HAMİLESİNİZ

334 11 1
                                    

Gözümü açamıyordum.Başım çok ağrıyor. Yavaş yavaş gözümü aralamaya çalıştım. Ateş'in üzerindeydim. Beni izliyordu. Üzerinde birşey yoktu.
"Günaydın "dedi ve anlımı öptü. Üzerinden kaltım ve yatakta oturdum.
"Bebeğim iyimisin ?"
Öğğğ .Banyoya koştum . Suyu açtım,kustum . Ateş saçlarımı tuttu ve elini anlıma koymuş ateşime bakıyordu. Elimi yüzümü yıkadım.
"İyiyim ben birşeyim yok , birşeyler yersem geçer. Üzerimdekini çıkardım. Ateş'in gömleklerinden birini giydim ve aşağı inip mutfağa girdim.Kahvaltı hazırlarken arkamda durup saçlarımı kokladı ve geri çekildi. Kapı açıldı ve içeri iki kadın girdi kapıyı kapattı. Genç olan
"Ateş bey"
dedi ve kafalarını eğerek aşağı inen merdivenlere yöneldiler.
Masaya otururken "2 günde bir gelirler" dedi.
Elimi yanağına koydum ve diğer elimi kaşına değdirdim.
"Acıyormu ?"
"Artık acımıyor"
Kazadan kalan çizikler biraz iyileşmiş gibi gözüküyordu.
Yanındaki sandalyeye oturdum. Tabağımızı bitirmişti.
"Benimle kal"
"Herzaman burada kalamam, bugün gitmeliyim."
Masadan kalktı.
"Ben hazırlanıyorum"
"Tamam " dedim ve kahvaltıma devam ettim.
Dün buraya geldiğimde giydiğim kıyafetleri giydim. Yolda eve uğrar değiştirirdim.Ateş aşağı indi.
Evden çıktık.
Kapıda duran siyah üstü açık son model bi arabaya bindik. Arabayı çalıştırdı.
"Beni eve bırakırmısın"
"Tamam benim şirkete uğramam gerek, seni alırım birlikte okula geçeriz. "
"Tamam"

Evimin önüne geldik. Arabadan indim.
Kapı açıldı ve içeri girdim.
"Hoşgeldiniz Ada hanım"
"Neler oluyor içerde"
Bağrışma sesleri geliyordu içeri yaklaştıkça sesleri anlamaya başladım.
"O kızı bu evde istemiyorum."
" Bende istemiyorum baba "
Nehir ve annesi Hülya'nın sesleri geliyordu.
"Bütün düzenimiz bozuldu"
Yeter artık daha fazla duymak istemiyorum. Koşarak odama çıktım. Bavulu çıkardım ve eşyalarımı yerleştirdim. Mini siyah şortumu ve altına dize kadar çorap çizmelerimi giydim , saçlarımı at kuyruğu yaptım,üzerime rahat bir t shirt giydim ve hafif bir makyaj yaptım , yuvarlak gözlüklerimide takarak ağlayan gözlerimi kapattım.Bavulumu alıp aşağı indim . Merdivenlerden indirirken çıkan sesi duymuş olmalılarki önümde duruyorlardı.
"Baba arabalardan birini istiyorum"
"Tabi kızım istediği al ama bu bavulda ne böyle "
"Gidiyorum, merak etme bu şehirdeyim sadece yalnız kalmaya ihtiyacım var ,okuluma devam edeceğim."
"Kızım " dedi ve bana sarıldı.
Bavulumu aldım ve kapıdan çıktım. Kapıyı kapatırken son bir kez babama baktım ve kapıyı kapattım. Garaja yürüdüm ve anahtarların içinden beyaz porche olan son model arabanın anahtarını aldım. Güvenlik bavulumu arabaya yerleştirdi. Arabaya bindim ve çalıştırarak uzaklaştım. Telefonumu çıkardım.

"Anne"
"Ahh tatlım nasılsın"
"Anne ben..."
Cümleme başlayamadan
"Tatlım biraz acelem var biliyorsun Gray 'in(üvey baba ) işileri için New york 'a gideceğiz, sen ne söyleyecektin?"
"Ben öylesine aramıştım" dedim ve telefonu kapatarak yan koltuğa fırlattım.
Direksiyona sertçe vurdum. Ahhh elim acımıştı.
Telefonum çalıyordu. Elimi uzattım telefona uzanamadım. Arabayı durdurdum. Telefona uzandım ve aldım.
"Ateş"
"Nerdesin ?"
"Okula gidiyorum."
Dedim ve telefonu kapattım.
Arabayı çalıştırarak yola devam ettim. Okulun arkasından girip arabayı park ettim. Ateş arabasına yaslanmış arkadaşlarıyla gülüşüyorlardı.Gözlüklerimin arkasıdan mutlu olan insanlara bakıyordum.
"Ada"
Ateş karşımda dikiliyordu.
"Neyin var senin?"
"Bilmiyorum"
Gözlerim karardı. Ateş kolumdan tuttu.
"Hastaneye gidelim."
"Hayır" dedim ve elinden kurtularak yürüdüm. Sınıfa gittim.
"Ada senin rengin gitmiş"
"Hasta falan değilim Ali"
Bütün kızların gözü benim üstümdeydi.
Yerime oturdum. Hoca sınıfa girdi. Midem bulanıyordu, başım çatlıcak gibiydi. Çantamı aldım ve sınıftan koşarak çıktım. Kolidorun sonundaki WC ye koştum.
"Ada"
İçeri girdim ve kapıyı kapattım.
Ateş'in sesini duymuş gibi oldum. Suyu açtım öğğğ iğrenç . Kusamadım ama çok kötüydüm.
"Ada"
"Ateş burda ne yapıyorsun ?"
Derken ellerimi kurutuyordum.
Elimden tuttuğu gibi beni duvarla arasına aldı. Boynuma küçük öpücükler kondurdu.Ellerimi saçlarına geçirdim. Kendini bana bastırdığı an kafamı geriye yasladım. Gözlerim kararıyordu , sesler gidiyo uzaktan çok uzaktan Ada diye sesleniyorlardı. Beyaz bir atla biri yaklaşıyordu.
"Nerdeyim ben"
" Hastanedesiniz efendim"
Koluma serum takmaya çaşan hemşireye
"Ölüyormuyum?"
"Malesef biraz daha bana katlanmak zorundasın"
"Ateeeş"
Anlımdan öptü.
Ben çıkış işlemleri için aşağı iniyorum , dönüceğim "dedi ve gitti.
Hemşire;
"Tebrik ederim"
"Anlamadım"
"Hamilesiniz"
"Ne , ne saçmalıyorsun sen ? "
Yattığım yerden kalktım.
"Tam bir saçmalık"diyerek üzerimdekileri cıkararak kıyafetlerimi giydim.
Cüzdanımdaki parayı çıkararak hemşireye uzattım.
"Kimse bilmeyecek"
"Tabi efendim"
Dedi
Kapıyı açtım.
"Benden kaçacağınımı sandın . Seni iyileştireceğim ."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 13, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

İNTİKAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin