo si Iyna.

"Busan ba kamo?" Wika nito habang tinutuyo ng towel amg buhok. "Okay ako d'yan!" Sabay ngiti n'ya ng malapad.

Nagliwanag naman ang mukha ni Hana. Palagi n'yang naririnig ang pangalang Busan kahit saan kaya naman gusto n'yang makapunta rito.

"I guess I'll tag along with you, too." Sabi naman ni Mhaira habang nangingiti ng bahagya. Piniga ni Hana ang kaibigan sa isang mahigpit na yakap. "Ya! Hana, hindi ako—maka—ugh!" Pilit namang piglas ni Mhaira dito.

Nang bumitaw si Hana kay Mhaira, binalingan naman nito ng tingin ang natutulog na si Raina. Nilapitan n'ya ito at marahas na niyugyog. "Ahh! A–no–nahi—hilo nak–o," sambit naman ng dalaga dito.

"Raina! Pumayag ka! Pupunta tayo sa Busan!" Irit muli ni Hana. Napatigil naman si Raina at hinawakan sa magkabilang balikat ang kaibigan, "B-Busan?!" Kunot noong tanong nito. Nakadama ng pag-aalinlangan si Hana. Baka hindi s'ya pumayag! Hindi pupwede! Papayag s'ya! Pilit n'yang inaalo ang sarili.

"G-Gusto ko iyon! Pupunta tayong Busan," nakangiting wika ni Raina. Pumayag s'ya! At masaya ding ngumiti si Hana sa kanya.